Στα ΟΧΙ που δεν έχουμε πει...

Εικόνα Άννα - Τερέζα Δαλμυρά

Κάπως ετεροχρονισμένη η στήλη θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος, δεδομένου ότι ο εορτασμός της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου ήταν χθες, όμως καθόλου άκαιρη, αν συμμερίζεται τη θέση πως, ο καρπός των αγώνων σε μία χώρα έχει διαχρονικό μήνυμα, περιεχόμενο και ουσία, κυρίως δε, όταν οι πολίτες της καλούνται να αντιπαλέψουν έναν συντονισμένο αγώνα ξεριζώματος της ίδιας τους της ιστορικής διαδρομής.

Ήρθε η ώρα να αποκαλυφθούμε...

Αλήθεια, πόσες φορές αγανακτήσαμε, αλλά σχεδόν αμέσως καθησυχάσαμε τους εαυτούς μας κάνοντας την επανάστασή μας στα λιγοστά χιλιοστά του κοντόφθαλμου νου μας; Πόσο εύκολα βολευτήκαμε στην εσωτερική μας αντίδραση διοχετεύοντας το θυμό ή την τεκμηριωμένη διαφωνία μας σε νοητά μονοπάτια μαχών; Πόσες φορές χωρίς δράμι περισσότερης σκέψης, αυτο-εγκλωβιστήκαμε σε ιδεατές διαδρομές επαναστάσεων που οδηγούν στο πουθενά; Πόσο χρόνο αφήσαμε να περάσει άσκοπα, πόσα χρόνια δεχθήκαμε σιωπηλά όσα αξιολογούσαμε ως βαρίδια για τη ζωή τη δική μας και των συμπολιτών μας, αλλά και πόσο εύκολα εν τέλει γίναμε ένα... με το Όχι που ποτέ δεν είπαμε αλλά ακόμη χειρότερα, δεν μετουσιώσαμε ούτε στιγμή σε πράξη...

Άπειρες φορές, ως φαίνεται, από το “βουνό” που καλούμαστε να ανέβουμε πλέον για να επιβιώσουμε(;) ως χώρα, αποδεικνύεται πως κλείσαμε τα μάτια, περιφρονήσαμε ακόμη και τη στοιχειώδη διαδικασία αυτοκριτικής που οφείλει να κάνει ο κάθε συνετός πολίτης, μα ακόμη κι άλλες τόσες φορές, στραφήκαμε ενάντια στο συμπολίτη μας που ευρισκόμενος σε άλλο πολιτικό μετερίζι, μας “ξίνισε” όταν υποστήριξε ή επιχείρησε να κάνει κάτι θετικό.

Στο σημείο μηδέν που έχει οδηγηθεί συντονισμένα η χώρα, θυμώνω με όλα εκείνα που βάλαμε πλάτη να γίνουν από άλλους με αποτέλεσμα τον οσονούπω αφανισμό της χώρας μας (αν δεν τον διακρίνετε, δυστυχώς πρόβλημα όλων μας), με όλους εκείνους που δεν ενήργησαν κατάλληλα για να αποτρέψουν τη σημερινή θλιβερή πραγματικότητα, μα και με εκείνους που περιορίστηκαν στις θεωρητικές επαναστάσεις και μάχες, οι οποίες πόρρω απέχουν από τους αγώνες που μας δίδαξε η ιστορία της χώρας μας.

Την παρούσα χρονική στιγμή που η ιστορία επιχειρείται να διαγραφεί και τα γεγονότα να ξαναγραφτούν από όσους επιθυμούν διακαώς μία νέα γενιά αμόρφωτων και μη σκεπτόμενων πολιτών, ετούτη την ώρα θα έπρεπε οι πολίτες να είχαν λάβαρο την υπευθυνότητα, την ανάγκη για απόκτηση γνώσης αλλά και την ηθική υποχρέωση να αποτίσουν φόρο τιμής στους προγόνους και όλους εκείνους που υπερασπίστηκαν την αξιοπρέπεια και την ελευθερία λέγοντας το δικό τους Όχι στις μικρές αλλά σταθερές δόσεις θανάτου με τις οποίες ορισμένοι μας “μπολιάζουν” και προτάσσοντας ένα μεγάλο Ναι στη ζωή και στην υπεράσπιση της χώρας.

Ένα υπερήφανο Όχι προς κάθε είδους εκμετάλλευση που θέλει να υποτάξει τα πιο ανήσυχα πνεύματα και να τα οδηγεί σε αυτές τις μίζερες και εικονικές εσωτερικές επαναστάσεις ή στην καλύτερη περίπτωση σε μία νέου είδους κοσμοπολίτικη προσφυγιά με το εισιτήριο εξόδου στο χέρι. Ένα ηχηρό Όχι στις προσπάθειες αποπροσανατολισμού του κόσμου από τους πολιτικάντηδες της εποχής σε κάθε βαθμό, που μηδενίζουν (αν γνωρίζουν) την ουσία της κάθε εθνικής επετείου ποζάροντας διαδικτυακά το δικό τους “Ναι σε όλα”... αγκαζέ με τα νέα ήθη που κουβαλούν, αυτά της ματαιοδοξίας, της ραθυμίας και της τεμπελιάς, μα κι ένα μεγάλο Όχι σε όλους εκείνους που με περίσσιο θράσος υποδέχονται τους “συγγραφείς” της νέας εποχής και τους βοηθούν να εφαρμόσουν όλα τα καταστροφικά σχέδιά τους.

Σε τούτο τον τόπο, πρέπει επιτέλους να μιλήσουν οι πράξεις, να κοπάσει το κύμα ψευδο-επαναστάσεων, να αναλάβει ο κάθε ένας την ατομική ευθύνη του και να την προσφέρει στη συλλογική, μα και να φέρουν αποτέλεσμα και μία καλύτερη ζωή, τα έργα. Σε τούτη τη χώρα πρέπει επιτέλους να κάνουμε πράξη όλα τα Όχι που μέχρι σήμερα - δυνατά - δεν έχουμε πει, μήπως και η αλήθεια καταφέρει κι αποκαλυφθεί!

ΥΓ1.: Προκαλεί τουλάχιστον αλγεινή εντύπωση η παντελής απουσία εκπροσώπου της Αυτοδιοίκησης Β΄ Βαθμού στην καθιερωμένη παρέλαση στη Σύρο.

ΥΓ2.: Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε το γεγονός της απουσίας έκδοσης ανακοινώσεων από πρόσωπα που προσφάτως ένα, κάποιο... Όχι, το μετέτρεψαν σε Ναι! Θα μπορούσαν και καλύτερα...

Ετικέτες: