Ένα με τη λάσπη

Δείξε μου τον πανικό σου.

Πω-πω! Τόσο μεγάλος ε;

Βέβαια θα μου πεις πως και ο λόγος που σου δημιούργησε τον πανικό δεν είναι και μικρός. Πώς λοιπόν να τρέχεις και να μην φτάνεις;

Όταν γνωστοποιούνται κινήσεις που σε προδίδουν, όταν έταζες λαγούς με πετραχήλια και τελικά αποδεικνύεται πως όλα ήταν μία στημένη υπόθεση για να προωθηθούν «δουλειές» σε κομματικούς ομόσταυλους, όταν αντιμετωπίζονται οι πολίτες σαν ιθαγενείς χαρίζοντας τους καθρεφτάκια, όταν τα μεγαλόπνοα σχέδια αποδεικνύονται φτιαγμένα στο γόνατο, όταν το επίπεδο προφοράς έργου είναι τόσο χαμηλό, όταν…, όταν…., όταν… Τότε πώς να μην πανικοβληθείς;

Κι εκεί αρχίζει ο πανικός.

Έτσι ενεργοποιούνται οι παλιές πολιτικάντικες τακτικές του αποπροσανατολισμού του κοινωνικού ενδιαφέροντος προς άλλες κατευθύνσεις πιο ανώδυνες για το πολιτική μπαρουφολογία που θέλεις να στήσεις προς αναγωγή του ευτελούς σε σπουδαίου.

Πρόθυμοι κλακαδόροι εμφανίζονται τότε, όλοι για τους δικούς τους προσωπικούς λόγους, που κρίνουν ότι εξυπηρετούνται από την στρατηγική της λάσπης.

Συμπλεγματικοί τύποι με το σύνδρομο του εξουσιαστή, μιζαδόροι που περιμένουν να ταϊστούν με δημόσιο χρήμα, κηφήνες παρατρεχάμενοι βρώμικου παρελθόντος, αδαή γλαστράκια χαριστικών αξιωμάτων, αστοιχείωτα βλαχαδερά εξυπηρετήσεων παντός τύπου, πικρόχολοι σφετεριστές της καρέκλας, καθοδηγούμενοι σφουγγοκωλάριοι αναδυόμενοι στο πολιτικό γίγνεσθαι από σπόντα….είναι αυτοί οι μετρημένοι στα δάχτυλα παλιάτσοι του πολιτικού συρφετού που από θίασος κατέληξε σε μπουλούκι περιφερόμενο, αναζητώντας κοινό.

Σαφής η προέλευση των ταπεινών τους ελατηρίων που υπαγορεύουν τους εμπαθείς σχολιασμούς, τις υποκριτικές κοινωνικές κορώνες, την κενή επιχειρηματολογία, το ευτελές επίπεδο, τις αήθης προσωπικές επιθέσεις. Προφανής ο χυδαίος τους ρόλος.

Ευτύχημα αποτελούν τέτοιου είδους δημόσιες τοποθετήσεις, ανακούφιση προκαλούν οι μικροπρεπείς σχολιασμοί, καθώς διαφαίνεται το μεγαλείο της κενότητας και του ξεπεσμού τους,

χωρίς ουδέποτε να δίνεται μία απάντηση επί της ουσίας.

Πως άλλωστε να γίνει αυτό όταν η ουσία του θέματος είναι αυτή που πονάει και ενοχλεί;

Έκαστος έχει διαγράψει την προσωπική του πορεία, η οποία τελικά είναι το αυταπόδεικτο στοιχείο της αλήθειας του.

Είναι αδύνατο να ακολουθηθεί η κατηφόρα σε τόσο χαμηλό επίπεδο παρακμιακού τραμπουκισμού, των χυδαίων πατρόνων της δημόσιας ζωής.

Και βέβαια σημαντικό στοιχείο αποτελεί το γεγονός ότι όσο πιο μικρή μία κοινωνία τόσο πιο δύσκολο να παρουσιάσεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι, όταν όλοι λίγο έως πολύ είναι γνωστοί.

Παρακαλώ συνεχίστε να επιδεικνύετε την στενή σας σχέση με τις λάσπες για να επιβεβαιώνεται στα μάτια του κοινού η σχέση σας με τα συμπαθή τετράποδα που αρέσκονται να κυλιούνται σε αυτή.