Ντιβάνι... αξιοπρέπειας

Ευχές λόγω των ημερών “πηγαίνουν κι έρχονται”... Ταξιδεύουν γενικώς κι αορίστως... Γραπτά μηνύματα μαζικής αποστολής σε κινητά τηλέφωνα, προσωπικά ηλεκτρονικά μηνύματα μέσω σελίδων κοινωνικής δικτύωσης ή πιο εύκολα... ακόμη κι ένα like σε δημόσιες αναρτήσεις με ευχές, μας(;) βγάζουν από την υποχρέωση(;) να ευχηθούμε με την ψυχή(!) μας σε όλους εκείνους που καλώς ή κακώς αποτελούν τη μαγιά της καθημερινής κοινωνικής συναναστροφής μας.

Υγεία, ευτυχία και δημιουργικότητα δεν λέω, είναι ανεκτίμητης αξίας λόγια, μόνον όμως όταν προέρχονται από ανθρώπους που τα συνοδεύουν με την κατάθεση της αλήθειας τους και την πραγματική αγάπη κι εκτίμησή τους προς το πρόσωπό μας.

Σήμερα όμως, αυτές οι τρεις λέξεις εκστομίζονται κι ανταλλάσσονται με τόση ευκολία, η οποία και τις αποφορτίζει από το πραγματικό νόημά τους!

Βαφτίστε με γρουσούζα, αλλά ποτέ δεν με χωρούσε ο στενός “κορσές” των τυποποιημένων ευχών. Μέχρι πρότινος με άφηνε αδιάφορη και άρα, δεν με άγγιζε, αλλά όσο περνούν τα χρόνια, αισθάνομαι πως αυτή η τυπική στάση ναι!, τελικά με ενοχλεί και με κουράζει! Ξέρεις τί είναι ανάμεσα σε ζεστά λόγια να “χώνονται” οι ψυχρές και καλουπωμένες ευχές;

Ωριμάζει ο άνθρωπος... Δεν θέλει η γρουσούζα λέμε...

Μπορεί κάθε ένας - σαφώς – να έχει τον στενό οικογενειακό και φιλικό κύκλο του, μοιραία όμως, αρκετοί από εμάς πρέπει να συνυπάρξουμε και με ανθρώπους που λόγω επαγγελματικών ή άλλων υποχρεώσεων πρέπει να συνεννοηθούμε ή και να συνεργαστούμε και μάλιστα σε καθημερινή βάση.

Συγχωρείστε μου ίσως τον βαρύ τόνο ετούτες τις ευχάριστες - με το στανιό - ημέρες, αλλά οι ανθρώπινες σχέσεις για να υπάρχουν και να έχουν οντότητα, δεν απαιτούν μόνον υγεία, προσωπική ευτυχία και διάθεση δημιουργικότητας.

Οι ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις προϋποθέτουν περισσότερο απ΄όλα Αξιοπρέπεια. Ακριβώς αυτό... Όπως το διαβάζετε, το ακούτε και το ακούμε! Με Α κεφαλαίο.

Η αξιοπρέπεια οφείλει για όλους να είναι το κριτήριο βάσει του οποίου θα μιλήσουμε, θα σχολιάσουμε ένα γεγονός, θα απαντήσουμε στον διπλανό μας... Η αξιοπρέπεια είναι εκείνη η λεπτή στάση ευγένειας, που χρήσιμο είναι να διαθέτουμε για να μπορέσουμε να συνυπάρξουμε, να δημιουργήσουμε και να μη διαλύσουμε ό,τι έχει απομείνει όρθιο γύρω μας.

Μόνο με αξιοπρέπεια μπορούμε να πολεμήσουμε ανεκδιήγητες συμπεριφορές, ύπουλες, προσβλητικές και ρατσιστικές στάσεις που εκκολάπτονται επιμελώς ακόμη και στον πιο μικρό βράχο που υπάρχει ως τόπος και οργανωμένη κοινωνία, αλλά και καλλιεργώντας αυτήν μέσα μας, μπορεί να γίνει η ασπίδα μας, ώστε να αποφύγουμε να μοιάσουμε έστω και λίγο στα τέρατα της ντροπής που θέλουν ολοένα και περισσότερους, στο ίδιο κοπάδι με τους ανθρώπους – μούμιες της απάθειας και της σιωπής!

Αλίμονο μωρέ... Αλίμονο σε τούτο τον τόπο, αν δεν κάνουμε τον προσωπικό απολογισμό μας και οι ίδιοι, πρωτίστως για εμάς, δεν αποφασίσουμε να μας ευχηθούμε να οικοδομήσουμε την Αξιοπρέπεια μέσα μας, ώστε να μπορούμε να την “απαιτήσουμε” κατόπιν, από τους άλλους!

Δε θα διαφωνήσω πως, σε μία εποχή φθηνή, χωρίς όραμα και με θεό το μέγα ιδιοτελές συμφέρον και το οικονομικό κέρδος, είναι εξαιρετικά δύσκολο να κάνουμε ένα προσωπικό άλμα και να κάνουμε κτήμα μας την αξιοπρέπεια! Μπορεί ο “πειρασμός” του εύκολου, του γρήγορου και του ευτελούς να βρίσκεται καθημερινά μπροστά μας, αλλά οι άνθρωποι που χαίρουν εκτίμησης μέχρι το τέλος της ζωής τους, είναι όσοι συμπεριφέρθηκαν, επικοινώνησαν, συνεργάστηκαν κι εν τέλει πορεύθηκαν και “γέννησαν” κάτι θετικό με πραγματικά καθαρή συνείδηση κι αξιοπρέπεια!

Ευχή λοιπόν προς όλους, προειδοποίηση... αλλά και “όπλο” στον διαρκή αγώνα για μία καλύτερη κοινωνία, πέρα από Υγεία, Ευτυχία και Δημιουργικότητα είναι και η Αξιοπρέπεια! Διαφορετικά; ραντεβού στα γουναράδικα!

Εύχομαι ολόψυχα σε όλους Καλή Χρονιά και μέσα μας Αξιοπρέπεια!