Ποιος θα πληρώσει τη λυπητερή;

Καλή χρονιά είπαμε; Είπαμε.

Έφυγε το 2015 και μαζί του έφυγαν πράγματα, άνθρωποι, κόμματα, κυβερνήσεις, αντιδράσεις και την τελευταία ημέρα του, η καταληκτική ημερομηνία ολοκλήρωσης των έργων του ΕΣΠΑ, που ήταν ενταγμένα στην προγραμματική περίοδο 2007-2013.

Πάει αυτό το ΕΣΠΑ, να’ ταν κι άλλο, το γλεντήσαμε, το χαρήκαμε, το φάγαμε, από τα υπουργεία πανηγυρίζουν ότι δεν χάθηκε ούτε ένα ευρώ (έχω την εντύπωση, ότι σε αυτές τις δηλώσεις υπάρχει μία μικρή υπερβολή) και προχωράμε στο επόμενο, η μισή χρηματοδότηση του οποίου μάλλον θα πάει υπέρ πίστεως και πατρίδος, ή πιο σωστά υπέρ διασώσεως και κουκουλώματος, καθώς, όπως όλα δείχνουν, θα «ξεφυτρώσουν» παντός είδους προγράμματα – γέφυρες, με τα οποία θα ξεχρεώσουμε όλα εκείνα τα έργα που δεν προλάβαμε να κάνουμε με το προηγούμενο.

Όλα εκείνα τα έργα που ξεκίνησαν τελευταία στιγμή, που μέχρι την τελευταία μέρα του χρόνου κάποια συνεργεία δούλευαν νυχθημερόν, προκειμένου να πείσουν εαυτούς και αλλήλους, ότι με το κατέβασμα του γενικού, θα έχουν ολοκληρώσει τα έργα τους και που τελικά 12 μέρες μετά το «Γέρε χρόνε φύγε τώρα», ακόμα κοπανούν με τα σφυράκια τους μαρμάρινες πλάκες και τοποθετούν σιδεριές για να «ακουμπήσουν» τύπου ξύλινες σανίδες.

Το ζήτημα είναι, ότι για μερικά από αυτά τα έργα, που, ενώ έχει μπει το 2016 συνεχίζουν να βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, παρά τις μεγαλοστομίες και τα διθυραμβικά ξεφωνητά, που έφυγαν μαζί με τον παλιό τον χρόνο, δεν υπάρχει από πουθενά καμία δέσμευση, ότι θα χρηματοδοτηθούν είτε από το νέο ΕΣΠΑ, είτε από την κρατική χρηματοδότηση, που έχει προβλεφθεί, δεδομένου ότι η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει εκ των προτέρων, εξ ιδίας πείρας και πάρα πολύ καλά, την ελληνική – ελληναρίστικη – νοοτροπία της τελευταίας στιγμής και επιχειρεί να διασώσει καταστάσεις, στο μέτρο του εφικτού.

Ποιος, λοιπόν, θα βγει υπεύθυνα να ενημερώσει τον κόσμο που μπορεί να πίνει τον καφέ του και να κοιτά με απορία στα δύο μέτρα και υπό τον συμφωνικό βόμβο των τροχών, των σφυριών και των τρυπανιών, τις εργασίες αποπεράτωσης ενός έργου, που στην ουσία δεν γνωρίζει κανείς με σιγουριά πώς θα πληρωθεί;

Ποιος θα βγει υπεύθυνα να ενημερώσει τους πολίτες, αν οι προθεσμίες με κάποιο τρόπο τηρήθηκαν, αν έχει υπάρξει κάποια συμφωνία για τη συνέχιση της χρηματοδότησης ή αν θα υπάρχουν άμεσες συνέπειες για τον φορέα υλοποίησης, που σε μερικές περιπτώσεις θα τους επηρεάσουν έμμεσα, αλλά καταλυτικά;

Εν πάση περιπτώσει, ποιος θα πληρώσει τη «λυπητερή»; Η Ευρώπη; Ο φορέας διαχείρισης; Ο καθυστερημένος εργολάβος; Ο φορέας που διαχειρίζεται την έγκριση των χρηματοδοτήσεων; Οι πολίτες; Κανείς από τους παραπάνω; Ποιος; Επίσης, ποιος φέρει την ευθύνη της καθυστέρησης – την πραγματική ευθύνη – ποιος φέρει την ευθύνη για τις κακοτεχνίες, που έγιναν στο όνομα της εξοικονόμησης χρόνου και πόρων, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη να αντιμετωπίσει τον κόσμο;

Ποιος θα βγει επισήμως και υπευθύνως να εξηγήσει στους πολίτες, που μπορεί και να περίμεναν να δουν ένα μεγαλεπήβολο έργο, γιατί βλέπουν προχειρότητες, κακοτεχνίες και κακώς κείμενα, τα οποία μάλιστα δεν ξέρουν και από πού θα χρηματοδοτηθούν και μπορεί να φοβούνται, πως τα «σπασμένα» θα βγουν και πάλι από την τσέπη τους, η οποία δεν αντέχει καμία περιττή επιβάρυνση;

Ερωτηματικά… ερωτηματικά… ερωτηματικά.

Καμιά απάντηση, κανείς;