Σύντροφος... γάγγραινα

Είναι κοινή διαπίστωση πως υπάρχουν Άνθρωποι και άνθρωποι..., Πολίτες και πολίτες..., Σύντροφοι και σύντροφοι..., Φιλελεύθεροι και φιλελεύθεροι...σε ετούτο τον τόπο και πάει λέγοντας....

Αποτελεί κοινή παραδοχή της πλειοψηφίας των λογικών όντων σε ετούτη τη χώρα, πως, στην εποχή μας δυστυχώς, έχει χαθεί σχεδόν κάθε ηθική αξία, κάθε αγνή πρόθεση, ενώ έχει ευτελιστεί και κάθε θεσμός, με πρόσωπα παντελώς ακατάλληλα για την παραγωγή έργου να πρωταγωνιστούν σε μία σαθρή πραγματικότητα που πράγματι, αρκετούς από όσους έχουν καταφέρει να διατηρήσουν την αξιοπρέπειά τους, αυτή η άκρως θλιβερή πραγματικότητα αυτονόητα τους απωθεί!

Υπάρχουν λέξεις, έννοιες οι οποίες κρύβουν ένα βαθύ νόημα και ορισμένες εξ αυτών μάλιστα, “κουβαλούν” μέσα τους ολόκληρη ιστορία, η οποία έχει γραφεί κυριολεκτικά με αίμα. Ως εκ τούτου, όταν αυτές οι έννοιες αποδίδονται σε ανθρώπους από συμπολίτες τους με τους οποίους συμπορεύονται σε κοινούς αγώνες, κοινές προσπάθειες και μοιράζονται κοινές ανησυχίες – όπως πάντοτε ισχυρίζονται - για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον, τότε αυτές, θα πρέπει να μη χάνουν ούτε κατ΄ ελάχιστο το νόημά τους! Αυτό ωστόσο, εξαρτάται από τον άνθρωπο ο οποίος τις χρησιμοποιεί και άρα τις αποδίδει προσφωνώντας κάποιον άλλον, καθώς επίσης και από τον άνθρωπο, ο οποίος αποδέχεται να τις “φορά” ή να τις φέρει!

Την πολιτική και τα πρόσωπα που οδήγησαν σε τέλμα και αδιέξοδο τη χώρα, τα γνωρίσαμε και τα γνωρίζουμε. Τις τακτικές, τις πρακτικές και τις νοοτροπίες που έσπειραν το φθηνό, καλλιέργησαν το σάπιο και θέρισαν μόνον συντρίμμια, φτώχεια και διάλυση της αντοχής της κοινωνίας, επίσης, τις διαπιστώσαμε και τις νιώσαμε μέχρι το μεδούλι! Για την ακρίβεια τις χορτάσαμε... κυριολεκτικά πεινώντας!

Σήμερα λοιπόν και βάσει της συνέχειας της διακυβέρνησης ετούτης της χώρας, πέραν των στενά κομματικών μελών άλλων παρατάξεων που δεν έχουν ούτε την ελάχιστη πρόθεση να αναγνωρίσουν ένα θετικό στη νέα(;) νοοτροπία που ευαγγελίζονται οι σημερινοί διοικούντες, υπάρχουν και αρκετοί πολίτες που μακριά από παραταξιακούς μανδύες και με καθαρό βλέμμα διατηρούν την ανάγκη να διαπιστώσουν – έστω – και την ελάχιστη αλλαγή, κυρίως σε επίπεδο ήθους και άρα, ανάλογων πράξεων στα πρόσωπα που είναι στη σημερινή κυβέρνηση και σε εκείνα που στελεχώνουν αυτήν, σε κάθε επίπεδο!

Μία από τις έννοιες που δυστυχώς έχουν πολυ-φορεθεί σήμερα, καθώς όλοι μιλούν για μία αριστερή κυβέρνηση είναι και η λέξη “σύντροφος”. Πέραν της ερμηνείας που δίδεται ανάμεσα σε πρόσωπα με στενούς προσωπικούς δεσμούς, αυτή η λέξη αποδίδεται και στους ανθρώπους που κινούνται στον αριστερό πολιτικό χώρο και υπό μία απλοϊκή ερμηνεία για τις ανάγκες της στήλης, προτάσσουν τον άνθρωπο, τις ανάγκες του και την καθαρή πολιτική πράξη σε κάθε επίπεδο κι ως εκ τούτου, οφείλουν να τάσσονται υπέρ των καθαρών λόγων, να έχουν εσωτερική απαίτηση να τηρούν τις δεσμεύσεις τους – γραπτές και προφορικές – καθώς και να αισθάνονται πως πρέπει τουλάχιστον να διαχωρίζουν το σοβαρό από το φαιδρό, μα και να υπεραμύνονται της βαθιάς απαίτησης του “σήμερα”, για ελεύθερη έκφραση των απόψεων!

Μάταιη(;) δυστυχώς, η όποια καλοπροαίρετη αναμονή για υπεράσπιση αξιών και ήθους από νέους σε θέσεις διοίκησης – διορισμένους σαφώς με πολιτικά κριτήρια - καθώς οι πολυ-φορεμένοι και γνωστοί στην τοπική κοινωνία “σύντροφοί” τους, διαπιστώνεται πως λειτουργούν όχι ως Σύντροφοι, αλλά ως σύντροφοι – γάγγραινα!

Στο όνομα της νεοφερμένης συντροφικότητας... λοιπόν, εκείνης που προσβάλλει ακόμη και την ίδια την ιστορία της αριστεράς, τα ήθη και τις αξίες της και την οποίαν προωθούν με επιμονή ντόπια στελέχη, εικάζεται πως, αυτά τα στελέχη, καθοδηγούν νέα διορισμένα πρόσωπα να αγνοούν προτάσεις - προσκλήσεις φιλοξενίας τους για να τους γνωρίσει η μικρή κοινωνία των νησιών, νουθετώντας τους παράλληλα, να κινούνται βάσει πολιτικών – κομματικών κριτηρίων και άρα, έτσι, να δίνουν την όποια προτεραιότητα!

Συγκεκριμένος σχολιασμός περισσεύει, καθώς οι συνειρμοί σχετικά με τα πρόσωπα που έχουν συστηθεί στην κοινωνία σήμερα και σε όσα δεν έχουν παρουσιαστεί επαρκώς, καθώς με τον τρόπο τους και τις προσωπικές(!) επιλογές τους (που ακούστηκε όταν μιλάμε για δημόσια διοίκηση), θέλησαν άνευ λόγου να προκαλέσουν τη ματαίωση των συστάσεών τους, αφήνονται στους αναγνώστες.

Με την ευχή μόνον, τα νέα πρόσωπα, έστω και σε δεύτερο χρόνο να υπερασπιστούν αξίες που έχουν απολεσθεί και να μην καθοδηγούνται από συντρόφους – γάγγραινες, ολοκληρώνεται η παρούσα αναφορά με τη γράφουσα να επιθυμεί να σημειώσει μόνον πως, άλλωστε, ήδη, όλοι γνωρίζουμε τα πρόσωπα που απαρτίζουν νέες ομάδες διοίκησης, συμβούλια, σωματεία και κόμματα!