Σε α΄ πληθυντικό

Εστιάζουμε στο “Εμείς”! Στο α΄ πληθυντικό, σε εκείνον τον “αριθμό” που είναι πλέον βέβαιο πως έχουμε ξεγράψει από τη ζωή μας, με αποτέλεσμα την ανάδειξη του ατομικισμού σε υπέρτατη αξία! Aν και οι ραγδαίες εξελίξεις στην καθημερινότητα και σε κάθε επίπεδο μας τονίζουν πως έχουμε αργήσει να ασχοληθούμε με το “σύνολο” κι όχι (όπως συνηθίζουμε) αποκλειστικά και μόνον με τον εαυτό μας, ωστόσο, αν επιδιώκουμε ένα πιο υγιές μέλλον, τότε δεν έχουμε παρά να ασχοληθούμε με το “Εμείς”. Ετούτη τη μικρή λέξη που σχηματίζεται από πέντε μόλις γράμματα και κρύβει μέσα της τόσο βαθιά νοήματα!

Πλησιάζει η συμπλήρωση ενός ακόμη έτους, έρχονται οι εορταστικές ημέρες των Χριστουγέννων και ο απολογισμός που μοιραία πραγματοποιούμε, αντιλαμβανόμαστε πως, ίσως να έχει πρόσημο αρνητικό στη συμπεριφορά μας ως μελών ενός κοινωνικού συνόλου, ως ανθρώπων δηλαδή, που αν και καλούνται να συνυπάρξουν αρμονικά με τους γύρω τους, επιμένουν να εχθρεύονται, να μισούν, να σπέρνουν τη διχόνοια, το κακό, να παραμένουν ανάγωγοι, χωρίς γνώση, συναισθήματα και σύνεση!

Έχει έρθει προ πολλού η ώρα να χτίσουμε ισχυρά θεμέλια στο δικό μας “Εμείς”, τα οποία βέβαια προϋποθέτουν την αυτοκριτική μας. Είναι άκρως χρήσιμο να κοιτάζουμε στον καθρέπτη μας προτού χωρίς σκέψη και κριτήρια, προβούμε σε κριτική ή σχόλια για τον διπλανό μας! Προτού αναπτύξουμε τα μεγάλα λόγια μας που αρκετές φορές μεταφράζονται σε ένα δριμύ “κατηγορώ”, είναι συνετό να αναρωτηθούμε και να διαπιστώσουμε αν αυτά που απαιτούμε από τους γύρω μας, τα θέτουμε πρωτίστως ως δικούς μας στόχους και σαφώς αν πράττουμε αναλόγως για την επίτευξή τους.

Θα ζούσα σε έναν δικό μου εικονικό και ψεύτικο κόσμο, αν θεωρούσα πως, το “Εμείς”, μπορεί να μετουσιωθεί σε πράξη από τη μία στιγμή στην άλλη κι εσείς με τη σειρά σας, θα αναζητούσατε από ποιό ίδρυμα ενδεχομένως το έχω σκάσει! Ωστόσο, διευκρινίζεται πως η σημερινή στήλη αποτελεί επί της ουσίας μία ευχή για όλους εμάς! Άλλωστε είναι κατανοητό πως οι σκληρές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες μας έχουν αποξενώσει και μας έχουν κάνει σχεδόν αγρίμια! Δυστυχώς, “κανιβαλίζουμε” συχνά και οι κατακλυσμιαίοι ρυθμοί μέσα στους οποίους ζούμε, μας οδηγούν στο να θεωρούμε τον κάθε “κανίβαλο” έναν φυσιολογικό άνθρωπο! Μεγάλο ψέμα, τεράστια πλάνη, επικίνδυνη κατάσταση! Και το χειρότερο της υπόθεσής μας; Όταν “κανιβαλίζει” ο εαυτός μας, κι εμείς εύκολα ξεχνάμε πως έχει λογική, έχει σκέψη, κριτική λειτουργία και δεν είναι ένα αγρίμι!

Ευχή λοιπόν για μία καλύτερη, πιο φιλική και πιο άξια κοινωνία είναι να ξεκινήσουμε να οικοδομούμε από κοινού τα θεμέλια του δικούς μας “Εμείς”, βάζοντας το πρώτο λιθαράκι σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας!

Βήμα βήμα, ας προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε την ιστορία του τόπου που ζούμε. Ας προσπαθήσουμε να ενημερωθούμε ουσιαστικά για τη δημιουργία της πόλης, για την αξιοσημείωτη πορεία της, με σκοπό να κατανοήσουμε την αξία της προσπάθειας να γίνουμε ιδιαιτέρως φιλόξενοι άνθρωποι. Όχι μόνον με τους επισκέπτες, τους ξένους (όπως συνηθίζουμε να λέμε), αλλά κυρίως με όσους συνυπάρχουμε και ενδέχεται να μην έλκουν την καταγωγή τους από το νησί. Ας αντιληφθούμε πως, είναι χρήσιμο να μην είμαστε ρατσιστές, αντιθέτως, πως πρέπει να κάνουμε κτήμα μας την αγάπη για το διαφορετικό και να μεριμνούμε αδιαλείπτως προκειμένου να έχουμε όλοι τις ίδιες ευκαιρίες! Ας κάνουμε μία αρχή για μία κοινωνία με λιγότερο μίσος και καχυποψία, με λιγότερες φωνές που “φορούν” παρωπίδες και που επιδιώκουν να προσηλυτίσουν κόσμο και να πολώσουν με μένος, καλλιεργώντας τη διχόνοια.

Ας προσπαθήσουμε σε ετούτο το νησί να συνεργαστούμε, να γίνουμε λιγότερο φιλοτομαριστές, να μην ενδιαφερόμαστε μόνον για τη δική μας προβολή κι αναγνώριση κι επιτέλους ας επιδιώξουμε να κοπάσουμε την έπαρση και το ύφος χιλίων Καρδιναλίων που συχνά πυκνά “φοράμε”.

Ας επιχειρήσουμε επιτέλους να αναγνωρίσουμε την πρόοδο όπου τη συναντούμε, να την φροντίζουμε και να την επαινούμε, κάνοντάς την πυξίδας μας! Ας κάνουμε μία σοβαρή αρχή να προωθήσουμε την ελευθερία του λόγου και να περιορίσουμε τις ακραίες συμπεριφορές. Ας δοκιμάσουμε έστω και για πρώτη φορά να επικοινωνήσουμε, να ακούσουμε και όχι να κραυγάσουμε!

Επιτέλους, ας υπηρετήσουμε τον άνθρωπο και τις ανάγκες μας ως κοινωνικό σύνολο, που διάολε... δεν μπορεί, κάποια στιγμή θα προοδεύσει και θα καταφέρει να μιλήσει βάζοντας πρώτο το “Εμείς”!

Καλές γιορτές σε όλους!