Πώς να σε φτάσω!

Κάποιες συμπεριφορές θέλουν την τεχνική τους. Θέλουν την μαεστρία τους και την τσαχπινιά τους.

Δεν μπορεί ο κάθε τυχάρπαστος και ευκαιριακός να τις υιοθετήσει χωρίς να διαθέτει το απαιτούμενο ταλέντο.

Πρέπει να είσαι μετρ της κωλοτούμπας, ειδήμων επί των συμπεριφορικών μεταπτώσεων και βαθύς γνώστης της αντιφατικής μεταστροφής, για να προδίδεις και τελικώς να αυτοπροδίδεσαι.

Η επίδειξη ενός ακροβατικού, στα όρια της αξιοπρέπειας, αρλεκινισμού δεν μπορεί παρά να υποδηλώνει έναν άνθρωπο που είτε διακατέχεται από νευρωψυχωτικές τάσεις είτε διαθέτει μία ιδιαιτέρως υψηλού ρίσκου ιδιοσυγκρασία.

Όμως ας κάνουμε μία υπόθεση εργασίας ώστε μέσω αυτής να γίνουμε πιο κατανοητοί.

Ας πούμε ότι εγώ είμαι εδώ. Είμαι σε ένα μέσο ενημέρωσης, εκφράζομαι με έναν συγκεκριμένο τρόπο, ασκώ με μία συγκεκριμένη λογική το επάγγελμα μου, διατηρώ μία συγκεκριμένη συμπεριφορά όχι μόνο σε επαγγελματικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο και έχω συγκεκριμένες απόψεις.

Δηλαδή όλα είναι πολύ συγκεκριμένα, εμφανή, σαφή και ξεκάθαρα.

Από την άλλη είσαι εσύ. Είσαι σε ένα δημόσιο όργανο, χολώνεσαι με την κριτική που σου ασκείται, στρέφεσαι κατά του μέσου, επιχειρείς να το απαξιώσεις ως μη έγκυρο, αλλά όταν επιθυμείς να εξυπηρετήσεις τις πολιτικές σου σκοπιμότητες αναφέρεσαι σε αυτό αναγνωρίζοντας κατά το δοκούν την εγκυρότητα του.

Δηλαδή εμφανίζεις αστάθεια στις απόψεις σου, ανακολουθία στη στάση σου, αντίφαση στα λεγόμενα σου και ασυνέπεια έναντι του ίδιου σου του εαυτού.

Εάν λοιπόν συγκριθούν οι δύο συμπεριφορές τότε γίνεται απολύτως κατανοητό ότι οι σταθερές που ορίζουν την μία είναι έως και βαρετές, καθώς τα δεδομένα δεν μεταβάλλονται και πέραν του εάν κρίνεται ως καλό ή κακό, συμπαθές ή αντιπαθές το παραγόμενο αποτέλεσμα, είναι ευδιάκριτη η συνέπεια ως τρόπος συμπεριφοράς.

Η παλινωδία δε που χαρακτηρίζει την άλλη σίγουρα προκαλεί το ενδιαφέρον, τόσο σε επίπεδο ιατρικής διερεύνησης όσο και σε ότι αφορά στην κοινωνική και πολιτική αποδοχή ή απόρριψη που προκαλεί.

Τέτοιος πολιτικός σαλτιμπαγκισμός και τόση προσωπική ευτέλεια, σίγουρα αποτελούν στοιχεία άξια ενδιαφέροντος, σε βαθμό τέτοιο που, πέραν της τελικής απαξίωσης στην οποία οδηγούν, γεννούν ακόμα και αισθήματα απορίας και κρυφής ζηλοφθονίας για την ευκολία με την οποία επιδεικνύονται.

Πράγματι, θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον να θητεύσει κανείς δίπλα σε τέτοια άτομα μήπως και μπορέσει να αποκρυπτογραφήσει τις ειδικές ικανότητες και να εκμαιεύσει τα μυστικά των δεξιοτήτων που απαιτεί η αναξιοπρέπεια.

Που πάτε όλοι εσείς και όλοι εμείς, γατάκια, να σταθούμε απέναντι σε αυτά τα μαστόρια του τσαρλατανισμού.  

Δίδαξε μας λίγη από την αγυρτεία σου!