Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη άνθρωποι

Ας αφήσουμε για λίγο την πολιτική επικαιρότητα, τα στενάχωρα και τα μυστήρια, για να μιλήσουμε και για κάτι ελπιδοφόρο, κάτι που μας κρατάει ζωντανούς, δυνατούς και όμορφους.

Τις ημέρες που πέρασαν διασκεδάσαμε, χορέψαμε, φάγαμε, το ρίξαμε έξω, ξεφύγαμε. Η περίοδος του καρναβαλιού αποτελεί μία όαση, μέσα στο γενικότερο κλίμα μιζέριας και απαισιοδοξίας, κεφιού και απαγκίστρωσης από τα προβλήματα, έστω και για λίγες ώρες της ημέρας. Αντίστοιχα, και την Καθαρά Δευτέρα, το ανέμελο πέταγμα του χαρταετού, μαζί με τα παιδιά (ή και χωρίς, για αυτούς που αισθάνονται μεγάλα παιδιά), η αναζήτηση ταβέρνας ή σημείου με θέα, για το καταβρόχθισμα των νηστίσιμων εδεσμάτων, αφήνει τον άνθρωπο να περάσει λίγες στιγμές ηρεμίας, απολαμβάνοντας τον ήλιο, την καλή παρέα, την καλή μουσική, το καλό φαγητό.

Ωστόσο, πέρα από τον εθιμικό χαρακτήρα τους, αυτές οι εκδηλώσεις και οι εορτασμοί, είναι οι άνθρωποί τους.

Ας πάρουμε ένα λεπτό, προκειμένου να εκτιμήσουμε την ανιδιοτελή προσφορά των ανθρώπων, των συλλογικοτήτων, των συμπολιτών μας, οι οποίοι “μάτωσαν” προκειμένου οι υπόλοιποι, να έχουμε τη χαρά να απολαύσουμε ένα πλούσιο πρόγραμμα δραστηριοτήτων, γεμάτα τραπέζια με κεράσματα, γεμάτη πόλη, γεμάτη διάθεση.

Κανένα καρναβάλι δεν θα μπορούσε να διοργανωθεί, αν δεν υπήρχαν οι συνάνθρωποί μας, οι οποίοι αφιέρωσαν πολύτιμο προσωπικό χρόνο, τον οποίο “έκλεψαν” ανάμεσα από δουλειά και υποχρεώσεις, αν δεν υπήρχαν οι δεκάδες εθελοντές, οι οποίοι δούλεψαν πάνω στα άρματα, τις στολές, τα οχήματα, αν δεν υπήρχαν οι “τρελοί”, οι οποίοι είχαν το θάρρος να ανέβουν επάνω, για να τους δει όλος ο κόσμος του νησιού και όχι μόνο, αν δεν υπήρχαν οι άνθρωποι, που “θυσίασαν” τον αυθορμητισμό και την καλοπέραση, αναλαμβάνοντας τον συντονισμό και την οργάνωση των ομάδων, αν δεν υπήρχαν όλοι εκείνοι που ξόδεψαν χρήματα για την κατασκευή/αγορά στολών και υλικών για τον στολισμό των αρμάτων, αν δεν υπήρχαν οι Σύλλογοι και τα μέλη τους, που φρόντισαν, μετά το ξενύχτι και το ξεφάντωμα της διήμερης κορύφωσης του καρναβαλιού, να στήσουν τραπέζια, για όλους, προκειμένου να γιορτάσουν όλοι μαζί, την Καθαρά Δευτέρα, προσφέροντας επίσης προσωπικό χρόνο και κόπο.

Παρ’ όλα αυτά, σχεδόν κανείς από εκείνους δεν κοπίασε για προσωπικό του όφελος, δεν περίμενε κάποιο αντάλλαγμα, ή στήθηκε με τις ώρες κάτω από το ψιλόβροχο, στοχεύοντας σε κάποια προσωπική αναγνώριση. Στη μεγαλύτερη πλειοψηφία τους, οι συμμετέχοντες και συμβάλλοντες στο καρναβάλι, όχι μόνο της Σύρου, αλλά και όλων των αντίστοιχων διοργανώσεων, σε όλα τα νησιά, έδωσαν το κέφι και τον πανηγυρικό ρυθμό, μέσα από την καρδιά τους, ενώ παράλληλα, την επόμενη ημέρα, αφιέρωσαν χρόνο και ξανά χρήμα, με στόχο να φέρουν τους ανθρώπους μαζί, μέσα από τα τοπικά Κούλουμα.

Αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι συνεχίζουν, παρά τις δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες, να προσφέρουν, χωρίς να έχουν καμία τέτοια υποχρέωση, ή να βρίσκονται σε σχετική θέση ευθύνης, θα πρέπει να τους ευχαριστούμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι, οι οποίοι είτε για προσωπικούς είτε για επαγγελματικούς λόγους, απλώς απολαμβάνουμε το αποτέλεσμα των προσπαθειών τους, ενώ η προσφορά τους, θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως η σημαντικότερη σε τέτοιου είδους διοργανώσεις και εκδηλώσεις, καθώς, όσο καλή κι αν αποδειχτεί η όποια διοίκηση, για ένα πετυχημένο καρναβάλι, για την τήρηση των εθίμων και εν γένει για τη δημιουργία όμορφης ατμόσφαιρας, που απολαμβάνουν όλοι, δεν αρκεί μία απόφαση ή μία υπογραφή. Χρειάζονται άνθρωποι. Και ο τόπος μας αποδεικνύει, πως διαθέτει αστείρευτη πηγή ανθρώπων, που μπορούν να φέρουν σε πέρας τα πάντα, αν το αποφασίσουν.