Αν όχι τώρα, ποτέ(!)

Αν από τη συνολική συζήτηση για τα θέματα του Πανεπιστημίου με φόντο και τη σημερινή απόφαση της Συγκλήτου για την υπόθεση του ορισμού της έδρας της Πολυτεχνικής Σχολής (όποια κι αν αυτή είναι), αξίζει να κρατήσει κάποιος πολίτης ή δημότης της Σύρου κάτι, ως χρήσιμη διαπίστωση και αφορμή για σκέψη, αυτό δεν είναι άλλο από τη δημόσια δήλωση του προέδρου του Επιμελητηρίου Κυκλάδων για τη “γάγγραινα” που απειλεί σταθερά το νησί, τη διχόνοια.

“Αυτή την ομοψυχία και την ομοθυμία δεν έχει την πολυτέλεια ο τόπος να τη δει για άλλα θέματα. Αν την είχαμε για άλλα θέματα, θα είχαμε πάει πολύ πιο μπροστά. Αυτό που έχετε “καταφέρει” εσείς, το Πανεπιστήμιο είναι να είμαστε όλοι μαζί. Αυτή η ομοψυχία είναι πάρα πολύ σημαντική και δε συναντάται σε άλλα εξίσου σοβαρά θέματα που έχει ο τόπος” δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Γιάννης Ρούσσος, σε σχόλιό του προς τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αιγαίου με φόντο τη στήριξη των φορέων στο ΤΜΣΠΣ, θέτοντας επί της ουσίας στο τραπέζι του διαλόγου, το κύριο πρόβλημα που στοιχειώνει τη Σύρο.

Προς τιμήν του ίδιου, άδραξε την ευκαιρία να επισημάνει την “ασθένεια” της διχόνοιας που μαστίζει το νησί και η οποία διαπιστώνεται σε κάθε πεδίο, σε κάθε επίπεδο, σε κάθε επιχειρηματική συνύπαρξη, ακόμη και στο περιβάλλον της καθημερινής συμπόρευσής(;) μας με τους διπλανούς μας.

Αξίζει να τονισθεί πως ο κ. Ρούσσος έθιξε το σοβαρό θέμα με φόντο την κοινή προσπάθεια που αναπτύχθηκε από το σύνολο των φορέων ώστε να διεκδικηθεί η έδρα της Πολυτεχνικής Σχολής στη Σύρο, αφού επί της ουσίας αποτέλεσε και το μοναδικό θέμα, για το οποίο κατάφεραν και συντάχθηκαν όλοι οι φορείς του τόπου, πίσω από έναν κρίσιμο σκοπό.

Πρόκειται για μία διαπίστωση που είναι άκρως ειλικρινής, που είναι γνωστή στον τόπο και αποτελεί περιεχόμενο συζήτησης σε διάφορες συνάξεις ανθρώπων, αλλά δυστυχώς παραμένει – κατά τα λοιπά – το κοινό μυστικό μας σε δημόσιους διαλόγους και συσκέψεις! Όλοι γνωρίζουμε το πρόβλημα και οι περισσότεροι εξ ημών, επιμένουμε σταθερά να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας, χωρίς να αναλαμβάνουμε το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί!

Η διχόνοια που όλοι - άλλοι περισσότεροι κι άλλοι λιγότερο - συντηρούμε, μας κατατρέχει και θα συνεχίσει να μας “στοιχειώνει”, προδίδοντας ενδεχομένως και την ποιότητά... μας ως ανεύθυνων(;) πολιτών!

Η διαπίστωση πως δεν χαρακτηριζόμαστε από ομοψυχία αλλά από πολεμοχαρείς διαθέσεις, δεν τιμά τον ίδιο τον τόπο και την ιστορία του.

Ως εκ τούτου, πρέπει να αναγνωρίσουμε πως, η δήλωση του προέδρου του Επιμελητηρίου Κυκλάδων αποτελεί σαφώς μία αυτονόητη επισήμανση που επιτέλους(!) πραγματοποιήθηκε δημοσίως, με σκοπό να μας προτρέψει να αφαιρέσουμε τις παρωπίδες μας, να δούμε κατάματα τα πολλά προβλήματα του νησιού και να παλέψουμε ενάντια σε αυτά, δημιουργώντας ένα κοινό μέτωπο.

Ενδεικτικά και μόνο, πρέπει να σημειωθεί πως, δεν προϋποθέτει κάποια ιδιαίτερη πολιτική προσέγγιση το πρόβλημα της κάκιστης ακτοπλοϊκής σύνδεσης για να είμαστε ενωμένοι με σκοπό την αλλαγή του σημερινού περιβάλλοντος. Επίσης, δεν απαιτεί τίποτα περισσότερο παρά μόνο αξιοπρέπεια και προσπάθεια υπερπήδησης των κατώτερων και νοσηρών σκέψεων και αισθημάτων μας ώστε να αναγνωρίσουμε μία αξιόλογη επιχειρηματική κίνηση όταν αυτή προκύπτει δίπλα μας και είναι καλύτερη από τη δική μας πορεία, αφού θα έρθει να αναβαθμίσει συνολικά το νησί. Παρομοίως, δεν ευνοεί σε τίποτα η πρόκληση διχόνοιας σε επαγγελματικές κατηγορίες και ανθρώπους με κοινά προβλήματα που παλεύουν να αντεπεξέλθουν σε καθεστώς παρατεταμένης κρίσης, αλλά και δεν έρχεται να παρουσιάσει τίποτα θετικό κι αισιόδοξο το γεγονός της μη συνεργασίας των φορέων ακόμη και σε απλές υποθέσεις.

Ωστόσο η Σύρος, έχει περιέλθει σε ασφυκτικό πλαίσιο εδώ και χρόνια κι ως εκ τούτου κάθε αιρετός, κάθε εκπρόσωπος και μέλος φορέα, Συλλόγου ή Σωματείου, αλλά σαφώς και κάθε δημότης οφείλει να απαντήσει σε μία και μοναδική ερώτηση: Αν δεν επιδείξουμε σήμερα για όλα τα προβλήματα που έχουν γιγαντωθεί ομοψυχία, πότε θα το πράξουμε; Ποτέ...;