Φωτεινές επιχειρηματικές “πινελιές”

Η βραδινή επιστροφή προς το σπίτι σε καθημερινή βάση τη χειμερινή περίοδο και μάλιστα όταν κατοικείς στο κέντρο δε σου αφήνει κανένα περιθώριο να κάνεις τα “στραβά” μάτια απέναντι στη ζοφερή πραγματικότητα που βιώνει ο τόπος!

Απογοήτευση! Αρκετές κλειστές επιχειρήσεις, λουκέτα, άδεια καταστήματα και μη λειτουργούσες επιχειρήσεις εστίασης διαμορφώνουν την εικόνα της κρίσης στο νησί, η οποία και παρατηρείται τα τελευταία χρόνια.

Παρά το γεγονός πως η προσοχή όλων καθ΄ όλη τη διάρκεια των τελευταίων μηνών έχει στραφεί στην υπόθεση του ναυπηγείου, θα ήταν τουλάχιστον άδικο να μην απασχολεί έστω και στοιχειωδώς τον κάθε έναν κάτοικο του νησιού, η δεινή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον κλάδο ειδικότερα της εστίασης, αφού οι επιχειρηματίες του χώρου, αποτελεί ξεκάθαρη διαπίστωση, πως πασχίζουν “με νύχια και με δόντια” να ανταποκριθούν στα υψηλά πάγια και τα έξοδά τους.

Αγώνας καταβολής των ακριβών ενοικίων τους, μάχη για συνέπεια απέναντι σε προμηθευτές, προσπάθεια άμεσης πληρωμής του προσωπικού τους, όπως επίσης και αυξημένη αγωνία για καταβολή κι εξόφληση των λογαριασμών και των σταθερών τελών τους, διαμορφώνουν τον δικό τους καθημερινό “πονοκέφαλο” σε μία προσπάθεια διατήρησης – πρωτίστως - των επιχειρήσεών τους σε λειτουργία και δευτερευόντως, βελτίωσης των προσφερόμενων υπηρεσιών!

Σε αυτό το κλίμα μέσα, στον βαρύ – από οικονομικής απόψεως – χειμώνα που έχουμε διανύσει, θα αποτελούσε μεγάλη παράλειψη να μην αποδοθεί έστω και ο μικρότερος δυνατός “έπαινος” προς τους ίδιους και όσους παλεύουν να παραμείνουν “ανοικτά”, το νεκρό διάστημα των μηνών εκτός Πάσχα και καλοκαιριού, αντιμετωπίζοντας ως σταθερό “εχθρό” τους, τα υπέρογκα μηνιαία έξοδά τους και τα συνεχώς μειούμενα έσοδά τους. Αν και η “προφορική” αναγνώριση του μόχθου τους, δεν ανακουφίζει τους ίδιους από τα “βαρίδια” που έχουν οι “τσέπες” τους, ωστόσο στη σημερινή περίοδο, μοιάζει έστω σαν ένα χέρι συμπάθειας και κατανόησης στον δικό τους ώμο!

Στη γενικότερη δεινή πραγματικότητα όμως και καθώς το νησί πασχίζει να βαδίσει σε τουριστική τροχιά, θα αποτελούσε ακόμη χειρότερη και πιο σκληρή παράλειψη, ίσως και αδικία απέναντι σε επιχειρηματίες εστίασης, η μη αναγνώριση και αναφορά της προσπάθειας τους να ανακαινίσουν, να αναβαθμίσουν και να βελτιώσουν την εικόνα και την ποιότητα των επιχειρήσεων τους σε κάθε επίπεδο.

Μία απλή συναναστροφή με αρκετούς από αυτούς, στην “καρδιά” της πόλης, αρκεί για να κατανοήσει κανείς πως, κάποιοι εξ αυτών αρχίζουν να δείχνουν τον δρόμο της προόδου και της προσπάθειας κόντρα στην οικονομική κρίση. Και αυτή η απόφασή τους είναι αξιέπαινη, όχι μόνον γιατί χρεώνονται σε αβέβαιους καιρούς για να κάνουν ένα βήμα παραπάνω που θα έρθει να αναβαθμίσει τις υπηρεσίες εστίασης στο νησί, αλλά πολύ περισσότερο επειδή φαίνεται να “συμπαρασύρουν” θετικά και άλλους επιχειρηματίες του κλάδου τους!

Η ανάπτυξη της νοοτροπίας που θέλει η πρόοδος και οι καλύτερες μέρες για το νησί, να έρχονται και μέσω συλλογικής βελτίωσης της εικόνας του τόπου, την οποία συνθέτουν όλοι οι επιχειρηματίες, καταθέτοντας ο κάθε ένας την προσωπική προσπάθειά του και τον προσωπικό μόχθο του, δείχνει να είναι πλέον μονόδρομος, προκειμένου να αρχίσει ίσως να “ραγίζει” και η νεκρή περίοδος του χειμώνα.

Παρομοίως, οφείλει να πράττει κάθε κλάδος που έχει άμεση ή έμμεση σχέση με τον τουρισμό, όμως πρωτίστως, την προσπάθεια που αναφέρθηκε παραπάνω και καταβάλλεται από μερίδα επιχειρηματιών, οφείλει να την αντιληφθεί επίσης και κάθε πλευρά που χαράζει πολιτική για τον τόπο!

Με “πυξίδα” τις φιλότιμες, ίσως ακόμη κι εντυπωσιακές προσπάθειες που ήδη διαπιστώνονται στο νησί, έχουμε ηθική υποχρέωση όλοι να αναγνωρίσουμε αυτές, ως αξιοπρεπείς επιχειρηματικές φωτεινές “πινελιές”!