Όταν στρέφεις το βλέμμα αλλού...

Τα οφέλη ενός διαλείμματος από την καθημερινότητα μπορούν να αποδειχθούν ιδιαιτέρως ευεργετικά για τον κάθε άνθρωπο, για την κάθε μονάδα που αποτελεί μέρος μίας τοπικής κοινωνίας, αλλά κυρίως και για έναν ολόκληρο τόπο, όταν αυτά μοιράζονται, αναφέρονται δημοσίως και εκφράζονται ακόμη και με τη μορφή ερωτημάτων, ώστε να μπορούν να γεννήσουν προβληματισμό!

Όταν στρέφουμε το βλέμμα αλλού και κυρίως πέρα από τα στενά όρια του τόπου και της χώρας μας, καταλαβαίνουμε – υπό την προϋπόθεση πως αφαιρούμε απόλυτα τις τοπικιστικές παρωπίδες μας – πως, δεν είμαστε παρά μία μικρή κουκίδα στον παγκόσμιο χάρτη, η οποία στη σημερινή εποχή, αποδεικνύεται πως αδυνατεί να ακολουθήσει κάθε εξέλιξη, κάθε θετική αλλαγή αλλά και κάθε πρόοδο που καταγράφουν άλλες χώρες και άλλες περιοχές!

Μεγάλο εμπόδιο σε μία υγιή προοπτική, η ίδια η νοοτροπία μας, αφού η πλειοψηφία από εμάς, ΔΕΝ θέλουμε την αλλαγή, ΔΕΝ επιθυμούμε τη βελτίωση της καθημερινότητάς μας και ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ να φύγουμε από συνθήκες οι οποίες μας βολεύουν!

Η παρούσα αναφορά συνδέεται με το γνωστό και τεράστιο πρόβλημα της πόλης μας, που δεν είναι άλλο από το κυκλοφοριακό και τις καθημερινές εικόνες χάους που συναντούμε γύρω μας!

Μπορεί η έλλειψη υποδομών για στάθμευση να αποτελεί μία γενική διαπίστωση ετών, αλλά κάθε πρόβλημα θέλει και λύση! Και κάθε λύση προϋποθέτει σκέψη, συζήτηση, απόφαση κι εφαρμογή!

Κι ενώ σε άλλους τόπους και σε άλλες χώρες η καθημερινότητα κυλά με σεβασμό στο περιβάλλον αλλά και απέναντι στον ίδιο τον άνθρωπο, στη δική μας πραγματικότητα το πρόβλημα, παραμένει πρόβλημα και θα συνεχίσει να είναι τεράστιο πρόβλημα, αφού υπάρχει συστηματική άρνηση για πρόοδο και βελτίωση!

Ωστόσο, σε μία νέα δημοτική εποχή που τα “ηνία” της διοίκησης έχουν αλλάξει χέρια, δεν μπορούν παρά να τεθούν σαφή ερωτήματα, που γεννήθηκαν για μία ακόμη φορά, από εικόνες άλλων περιοχών ευρωπαϊκών χωρών, προκειμένου κάποια στιγμή να υπάρξει αναλυτική τοποθέτηση από τους αρμοδίους για το σχέδιο που υπάρχει(;) αναφορικά με αυτό το μείζον πρόβλημα!

Συγκεκριμένα λοιπόν, σε μία πόλη που θέλει να μοιράζεται τον τίτλο της σύγχρονης Ευρωπαϊκής πρωτεύουσας, η πραγματικότητα είναι απλή: Έχουν διαμορφωθεί υποδομές που εξυπηρετούν ομαλά πεζούς και ποδήλατα, ο κόσμος σέβεται τον ΚΟΚ, δεν παραβιάζει τις προτεραιότητες, σταθμεύει με τάξη, ενώ κατά κύριο λόγο στις μετακινήσεις του, ιδιαιτέρως τις κοντινές (ακόμη και λίγων χιλιομέτρων) χρησιμοποιεί συστηματικά και κατά κύριο λόγο το ποδήλατο ως μεταφορικό μέσον! Απόδειξη των ανωτέρω, η αναλογία που διαπιστώνεται στους χώρους στάθμευσης μεταξύ ποδηλάτων και δικύκλων. Βάσεις για τριάντα ποδήλατα, συνοδεύονται από τρεις θέσεις δικύκλων κατά μέσο όρο!

Σε τέτοιες πόλεις λοιπόν, με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική έχουν πεζοδρομηθεί αρκετά μέτρα δρόμων, ώστε ο κάτοικος κι ο επισκέπτης να απολαμβάνει τη διαδρομή, χωρίς να χρησιμοποιεί οχήματα ή μηχανές, μειώνοντας με αυτόν τον τρόπο την εκπομπή των ρύπων προς την ατμόσφαιρα, τη δική του(!) ατμόσφαιρα και το δικό του περιβάλλον! Επιπλέον, εξυπηρετεί ομαλά και τη διάθεση του επισκέπτη για περίπατο και θαυμασμό της πόλης!

Κι αναρωτιέται ο κάθε λογικός νους, πόσο δύσκολη είναι η αλλαγή στον δικό μας πολύ μικρό τόπο; Γιατί αναθεματίζουμε τις όποιες φωτεινές προτάσεις περί οργανωμένης πεζοδρόμησης ή περί απόκτησης μικρών ηλεκτρικών οχημάτων έχουν διατυπωθεί κατά το παρελθόν; Γιατί δεν επιθυμούμε τη βελτίωση και την αναβάθμιση του ξεχωριστού κέντρου μας και να διαφημιστούμε γι αυτήν την αλλαγή; Γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε τρία βήματα παραπάνω; Γιατί δεν αξιοποιούμε το ποδήλατο ως μέσο μετακίνησης; Γιατί δεν πιέζουμε να βρεθούν λύσεις σε επίπεδο υποδομών για στάθμευση οχημάτων εκτός των εισόδων της πόλης; Γιατί δεν αιτούμαστε από τους διοικούντες να πράξουν αναλόγως των πραγματικών αναγκών μας; Και τέλος, γιατί επιτέλους δεν κοιτάμε πέρα κι έξω από τον τόπο μας, μήπως και παραδόξως ξυπνήσουμε και ευεργετηθούμε σε επίπεδο ανάπτυξης και προόδου;

Δυστυχώς ή ευτυχώς, κάθε ταξίδι κι ένα καμπανάκι αφύπνισης μέσα μας, αλλά δεν βαριέσαι... Ποιος έχει τη διάθεση να “μετρήσει” το μπόι του τόπου του συγκριτικά με άλλων περιοχών;

Ετικέτες: