“Το αύριο θα είναι ακόμη καλύτερο από το τώρα”

Η “Κοινή Γνώμη” βρέθηκε στα γραφεία της Ακαδημίας Ποδοσφαίρου Σύρος 2002 και μίλησε με τον υπεύθυνο και ιδρυτή της ακαδημίας, Δημήτρη Κάμπαξη. Με τον Έλληνα προπονητής είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για τα προβλήματα που αντιμετώπισε πριν από 11 χρόνια, όταν δημιουργούσε την πρώτη ακαδημία στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων, αλλά και η πορεία που διένυσε τόσο ο ίδιος όσο και η Σύρος 2002 μέχρι σήμερα. Επίσης, είχαμε την ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις γενικότερα για το ποδόσφαιρο και για το αν οι Κυκλάδες έχουν την δυνατότητα να βγάλουν ποδοσφαιριστές που θα μπορούν να παίξουν σε Εθνικές κατηγορίες. Ο κ. Κάμπαξης είναι ένα άνθρωπος ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά τα μυστικά του ποδοσφαίρου κι αυτά προσπαθεί να περάσει μέσα από τις προπονήσεις στα μικρά παιδιά της Σύρου.

Για τα πρώτα του προπονητικά χρόνια, αλλά και για όσα έχουν αλλάξει από τότε έως σήμερα, μίλησε αρχικά ο Δημήτρης Κάμπαξης, υπεύθυνος της Ακαδημίας Ποδοσφαίρου 2002.

“Τα προβλήματα που υπήρχαν στο παρελθόν όπως είναι γνωστό, ήταν οι γηπεδικές εγκαταστάσεις, όπου αυτό τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει, καθώς η ΕΠΣ Κυκλάδων, η ΕΠΟ και ο Δήμος φρόντισαν να έχουμε στο νησί μας δύο γήπεδα 11x11, με πλαστικό χλοοτάπητα. Τα παιδιά μας πλέον αγωνίζονται κάτω από καλύτερες συνθήκες σε σχέση με το παρελθόν, που τα γήπεδα ήταν με χώμα. Τα προβλήματα του σήμερα εστιάζονται περισσότερο στις μετακινήσεις μας, στο οικονομικό κομμάτι και οι πολλές μαθητικές υποχρεώσεις που έχουν οι ποδοσφαιριστές. Βέβαια και οι ώρες προπόνησης είναι ένα κομμάτι που συχνά μας προβληματίζει, αφού τα παιδιά έχουν συνεχώς γεμάτο πρόγραμμα με τα φροντιστήρια. Όσον αφορά εμένα προσωπικά, ξεκίνησα ερασιτεχνικά την καριέρα μου, όταν “κρέμασα” τα παπούτσια μου το 1985 και έκαστα στην άκρη στην ομάδα που ήμουν και παίκτης, δηλαδή στον Φοίνικα. Στο πάγκο της ομάδας αυτής έκατσα δύο συνεχόμενα χρόνια και μαζί μου ήταν οι, Ηλίας Χερουβείμ και Στέφανος Δεσύπρης. Για μένα ήταν ένα κίνητρο να δω με διαφορετικό μάτι την προπονητική. Το 1988 έβγαλα την πρώτη μου σχολή προπονητών και στη συνέχεια πήρα και τα άλλα διπλώματα. Την ίδια περίοδο ανέλαβα επίσημα πλέον τις Ενωσιακές ομάδες της ΕΠΣ Κυκλάδων, όπου και παρέμεινα για 17 χρόνια. Το 2002 ίδρυσα την Ακαδημία Ποδοσφαίρου και από τότε μέχρι σήμερα έχουμε συνεχής παρουσία, τόσο στα πρωταθλήματα της ΕΠΣ Κυκλάδων, όσο και σε διάφορα τουρνουά, εντός και εκτός Σύρου. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν περάσει πολλά παιδιά από την ακαδημία και πιστεύω ότι έχουμε συμβάλει κι εμείς στην βελτίωση του ποδοσφαίρου στο νησί μας και κατ' επέκταση στις Κυκλάδες. Θέλω να πιστεύω ότι το αύριο θα είναι ακόμη καλύτερο από το τώρα”.

Είστε αυτός που δημιούργησε την πρώτη ακαδημία στο νησί της Σύρου με την Α.Π. Σύρος 2002, ποια ήταν τα πρώτα προβλήματα που κληθήκατε να αντιμετωπίσετε και επίσης να ήθελα να μου πείτε μετά από 11 χρόνια λειτουργίας, τι έχει αλλάξει.

“Όταν πρωτοστάτης κάπου και θέλεις να κάνεις κάτι καλό για το ποδόσφαιρο, βάζεις κάποιους κανόνες, με έναν εσωτερικό κανονισμό. Πάνω σ' αυτούς τους κανόνες δημιουργήσαμε την ακαδημία μας το 2002. Πλαισιωθήκαμε τότε με 30-40 παιδιά και στην πορεία αυτό εξελίχθηκε σε 60 και παραπάνω παιδιά. Περάσαμε από κάποια γήπεδα, όπως του Βήσσα (5x5), της Αζολίμνου (5x5), μέχρι που καταλήξαμε στο γήπεδο της ΕΠΣ Κυκλάδων. Δεν αντιμετωπίσαμε τότε τεράστια προβλήματα, αυτά μπήκαν όταν σιγά-σιγά δημιουργήθηκαν κι άλλες ακαδημίες. Για να ξεκαθαρίσω ο ανταγωνισμός είναι καλός, όμως όταν ο ανταγωνισμός ξεφεύγει από την σωστή του βάση τότε υπάρχουν προβλήματα. Δεν σας κρύβω ότι υπάρχουν κάποια τρωτά σημεία, κάποιες αδυναμίες, τις οποίες προσπαθούμε να λύσουμε, αφού σε συνεργασία με τους διοικούντες των ακαδημιών ψάχνουμε να βρούμε έναν κοινό κώδικα συνεργασίας, ώστε να μην έχει αντίκτυπο σε αυτό που λέμε παιδί. Θέλω να πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε έναν καλό δρόμο κι αυτό το έχουμε δείξει με τα πανσυριανά τουρνουά που όλες οι ακαδημίες παίζουν μαζί, στα Πανκυκλαδικά τουρνουά, όλες οι ακαδημίες βρίσκονται μαζί. Επίσης, υπάρχουν και οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες που κάποιες ακαδημίες παίζουν κάποια φιλικά παιχνίδια μεταξύ τους. Αυτό έχει δημιουργήσει ένα τέτοιο κλίμα, που η μία ακαδημία σέβεται την άλλη”.

Ο υγιείς ανταγωνισμός φέρνει και σωστά αποτελέσματα. Πιστεύετε ότι η σωστή συνεργασία μεταξύ σας θα ανεβάσει επίπεδο τους ποδοσφαιριστές;

“Σίγουρα η λογική αυτό λέει. Ο υγιείς ανταγωνισμός σε κάνει καλύτερο, αρκεί βέβαια να έχουμε όλες τις προϋποθέσεις, ώστε να μπορούμε να πούμε ότι έχουμε ένα υγιεί ανταγωνισμό. Οι προϋποθέσεις είναι οι εξής: η κάθε ακαδημία θα πρέπει πρώτα απ' όλα να σέβεται την άλλη, να μην προσπαθεί ο ένας να πάρει τα παιδιά του άλλου, με αθέμιτο τρόπο. Αυτό το βλέπουμε άλλωστε τα τελευταία χρόνια και δεν ξέρω πως να χαρακτηρίσω αυτό το γεγονός. Δεν μπορεί να πλησιάζει ένας παράγοντας κάποιο γονιό ή κάποιο παιδί που είναι σε κάποια άλλη ακαδημία, με σκοπό να το πάρει. Αυτό νομίζω ότι ούτε στο παιδί κάνει καλό, ούτε στον γονιό, αλλά ούτε στην ίδια ακαδημία. Πιστεύω ότι αυτό το πράγμα με τον καιρό αρχίζει να εξαλείφεται. Μέσα από τον αγωνιστικό βλέπουμε χρόνο με τον χρόνο, ότι βελτιώνεται το επίπεδο του ποδοσφαίρου σ' αυτές τις ηλικίες και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό. Όλα αυτά τα σχόλια που γίνονται όλο αυτό το διάστημα αποδεικνύουν αυτό που λέω”.

Στα 11 χρόνια ακαδημίας, πιστεύετε ότι το ποδόσφαιρο έχει κάνει κάποια βήματα προόδου;

“Δεν μπορώ να μην πω ότι δεν υπάρχει αισιοδοξία, γιατί χωρίς αισιοδοξία δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Δεν μπορώ όμως να παραβλέψω το γεγονός ότι συγκριτικά με κάποιους άλλους νομούς ήμαστε αρκετά πίσω. Ο νομό μας είναι πάρα πολύ δύσκολος. Δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει την ιδιαιτερότητα αυτού του νομού. Οι μετακινήσεις είναι το μεγαλύτερο αγκάθι σε σχέσει με τους άλλους νομούς. Θέλεις να πας μέχρι την Τήνο τον χειμώνα και το σκέφτεσαι πάρα πολύ αυτό το ταξίδι. Πρέπει να κάνεις διανυκτέρευση για ένα ταξίδι ακριβώς μισής ώρας. Αυτό το γεγονός μας κάνει να μην έχουμε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα στις Κυκλάδες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα παιδιά μας να μην έχουν πολλά παιχνίδια στα πόδια τους. Όταν έχεις ένα σοβαρό και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, τότε μπορεί να έχεις και πρόοδο. Βέβαια, έχουμε κάνει βήματα προόδου και τα οποία τα ανέφερα και προηγουμένως, αλλά αυτά τα βήματα είναι πολύ μικρά σε σχέση με άλλες περιοχές”.

Θα καταφέρει κάποια στιγμή, ομάδα νησιού να έχει στη σύνθεσή της γηγενείς ποδοσφαιριστές και να αγωνίζεται σε εθνική κατηγορία;

“Η Σύρος και ανέκαθεν οι Κυκλάδες, βγάζει ποδοσφαιριστές. Τα νησιά μας βγάζουν κάθε τόσο ταλέντα και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αρκετά παιδιά έχουν παίξει σε Εθνικές κατηγορίες. Η Σύρος, είναι ποδοσφαιρομάνα και αυτό το έχει πει πολλές φορές. Έχει τη δυνατότητα να βγάζει ποδοσφαιριστές και τώρα μάλιστα με τις ακαδημίες που υπάρχουν, αυτό είναι πιο εύκολο. Αρκεί, αυτά τα ταλέντα κάποια στιγμή να βρεθούν κάτω από την ίδια “στέγη”, σε μία ομάδα που θα εκπροσωπεί το νησί μας σε Εθνική κατηγορία. Η Σύρος έχει τη δυνατότητα να εκπροσωπείται σε μία τέτοια κατηγορία και να έχει στη σύνθεσή της γηγενείς ποδοσφαιριστές. Δεν είναι δυνατόν όλα αυτά τα παιδιά να φεύγουν σε ηλικία 17-18 ετών και να μεταναστεύουν δεξιά – αριστερά και να παίξουν σε ομάδα της Γ' και Δ' Εθνικής. Αυτά τα παιδιά θα μπορούσε να τα κρατήσει και τόπος τους. Δεν μπορώ να πω κάτι για κάποιον και για τις μεταγραφές που γίνονται, γιατί θα πρέπει πρώτα να γυρίσουν οι Συριανοί αθλητές στον τόπο τους”.

Τα πρωτάθληματα της ΕΠΣ Κυκλάδων αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα, κυρίως οικονομικά. Πιστεύεται ότι αυτό το πρόβλημα θα περάσει και στις μικρές κατηγορίες;

“Ήμουν κι εγώ στην τελευταία Γενική Συνέλευση της ΕΠΣ Κυκλάδων, άσχετα αν δεν έχω δικαίωμα ψήφου. Αναμφίβολα όλα αυτά θα επηρεάσουν αυτά τα πρωταθλήματα. Για ακόμη μια χρονιά αυτό που είχε να αντιμετωπίσει η Γενική Συνέλευση της ΕΠΣ Κυκλάδων, ήταν το οικονομικό. Όταν λοιπόν μία ομάδα και δεν θα πω Συριανή, θα μιλήσω για νησιά όσο δίπλα μας κι αν είναι, όπως η Σέριφος, η Σίφνος - που πρωτομπήκαν στα πρωταθλήματα μας - η Μήλος, η Σαντορίνη και η Ίος, τα οποία είναι νησιά απομονωμένα, το χειμώνα είναι δύσκολα να φτάσεις σ' αυτά. Για να καταλάβει κάποιος αυτό που εννοώ, για να δώσουν ένα παιχνίδια θα πρέπει να διανυκτερεύσουν σε κάποιο άλλο νησί 2 ή 3 μέρες. Όλα αυτά για να δώσουν ένα μόνο παιχνίδι. Τα μπάτζετ αυτών των ομάδων είναι πάρα πολύ μεγάλα και όταν ακούω αυτά τα ποσά “τρομάζω”. Δεν είναι δυνατών οι ομάδες απ' αυτά τα νησιά, για να βγάλουν τη χρονιά, να χρειάζονται περίπου 100.000 ευρώ. Ποσό που δεν το χρειάζεται ούτε ομάδα Εθνικής κατηγορίας Μοιραία αυτή η κρίση θα αγγίξει σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό το Κυκλαδίτικο ποδόσφαιρο”.

Στο επόμενο φύλλο της “Κοινής Γνώμης” ο Δημήτρης Κάμπαξης μιλά για τη συνεργασία που σύναψε η Α.Π. Σύρος 2002 με το Αθλητικό Σωματείο του Πάγου. Ακόμη ο έμπειρος Έλληνας τεχνικός μιλά για τον 8ο Πανκυκλαδικό τουρνουά και το μέλλον του.