Επιστολή Ν. Ρούσσου

Αλλαγή νοοτροπίας. Για ποιους;

  • Κυριακή, 19 Ιουλίου, 2015 - 11:55

Κυκλοφοριακά μέτρα Ερμούπολης... Για το καλό της πόλης μας. Για το καλό του τουρισμού. Για το καλό μας.

Με μότο το “να αλλάξουμε νοοτροπία”, η μόνιμη απάντηση των ιθύνοντων του δήμου, σε κάθε παρατήρηση, σε κάθε επισήμανση αστοχίας, σε κάθε παράπονο, σε κάθε προβληματισμό... “Να αλλάξουμε νοοτροπία”... Βεβαίως δήμαρχε και συν αυτώ. Να την αλλάξουμε την ρημάδα. Μπορούμε κι αλλιώς; Μας ρώτησε κανείς; Μας έλαβε -σοβαρά- υπόψιν του κανείς; Οι ίδιοι λένε ναι. Και μάλιστα προσθέτουν πως είμαστε οι πιο προνομιούχοι και πως πρέπει... “Να αλλάξουμε νοοτροπία”!!

Εντάξει. Θα αλλάξουμε. Ας δούμε τα πράγματα όμως με τη σειρά. Μελετήθηκαν θέσεις στάθμευσης για τους μόνιμους κάτοικους.Και με ταμπέλες και με κάρτες και με τα όλα τους. Για ΟΛΟ το 24ωρο, η ισχύ των θέσεων στάθμευσης μονίμων κατοίκων. Αμέ. Πως; Όποια ώρα κι αν περάσει κανείς από αυτές τις “θέσεις στάθμευσης μονίμων κατοίκων με ειδική κάρτα”, θα βρει κάθε λογής αυτοκίνητο και μοτοποδήλατο χωρίς την “ειδική κάρτα”. Από τις 21:00 και μετά βέβαια, που μετατρέπεται η πόλη στην “Πόλη που αξίζουμε” (γιατί πριν τις 21:00, γίνεται το έλα να δεις και τρέχα φύγε. ΠΑΝΤΟΥ.), το πρόβλημα αμβλύνεται, διότι δεν κυκλοφορούν τροχοφόρα... ΩΠ! Δεν κυκλοφορούν; Και που πάει ο κύριος μετά της ξανθής κυρίας του καβάλα στο μαύρο μοτοποδήλατό τους; Να παρκάρει μέσα στην πόλη; Μα... Μετά τις 21:00 μου είπαν πως απαγορεύεται να πάω στο σπίτι μου καβάλα στο μοτοποδήλατό μου. Και αν θέλω να πάω, θα πάω από το δείλι, να δω και λιγάκι τη θέα, να φωτίσω με τα φώτα μου τον δρόμο που είναι κατασκότεινος ο καημένος, να αποφύγω τις κατσίκες και να φτάσω μετά από +20 λεπτά στον Αγ. Νικόλαο, όπου θα αρχίσω να τσουλώ το μοτοποδήλατο, να πάω ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Ο αρχιτέκτονας που ρώτησα τις προάλλες μου είπε, δεν γίνεται να βάλω ρόδες στο σπίτι, να το πάρω από κει και να το πάω στη φάμπρικα δίπλα σε κάτι όμορφες κατοικίες δίπλα στη θάλασσα και να μη μου καίγεται καρφάκι τι κάνουν οι μονιμοι κάτοικοι του κέντρου. Γιατί να μου καίγεται άλλωστε; Μήπως είμαι σε καμιά επιτροπή συγκοινωνιών;

Αυτός λοιπόν -με την ξανθή ντε-, πως μπαίνει καβάλα και μάλιστα από την κύρια είσοδο; Ούτε καν από το δείλι με τις κατσίκες. Καμαρωτός. Και όχι μόνο αυτός. Αλλά αυτόν είδα τώρα. Και όχι μόνο εγώ. Οι εθελοντές, κοπάδι εκεί. Κανείς δεν είδε; Μπορεί να φοβόταν, θα μου πεις, τις κλήσεις που μοιράζει το λιμενικό, στα τροχοφόρα πλησίον της “μπάρας”. Κλήσεις μέσα, κλήσεις έξω, πρέπει να έχει τζιράρει καλά το λιμενικό ταμείο, ή όποιο ταμείο καρπώνεται τα έσοδα. Θα μας συγχαρεί κι ο Σόιμπλες. Μόνο στις θέσεις μονίμων κατοίκων και στους πεζόδρομους δεν βλέπει κανείς τα “ροζ” χαρτάκια. Εκεί, κάποιοι ΜΗ μόνιμοι κάτοικοι, κυριολεκτικά δεν έχουν καταλάβει τι άλλαξε, αφού σταθμεύουν όπου στάθμευαν και κανείς δεν τους πειράζει. Απορούν μάλιστα και με μερικούς “γραφικούς” μόνιμους κάτοικους που “όλο γρινιάζουν” και “δεν υποστηρίζουν κάτι που κάνει ο δήμος για το καλό του νησιού”... (!!) Μα καλοί μου άνθρωποι, εδώ δεν μπορεί να τα υποστηρίξει ο δήμος, θα τα υποστηρίξουμε εμείς, που στο κάτω κάτω πληττόμαστε κιόλας από αυτά; Άμα δεν μπορεί ο δήμος να αστυνομεύει τα μέτρα που ο ίδιος επέβαλλε, εμείς τι να υποστηρίξουμε; Όταν το μόνο που εισπράξαμε εμείς είναι ταλαιπωρία και απαξίωση της ποιότητας ζωής μας, τι να υποστηρίξουμε; Όταν κάθε βράδυ βλέπουμε καμπόσους που κάνουν τους “καμπόσους” και περνούν ελεύθερα από τους πεζόδρομους, με την ανοχή ή εν αγνοία -το ίδιο κάνει- των υπευθύνων; Από αρχής των μέτρων και κάθε μέρα πιο πολύ, αισθάνομαστε πολίτες Β -και Γ μη σου πω- κατηγορίας.

Και για να μιλήσουμε και ευθέως. Το μέτρο της πεζοδρόμησης κύριοι, έως σήμερα ΔΕΝ πέτυχε. Ίσως να πετύχει αύριο, ίσως μεθαύριο,ίσως την επόμενη σεζόν, ίσως και καθόλου. Θέλει αλλαγή νοοτροπίας κύριοι. Αλλαγή της δικής σας νοοτροπίας, πρωτίστως. Φτιάξτε υποδομή πραγματική όχι στα χαρτιά, υπολογίστε τη σχέση κόστους/οφέλους για τους πολίτες, τους κατοίκους, τους επισκέπτες και μετά πράξτε. Η Ερμούπολη που εγώ μεγάλωσα και ξέρω σαν την παλάμη μου, ΔΕΝ προσφέρεται για όλα αυτά που εσείς -καλώς ή κακώς- ονειρεύεστε. Δείτε πόσα απο αυτά που θέλετε μπορούν πραγματικά να γίνουν με την ζυγαριά να γέρνει στα οφέλη, συζητήστε το σοβαρά με σοβαρούς ανθρώπους και ύστερα δείτε πως θα το εφαρμόσετε. ΔΕΝ γίνεται κάποιος που η σχέση του με την πόλη είναι καθαρά θέμα επιλογής, να αποφασίζει για τους άλλους που η πόλη είναι τόπος διαβίωσης, χωρίς να τους υπολογίζει. ΔΕΝ γίνεται ο κάτοικος που πρέπει ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ να επιστρέψει σπίτι του, ή να εκκινήσει από αυτό, να προβληματίζεται κάθε φορά πως θα γίνει αυτό, και το κάθε τσουτσέκι που θέλει να πουλήσει μούρη και να πιει τον καφέ του, να μην του καίγεται καρφάκι, να περνάει τις “μπάρες” και να μην του λέει κανείς τίποτε.

Κύριε δήμαρχε, είμαι γενικά καλοπροαίρετος άνθρωπος. Φτάνει να μη με θεωρήσει κανείς χαζό, λόγω αυτού του “ελλατώματός” μου. Νομίζω πως δεν χρειάζεται να είμαι κάποιος “επώνυμος”, ώστε να αστυνομευθεί η περιοχή που ζω και να προστατευθεί η διαβίωσή μου στην πόλη. Εγώ βλεπετε, δεν ήρθα ποτέ στο σπίτι σας να σας πω πως θα ζείτε απο δω και μπρος. Κι αν έπρεπε να το κάνω, θα ρωτούσα πρώτο απ'όλους εσάς και μαζί σας θα έβρισκα τη λύση. Ούτε σας απαγόρευσα τη στάθμευση για να περάσει το φορτηγό του catering του “επώνυμου” γείτονα. Βάζω πλάτη, εκεί που με υπολογίζουν. Εκει που με κάνουν να νιώθω ανεπιθύμητος, βάζω άλλα μέσα...