"Ο Ιησούς δεν περιθωριοποιεί κανέναν αμαρτωλό"

Για την υπομονετική και σοφή μέθοδο του Θεού, ώστε να διαχωρίσει, τελικά, τους ανθρώπους, που έζησαν με τέτοιο τρόπο, ώστε να απολαύσουν τη Βασιλεία των Ουρανών και όσους δεν έζησαν με αυτές τις προϋποθέσεις, μιλά σήμερα ο π. Γιάννης Μαραγκός.

Σύμφωνα με τον π. Γιάννη, ο Ιησούς είχε μιλήσει στους μαθητές του σχετικά με το Σχέδιο του Κυρίου, τόσο για την εξάπλωση και τη γιγάντωση ανάμεσα στους ανθρώπους του Λόγου Του, όσο και για την κρίση των ανθρώπων, με παραβολές, τις οποίες είχε αργότερα εξηγήσει.

Τόσο η παραβολή των ζιζανίων, ανάμεσα στον καλό σπόρο, όσο και η παραβολή του σπόρου του σιναπιού, τις οποίες αναλύει ο π. Γιάννης, εξηγούν τον τρόπο που ενεργεί ο Θεός.

Όπως αναφέρει ο π. Γιάννης, κατά την παραβολή, το αφεντικό ήταν ανεκτικό απέναντι στα ζιζάνια που φύτρωναν στο χωράφι, ενώ οι εργάτες του βίαιοι. “Ο βίαιος άνθρωπος που ο καθένας από μας κρύβει μέσα του, επιπλέει, έρχεται στην επιφάνεια. Αυτός ο βίαιος άνθρωπος ως συνήθως είναι ανώριμος. Δεν σκέπτεται. Αντιδρά. Και αντιδρά σε ό,τι εκείνος νομίζει ότι είναι αρνητικό. Γιατί φοβάται, μήπως καταστρέψει το αρνητικό αυτό, οτιδήποτε ο ίδιος νομίζει ότι είναι καλό. Ενώ, ο Θεός, το “αφεντικό”, λέει στην Εικόνα Του, τον άνθρωπο, “έχετε υπομονή, μην είστε απότομοι και βίαιοι, δείξτε μακροθυμία και γενναιοδωρία”. Μόνο έτσι μπορεί κανείς να γίνει ικανός για μεγάλα πράγματα και να υπηρετήσει μεγάλα ιδεώδη. Δεν γίνεται κανένας μεγάλος και τρανός εκβιάζοντας και εξωθώντας τα πράγματα στα άκρα”.

Συνεχίζοντας, τονίζει, πως “ο Ιησούς δεν περιθωριοποιεί κανέναν αμαρτωλό. Πάει να τους συναντήσει, κάνει παρέα μαζί τους και ακόμη και όταν τους συγχωρεί τις αμαρτίες συνιστά να μην το ξανακάνουν πια. Γιατί, θέλει να πει, πως το καλό και το κακό όντως συνυπάρχουν, αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα. Συνυπάρχουν για πολύ καιρό μαζί, γιατί έτσι τους δίνεται η ευκαιρία – ακόμη μία ευκαιρία θα λέγαμε – για μετάνοια. Το καλό θα ξεχωρίσει από το κακό τελικά, όταν η ανθρώπινη ιστορία ολοκληρωθεί και σφραγιστεί. Η επιλογή του ποιος είναι καλός και ποιος είναι κακός δεν ανήκει στους ανθρώπους, ανήκει στο Θεό τον ίδιο”.

Κλείνοντας, ο π. Γιάννης αναφέρει, ότι αυτή η συνύπαρξη του καλού με το κακό, “σκανδαλίζει ακόμη και σήμερα τους ανθρώπους”, εξηγώντας, πως “σιωπηλά διενεργείται το καλό. Και όχι από τους σπουδαίους ίσως αυτού του κόσμου. Στο τέλος όμως, θα δώσει επιβλητικούς καρπούς. Το ίδιο συμβαίνει στις μέρες μας, με την κοινότητα των μαθητών του Ιησού, που ονομάζεται Εκκλησία”.