Συνέντευξη της δημοτικής συμβούλου και μέλους της Επιτροπής Πολιτισμού του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης, Ρόζας Ξανθάκη

"Αν εκφέρεις διαφορετική άποψη, δέχεσαι bullying"

Οι προσωπικές θέσεις της περί ελλιπούς ενημέρωσης και απαξίωσης των μελών που απαρτίζουν την Επιτροπή Πολιτισμού «πυροδότησαν» αντιδράσεις σε πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σύρου – Ερμούπολης, ενώ θεωρήθηκαν από την πλειοψηφία ως μέρος της αντιπολιτευτικής κατεύθυνσης που ακολουθεί πιστά η παράταξή της.

Η Ρόζα Ξανθάκη, μέλος της μείζονος μειοψηφίας, κάθισε για πρώτη φορά στα έδρανα του δημοτικού συμβουλίου, τον Σεπτέμβριο του 2019. Η μέχρι τότε εμπειρία της στα κοινά περιοριζόταν στην πενταετή θητεία της στο κοινοτικό συμβούλιο του Φοίνικα, επί Δημαρχίας Γιώργου Μαραγκού. Η ενασχόλησή της με τον πολιτισμό ως πρόεδρος του Επιμορφωτικού Φιλοτεχνικού Συλλόγου Φοίνικα Σύρου λειτούργησε υπέρ της συμμετοχής της στην αρμόδια Επιτροπή του Δήμου, στην οποία η παράταξη «Η Σύρος που αξίζουμε» εκπροσωπείται επίσης από τον Δημήτρη Κοσμά, τη Δήμητρα Κομνηνού στη θέση της παραιτηθείσας Θωμαής Μενδρινού και τον Γιώργο Περρή. Επιπλέον, η κ. Ξανθάκη λαμβάνει μέρος στην Επιτροπή των ΚΑΠΗ, ενώ έχει οριστεί και ως αναπληρωματικό μέλος της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής.

Η διακριτική έως αθόρυβη παρουσία της στο δημοτικό συμβούλιο –πλην κάποιων εξαιρέσεων- έχει σχολιαστεί ποικιλοτρόπως κι έχει αποτελέσει αντικείμενο σάτιρας, στο πλαίσιο της οποίας έχει παρουσιαστεί, μεταξύ άλλων, ως «τουρίστρια» χωρίς πολιτικό στίγμα, που οφείλει την εκλογή της στις άριστες δημόσιες σχέσεις της. Η ίδια δεν ενοχλείται από τα παραπάνω και γνωρίζοντας πως τα πρόσωπα με δημόσιο βήμα και λόγο σε συλλογικές αποφάσεις επιδέχονται κριτικής, τα αντιμετωπίζει με χαμόγελο και σεμνότητα. «Ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι είμαι έμπειρη. Δεν είχα καμία επαφή έως τώρα με τα θέματα που αφορούν εξ’ ολοκλήρου τον Δήμο. Είμαι καινούρια. Τα σχόλια δεν με δυσαρεστούν γιατί κι εγώ η ίδια, αυτοσαρκάζομαι», δηλώνει χαρακτηριστικά στην «Κοινή Γνώμη».

«Έχω όρεξη να βοηθήσω, αλλά φαίνεται αδύνατον»

Αναφερόμενη στον τίτλο του δημοτικού συμβούλου για τον οποίο σε κάθε εκλογική αναμέτρηση δίνονται μεγάλες «μάχες», ακόμη και εντός των τειχών μίας παράταξης, απαντά πως, σε καμία περίπτωση, δεν έχει καταχραστεί τον ρόλο της. «Δεν πιστεύω πως είμαι κάτι. Το μόνο που νιώθω είναι το αίσθημα της ευθύνης προς τον κόσμο που με εμπιστεύτηκε. Να βοηθήσω κι άλλο». Προσθέτει δε, ότι το Σώμα του Δημοτικού Συμβουλίου αποτελεί για την ίδια «σχολείο» όπου εξοικειώνεται με τις τυπικές διαδικασίες και αντλεί γνώσεις για ζητήματα με τα οποία δεν είχε ασχοληθεί στο παρελθόν. «Έχω όρεξη να μάθω. Ρωτάω, αλλά και πάλι δε θέλω να ενοχλώ. Προσπαθώ να το δουλεύω μόνη μου. Άλλωστε και πολλοί σύμβουλοι με εμπειρία στα κοινά, στην αρχή πέρασαν από το στάδιο της προσαρμογής. Απλώς ό,τι κάνω είναι αυθόρμητο και καθόλου σκόπιμο. Ως άνθρωπος είμαι «ανοιχτό βιβλίο». Θέλω να εκφράσω αυτό που πιστεύω κι ας παρεξηγούμαι κάποιες φορές. Όταν ρωτάω κάτι, είμαι πολύ σίγουρη γι’ αυτό».

Ωστόσο, δεν κρύβει την απογοήτευσή της για το γεγονός ότι οι όποιες τοποθετήσεις – ερωτήσεις – παρεμβάσεις της εκλαμβάνονται από την πλειοψηφία ως στείρα αντιπολίτευση που εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα και τους σκοπούς της παράταξής της.

«Δε μιλάω πολύ και έχω κατηγορηθεί γι’ αυτό. Αλλά και όταν επιχειρώ να πω κάτι, αισθάνομαι πως δεν ακούγομαι. Με την προηγούμενη διοίκηση, είχα μάθει να λαμβάνουν υπόψη τους ό,τι τους ζητούσα και να προσπαθούν με χίλιους τρόπους να με εξυπηρετήσουν. Τώρα αν εκφέρεις μια διαφορετική άποψη, μπορεί να δεχτείς και bullying, καθώς επικρατεί η άποψη ότι λειτουργείς αντιπολιτευτικά. Εδώ ποτέ δεν ενήργησα έτσι. Πάντα προσπαθούσα να συνδράμω και μου άρεσε. Όταν μπήκα στην Επιτροπή Πολιτισμού είχα πολλή όρεξη να βοηθήσω, τώρα όμως βλέπω ότι αυτό είναι αδύνατο. Νομίζουν πως ό,τι πω, είναι για κακό, ενώ στην πραγματικότητα μεταφέρω τα παράπονα του κόσμου», επισημαίνει η κ. Ξανθάκη.

«Προχειρότητα και βεβιασμένες κινήσεις σχετικά με τον Πολιτισμό»

Ο πολιτιστικός σχεδιασμός για το καλοκαίρι του 2020 αποτέλεσε ένα ακόμη πεδίο αντιπαράθεσης μεταξύ πλειοψηφίας και μείζονος μειοψηφίας, η οποία τελικά δεν ψήφισε τις εκδηλώσεις για τον μήνα Ιούλιο, αποδίδοντας «προχειρότητα» στις κινήσεις της Δημοτικής Αρχής. Από την πλευρά της, η κ. Ξανθάκη, ακούγοντας για ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα που σχεδιάστηκε από την Επιτροπή Πολιτισμού αλλά προσέκρουσε στον «σκόπελο» της πανδημίας, έθεσε ερώτημα στην αρμόδια Αντιδήμαρχο σχετικά με τον ρόλο της Επιτροπής, υποστηρίζοντας ότι τα μέλη της δεν είχαν λάβει καμία γνώση για τα υποβληθέντα προς τον Δήμο αιτήματα.

«Αυτό που με πείραξε πάρα πολύ είναι που πέρασε ένα τετράμηνο και δε μας ενημέρωσαν για τίποτα. Δεν ήξερα ούτε τι γίνεται και όταν το είπα έλαβα ως απάντηση «ας έπαιρνες εσύ τηλέφωνο να ρωτήσεις». Νομίζω όμως, ότι εκείνοι θα πρέπει να ζητούν τη βοήθειά μας, όταν τη χρειάζονται. Στην έκτακτη συνεδρίαση της Επιτροπής Πολιτισμού, δέχτηκα και επίθεση από την πρόεδρο. Ενώ, αρχικά, με φώναξε έξω για να μιλήσουμε κατ’ ιδίαν κι εγώ της εξέφρασα τα παράπονα του κόσμου, στη συνέχεια μετέφερε τη συζήτησή μας ενώπιον των μελών της Επιτροπής και είπε ότι ο κόσμος θέλει πανηγύρια. Εγώ το μόνο που είπα είναι ότι θα έπρεπε να γνωρίζουμε από πριν τι εκδηλώσεις σχεδιάζονται και να μην ενημερωνόμαστε τελευταία στιγμή, όπως συμβαίνει πάντα. Ένιωσα πολύ άσχημα, γιατί η πρόεδρος απευθυνόταν μόνο σε μένα, ακόμη και γι’ αυτά που δημοσιεύονται στις εφημερίδες. Έφυγα στα μισά της συνεδρίασης πολύ στεναχωρημένη».

Σύμφωνα με την κ. Ξανθάκη, η δημοτική αρχή προβαίνει σε βεβιασμένες κινήσεις κατόπιν πιέσεως οι οποίες διαμορφώνουν μία κατάσταση διαφορετική από αυτή που επικρατούσε κατά το παρελθόν. «Νιώθω ότι υπάρχει μια προχειρότητα. Μετά την ερώτηση που έθεσα στο δημοτικό συμβούλιο για την Επιτροπή Πολιτισμού, μας κάλεσαν σε έκτακτη συνεδρίαση και μετά σε έκτακτη τηλεδιάσκεψη του σώματος για τις εκδηλώσεις Ιουλίου. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα, απλά για να γίνει κάτι. Θα έπρεπε να έχουν οργανωθεί από πριν, σχεδιάζοντας ένα πλήρες πλάνο. Η Θωμαή Μενδρινού, ως Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, ήταν  πολύ οργανωτική και δραστήρια, τυπική και άξια γι’ αυτό που έκανε».

«Συνεργασία μόνο στα λόγια»

Καταλήγοντας, υποστηρίζει ότι η συνεργασία και η σύμπνοια για την οποία κάνουν συνεχώς λόγο τόσο ο Δήμαρχος Νίκος Λειβαδάρας, όσο και τα μέλη της δημοτικής αρχής δεν εφαρμόζονται στην πράξη. «Πλέον, φοβάσαι να μιλήσεις για να μη δημιουργηθεί ολόκληρο θέμα. Στα πέντε χρόνια που ήμουν στην Κοινότητα, ποτέ δεν αντέδρασα έτσι σε παράπονα. Δεν απαντούσα και δεν μιλούσα άσχημα. Είχα μάθει να ακούω και πάντα να προσπαθώ».

Καταλήγοντας, η κ. Ξανθάκη αναφέρεται και στην εθελοντική εργασία της στο ΚΑΠΗ του Φοίνικα που, όπως τονίζει, αποτελεί για την ίδια μία μεγάλη αγάπη. «Πηγαίνω κάθε Πέμπτη εκεί μαζί με τον πρόεδρο της Κοινότητας και τους φτιάχνουμε καφέ. Δεχόμαστε μεγάλη αγάπη από αυτούς τους ανθρώπους και το κάνουμε με την καρδιά μας. Η συνεργασία μου με τον Γιώργο Περρή ήταν ανέκαθεν άψογη. Επί Κοινότητας με βοηθούσε και μου έδινε χώρο για πρωτοβουλίες και ενέργειες. Είναι εξαιρετικός άνθρωπος».