«Ταξιδεύοντας με τη Μάγια»

Ένα γνωστό τηλεοπτικό πρόσωπο, η Μάγια Τσόκλη, ένας άνθρωπος που μας έμαθε να ταξιδεύουμε, που όμως πέρα από τα ταξίδια ανά την υφήλιο έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια να μας ταξιδεύει και στο Αιγαίο και τις Κυκλάδες.

Στην Τήνο βρεθήκαμε με τη γνωστή ταξιδεύτρια, Μάγια Τσόκλη, που εδώ και 27 χρόνια έχει ταυτιστεί με το νησί, το οποίο λειτουργεί γι’ αυτήν ως αφετηρία, ως σταθμός αλλά και ως προορισμός.

Άλλωστε όπως η ίδια σημειώνει «το σημαντικότερο είναι όταν επιλέγεις έναν τόπο και όχι όταν σε επιλέγει αυτός».

Πώς η Μάγια Τσόκλη έγινε Τηνιακιά;

«Στις Κυκλάδες, είναι τόσο κοντινά τα νησιά και το κάθε ένα είναι εντελώς διαφορετικό, έχει το δικό του χαρακτήρα, τη δική του ιστορία, τις δικές του παραδόσεις. Άρα κάτι σου λέει ο κάθε τόπος. Δεν είναι λοιπόν αντικειμενικό, είναι υποκειμενικό το που θα «κολλήσεις» και γιατί θα αποφασίσεις να ριζώσεις σε έναν τόπο».

Στη συνείδηση του κόσμου έχει καταγραφεί ως ταξιδιώτισσα που επί δεκαπέντε χρόνια γυρνά την υφήλιο και μας παίρνει μαζί της, όμως με τις πολιτικές ανακατατάξεις που αποφασίστηκαν για την δημόσια τηλεόραση, χάσαμε από την τηλεόραση τέτοιους ανθρώπους που μας ταξίδευαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

«Δεν είναι μία δική μου απόφαση να κάνω μία εκπομπή. Όπως όλοι οι παραγωγοί έτσι και εγώ κάνω μία πρόταση στην δημόσια τηλεόραση για το «Ταξιδεύοντας» και από εκεί και πέρα θα μας ενημερώσει εάν την εγκρίνει ή όχι αφού εκείνη αποφασίζει. Άλλωστε το ταξίδι υπήρξε ένας τρόπος ζωής και μετά από λίγο γίνεται μέρος του εαυτού σου και η ίδια η ζωή είναι ένα ταξίδι».

Ας πούμε για τη σχέση σου με την μπύρα «ΝΗΣΟΣ» και την Μικροζυθοποιία του Αλέξανδρου Κουρή που στήθηκε στην Τήνο, με τις διακρίσεις και τα βραβεία.

«Θέλω να κάνω πολλές ζωές. Είναι σύντομη αυτή που μας δόθηκε άρα προσπαθώ όπως μπορώ να παίξω πολλούς ρόλους σε αυτό το παιχνίδι. Επιχειρηματίας προφανώς δεν είμαι, αλλά μπήκα σε αυτή την υπόθεση της μπύρας «ΝΗΣΟΣ» γιατί πραγματικά πίστεψα στις αξίες, την αγάπη για τον τόπο, την προσπάθεια για ένα προϊόν που αλυσιδωτά θα δημιουργήσει αξία στην ευρύτερη οικονομία. Τι περηφάνια μπορεί να σου δώσει ένα προϊόν από τον τόπο σου. Έτσι βγήκα και υποστήριξα αυτό το προϊόν. Η όλη επιχειρηματική προσπάθεια και ο ρίσκο ήταν του Αλέξανδρου Κουρή, αλλά αγάπησα το προϊόν και το πιστεύω. Έχουμε περάσει ατελείωτες ώρες πάνω του, σαν ένα παιδί».

Πέρα από το παιδί που λέγεται «ΝΗΣΟΣ» είναι και ένα άλλο παιδί που λέγεται «ΤΑΜΑ» και πρόκειται για μία ιδιαίτερη έκδοση.

«Είναι ένα περιοδικό που ξεκίνησε πέρυσι και είναι για την Τήνο. Ένας τόπος που προσβλέπει στον τουρισμό οφείλει κάτι να δώσει στον επισκέπτη. Βρεθήκαμε με κάποιους επιχειρηματίες που έχουν το ίδιο όραμα για το τι σημαίνει ανάπτυξη ενός τόπου και με εθελοντική εργασία και με ατελείωτες ώρες και επίπονη προσπάθεια, μαζί με ανθρώπους γνωστούς στον χώρο της δημοσιογραφίας βγάλαμε το περιοδικό. Δουλέψαμε χωρίς οικονομικό αλλά με ηθικό κέρδος. Το δίνουμε στον κόσμο δωρεάν και νοιώθουμε περήφανοι όταν ο κόσμος βλέπει έναν τόπο, να τον ανακαλύπτει μέσα από τις σελίδες και να μπορεί να τον εκτιμάει. Αυτή είναι η Τήνος όπως την βλέπουμε εμείς».

Όσοι γνωρίζουν την Μάγια ξέρουν ότι έχουν να κάνουν με έναν πολύ δραστήριο άνθρωπο, πολύ δυναμικό, όμως πόσο εύκολο είναι για τους ανθρώπους που είναι δίπλα της να συμβιώνουν με αυτή την ισχυρή προσωπικότητα;

«Ζούμε σε μία κοινωνία που ακόμα δεν έχει εντελώς απελευθερωθεί από την υπόθεση μία γυναίκα να είναι δραστήρια και να κάνει πράγματα. Εγώ θεωρώ ότι οι άνθρωποι που με αγαπάνε χαίρονται για ότι κάνω, αλλά νομίζω ότι δεν είναι και πολύ εύκολο να ζεις με έναν άνθρωπο ο οποίος έχει αναγνωρισιμότητα. Θεωρώ γενικά ότι υπάρχει πρόβλημα με τις δυναμικές γυναίκες και η προσπάθεια από μέρους τους πρέπει να είναι υπερδιπλάσια, αλλά αυτό κάνει και τη ζωή μας ενδιαφέρουσα».

Έχεις ερινύες να σε κυνηγούν;

«Αυτό που με βασανίζει πάντα είναι να μην περάσω από αυτή τη ζωή χωρίς να έχω υπάρξει χρήσιμη σε κάτι. Δηλαδή να πεθάνω και να μην έχω αλλάξει κάτι, να μην έχω προσθέσει κάτι. Έχω μία πολύ μεγάλη ανάγκη προσφοράς. Θέλω να διοχετεύω όλη μου την ενέργεια προς τα έξω, να είμαι χρήσιμη. Γι’ αυτό και μικρή ήθελα να γίνω γιατρός. Φανταζόμουν τον γιατρό όχι στο Κολωνάκι σε ένα ιατρείο αλλά να προσφέρει στην Αφρική. Δεν είναι τυχαίο ότι και οι πρωταγωνιστές στις εκπομπές μου είναι άνθρωποι της προσφοράς. Αυτός είναι και ο πλούτος της ζωής. Η χαρά που παίρνεις προσφέροντας είναι η μεγαλύτερη».

Καταλήγοντας την κουβέντα με την Μάγια Τσόκλη, αξίζει να κρατήσουμε αυτό που μόνο η ίδια, ως επί χρόνια ταξιδευτής, αναμένει «Κάθε στιγμή που περνάει, με κάθε πράγμα που κάνεις πλουτίζεις τον εαυτό σου με καινούργιες σκέψεις. Αυτό που μου εύχομαι, αυτό που επιθυμώ είναι λίγη γαλήνη στην ψυχή μου».