Πολιτικές διαμορφώσεις

Με τις εκλογές να φιγουράρουν στο κάδρο ως το φόντο μπροστά στο οποίο διαδραματίζονται σκηνές απείρου κάλλους, άτομα ικανά και ανίκανα, φαιδρά και αξιοπρεπή, πολιτικοί και πολιτικάντηδες, διαγκωνίζονται στο δρόμο προς τα ψηφοδέλτια.

Κεντρική πολιτική σκηνή, αυτοδιοίκηση α΄ και β΄ βαθμού, βρίσκονται στη δίνη της προεκλογικής προετοιμασίας, ασχέτως εάν ακόμα αργεί ο επίσημος ορισμός της προεκλογικής περιόδου.

Αν και τελικό ζητούμενο θα έπρεπε να αποτελεί η κάλπη, αντιθέτως αυτή λειτουργεί ως φόβητρο απέναντι στους επίδοξους μνηστήρες της, καθώς το αποτέλεσμα της ποτέ δεν μπορεί να προβλεφθεί με απόλυτη σιγουριά.

Ο αγώνας επικεντρώνεται στα ψηφοδέλτια, προκειμένου οι φερέλπιδες «υπηρέτες του λαού» να χρισθούν υποψήφιοι, λαμβάνοντας την στήριξη, άρα και την προστασία, του κόμματος ή του συνδυασμού.

Εδώ στην πολυνησιακή περιοχή μας, όλα κινούνται στο πλαίσιο μίας πολιτικής οριοθέτησης, γύρω από τις υποψηφιότητες που προκύπτουν από ετερογενείς συμμαχίες, τις κομματικές εγκρίσεις ή αποκηρύξεις, τις διαφωνίες που οδηγούν σε διασπάσεις, τις αποσκιρτήσεις που προέκυψαν από συγκρούσεις.

Το κυβερνών κόμμα να κρατά αποστάσεις από τον προεκλογικό πυρετό, τηρεί πιστά την πολιτική απόφαση να μην δώσει επίσημη στήριξη σε κανέναν υποψήφιο της αυτοδιοίκησης, ενώ σιγή ιχθύος επικρατεί σε ότι αφορά τις βουλευτικές υποψηφιότητες.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης, σε αντίθεση με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στο οποίο γίνονται έντονες διεργασίες τόσο σε σχέση με την ένταξη υποψηφίων στα βουλευτικά ψηφοδέλτια όσο και για τα χρίσματα σε επίπεδο αυτοδιοίκησης.

Η ένταση η οποία διακατέχει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθ’ όλο το διάστημα της τελευταίας τριετίας από τις εκλογές του 2015 και μετά, ως προς την εμμονική διεκδίκηση της εξουσίας, έχει συμπαρασύρει και τα στελέχη του σε έναν ανάλογο αγώνα επικράτησης.

Με ζητούμενο να επικοινωνηθεί μία εικόνα ανανέωσης, στελέχη που επί χρόνια εμφανίζονταν ως οι τοπικοί εκφραστές του κόμματος, φαίνεται να μένουν «εκτός νυμφώνος», καθώς επιδεικνύεται μία σαφής προτίμηση να προκριθούν υποψήφιοι νέοι και άφθαρτοι πολιτικά.

Τα δε χρίσματα σε πρόσωπα της αυτοδιοίκησης δίνονται σωρηδόν, ασχέτως της πετυχημένης ή μη παρουσίας τους στα κοινά ή των «σκιών» που μπορεί να επιβαρύνουν την αυτοδιοικητική τους θητεία.

Σε επίπεδο αυτοδιοίκησης, ο ένας βαθμός τείνει να αλλάξει ριζικά, με τα αρνητικά διαπιστευτήρια που ήδη έχει δώσει η νυν ηγεσία του, που θα «θαφτεί» από τον ίδιο της τον κακό εαυτό.

Ο έτερος βαθμός αυτοδιοίκησης κινείται σε ένα τελείως «ρευστό» περιβάλλον, καθώς η μία μόνη δεδομένη υποψηφιότητα δεν αρκεί, όταν είναι τελείως «θολή» η εικόνα γύρω από τους αντιτιθέμενους συνδυασμούς, με τις κινήσεις που προμελετώνται να κάνουν τη διαφορά, ίσως να μην λειτουργήσουν και τόσο πολύ ως έκπληξη, καθώς κάποιες είναι έως και αναμενόμενες.

Η τελική διαμόρφωση της κατάστασης θα προκύψει από το μέτρημα. Οι «νυμφίοι» των αξιωμάτων πολύ απλά θα μετρήσουν τα κουκιά και δυστυχώς για όσους από αυτούς το πολιτικό τους παρελθόν βρίθει αποτυχιών, ανάλογο θα είναι και το πολιτικό τους μέλλον.

Κι εμείς μετά τι θ’ απογίνουμε χωρίς δοτούς, χωρίς γλάστρες, χωρίς μαϊντανούς; Καμία ανησυχία. Θα εμφανιστούν καινούριοι, γιατί είναι ένα είδος που ευδοκιμεί πάντοτε σε σαθρά πολιτικά εδάφη.