Μύθοι και πραγματικότητα για το Νοσοκομείο της Νάξου

Tου Ιάκωβου Β. Γιακουμή

Χημικού Μηχανικού ΕΜΠ

Υπ. Διδάκτορα ΕΜΠ

Βασική απαίτηση από κάθε ευνομούμενη Πολιτεία είναι να παρέχει προς τους κατοίκους και τους επισκέπτες των νησιών μας, τις ποιοτικές υπηρεσίες υγείας που δικαιούνται. Η ουσιαστική υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών από το Νοσοκομείο της Νάξου, μέσω της αναίτιας συγχώνευσής του με το Νοσοκομείο της Σύρου, προς τους κατοίκους και τους επισκέπτες της Νάξου, των Μικρών Κυκλάδων και της Αμοργού δίδει την αίσθηση στους Νησιώτες ότι αποτελούν πολίτες Β’ Κατηγορίας, για τους οποίους το κράτος ενδιαφέρεται μόνο για τα έσοδα που αποφέρουν στην Χώρα μέσω του Τουρισμού. Ταυτόχρονα, η συγχώνευση των δύο Νοσοκομείων υποβαθμίζει και το Νοσοκομείο της Σύρου, καθώς πάνω στα πολλαπλά διοικητικά και οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μονάδες υγείας στην Χώρας μας, του προσθέτει το άλγος ενός Νοσοκομείου με μειωμένο προσωπικό, ελλείψεις γιατρών και χωρίς συγκοινωνιακή σύνδεση μεταξύ των δύο μονάδων υγείας.

Ο αγώνας των κατοίκων των νησιών πρέπει να είναι διπλός αξιώνοντας:

1. Την αυτονομία των Νοσοκομείων Νάξου και Σύρου σε λειτουργικό, οργανωτικό και διοικητικό επίπεδο με την διατήρηση του ανεξάρτητων Νομικών Προσώπων
2. Την εξάλειψη, επιτέλους, του όρου Κέντρο Υγείας από την ονομασία του Νοσοκομείου Νάξου και την αναβάθμισή του σε μία σύγχρονη υγειονομική μονάδα που θα καλύπτει τις ανάγκες των κατοίκων και των επισκεπτών των νησιών μας.

Η λειτουργική, οργανωτική και διοικητική αυτονομία του Νοσοκομείου Νάξου, είναι επιβεβλημένη για πολλούς λόγους. Μερικοί από αυτούς είναι:

1. Γεωγραφικοί και Πληθυσμιακοί: Η Νάξος, οι Μικρές Κυκλάδες και η Αμοργός έχουν μόνιμο πληθυσμό μεγαλύτερο των 22.000 κατοίκων, ενώ την τουριστική περίοδο οι ημερήσιοι κάτοικοι των νησιών ξεπερνούν κατά πολύ τους 100.000. Το σύμπλεγμα αποτελείται από 6 κατοικημένα νησιά, τα οποία διαθέτουν ορεινές περιοχές και μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις (π.χ. χωριά και οικισμοί της Νάξου απέχουν από το Νοσοκομείο περισσότερα από 50χλμ). Δεν υπάρχει περιοχή του ηπειρωτικού δικτύου της Ελλάδας που να συγκεντρώνει αυτά τα πληθυσμιακά και γεωγραφικά κριτήρια και να μην έχει Νοσοκομείο
2. Νησιωτικότητα: Οι διοικούντες, μέσα στην δίνη της δημοσιονομικής προσαρμογής που έχουν περιπέσει, δεν λαμβάνουν υπόψη, ούτε τα αντικειμενικά προβλήματα που δημιουργεί το γεγονός ότι τα νησιά περιβάλλονται από θάλασσα, ούτε βέβαια και το άρθρο 101 του Συντάγματος. Όμως, η πρόσβαση σε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας είναι υπέρτατο αγαθό. Για να επισκεφθεί ο Νησιώτης έναν γιατρό ή ένα Νοσοκομείο (αν δεν υπάρχουν στο νησί του) θα πρέπει να χρησιμοποιήσει πλωτό ή εναέριο μέσο και άρα η μετακίνησή του δυσχεραίνεται από τα ωράρια των δρομολογίων και τον καιρό. Αυτόματα ο νησιώτης καθίσταται πολίτης Β’ Κατηγορίας χωρίς πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και έχοντας ανασφάλεια για την ζωή του.
3. Επένδυση στον Τουρισμό: Σήμερα, που οι εξαγωγές της Ελληνικής Οικονομίας είναι σημαντικότερες από ποτέ, η λειτουργία ενός συγχρόνου Νοσοκομείου στα νησιά μας, αποτελεί ουσιαστικά μία επένδυση για το Κράτος. Οι επισκέπτες των Νησιών από το εξωτερικό και τα ταξιδιωτικά γραφεία ενδιαφέρονται να υπάρχουν ποιοτικές υπηρεσίες υγείας στους τόπους προορισμού, ιδιαίτερα όταν ταξιδεύουν τουρίστες μεγαλύτερης ηλικίας και υψηλότερου εισοδήματος. Η έλλειψη Υγειονομικών Υπηρεσιών είναι λόγος μη επιλογής ενός προορισμού έναντι ανταγωνιστικών. Το μέγεθος αυτό, αν και μη μετρήσιμο δημοσιονομικά, το αντιμετωπίζουν όλοι όσοι απασχολούνται στον Τουρισμό, καθημερινά.
4. Διοικητικό Κόστος: Οι κρατούντες, λένε, ότι υπάρχει υψηλό κόστος διοίκησης λόγω των αμοιβών του Διοικητή και του Συμβουλίου. Η αλήθεια είναι ότι υπήρχε υψηλό κόστος με ευθύνη του Κράτους. Σήμερα, όμως το σύστημα εξορθολογίστηκε – οι διπλοί μισθοί των διοικούντων των νοσοκομείων κόπηκαν και μαζί οι υπέρογκες παροχές. Μάλιστα, οι δύο τελευταίοι Διοικητές υπήρξαν λειτουργοί του Κράτους (γιατρός του ΕΣΥ και απόστρατος αξιωματικός), άρα και το κόστος της διοίκησης του Νοσοκομείου είναι εξαιρετικά χαμηλό. Γιατί, λοιπόν, η προχωρήσει η ενοποίηση των δύο νοσοκομείων (της Νάξου και της Σύρου) που μόνο προβλήματα διοικητικά θα δημιουργήσει, ενώ θα αυξήσει και το κόστος διοίκησης καθότι θα αυξηθεί η κινητικότητα των διοικητικών υπαλλήλων και του μελών του ΔΣ ανάμεσα στα δύο Νοσοκομεία;
5. Οργανόγραμμα Νοσοκομείου: Ήδη τα πρώτα προβλήματα από την λειτουργική ενοποίηση των δύο Νοσοκομείων έχουν προκύψει. Με το νέο οργανόγραμμα του Νοσοκομείου Νάξου αυτό περιορίστηκε στους 19 γιατρούς, έναντι 27 που είχε όταν ήταν Κέντρο Υγείας!!! Η Νάξος και τα γύρω Νησιά γυρίζουν πίσω υγειονομικά 20 χρόνια, δηλαδή. Ταυτόχρονα, η κτηριακή και η υλικοτεχνική υποδομή που αγοράστηκε πολύ πρόσφατα απαξιώνεται χωρίς κανέναν λογικό ή τεχνοοικονομικό λόγο.

Παράλληλα, και με την ίδια και περισσότερη ένταση διεκδίκησης, αξιώνουμε η Υγειονομική Μονάδα της Νάξου να μετατραπεί σε ένα σύγχρονο περιφερειακό Νοσοκομείο που καλύπτει τις ανάγκες των κατοίκων και των επισκεπτών των νησιών. Για αυτή μας την αξίωση, προβάλλονται από τους κατά καιρούς διοικούντες κάποιοι μύθοι που πρέπει επιτέλους να καταρριφθούν:

Μύθος 1ος : «Δεν έρχονται γιατροί στην Νάξο»

Ταυτόχρονα, όμως, παρατηρείται το φαινόμενο παγκοσμίου φήμης γιατροί να εργάζονται στην Νάξο, ως ιδιώτες. Επομένως, δεν είναι η «υγειονομική αγορά» της Νάξου και των γύρω νησιών μικρή, αλλά το Κράτος είτε είναι ανίκανο είτε δεν θέλει να στελεχωθεί το Νοσοκομείο της Νάξου από ειδικευμένους γιατρούς και προσωπικό. Προφανώς, οι συνθήκες εργασίες στα νησιά είναι πιο δύσκολες από την Ηπειρωτική Χώρα, και το Κράτος πρέπει να το λάβει σοβαρά υπόψη του στα κίνητρα που θα δώσει στους νέους γιατρούς για να δουλέψουν στην Νάξο.

Μύθος 2ος : «Δεν είναι δυνατόν να γίνουν εγχειρίσεις ρουτίνας στην Νάξο»

Το Νοσοκομείο είναι πλήρως εξοπλισμό για εγχειρίσεις ρουτίνας, π.χ. σκουληκοειδίτιδα, αμυγδαλές κλπ, αλλά δεν μπορούν να γίνουν γιατί δεν υπάρχει αιμοδοσία. Μα είναι δυνατόν, εν έτη 2013, να μην είναι ικανό το κράτος να δημιουργήσει μονάδες αίματος σε ένα νησί των 20.000 κατοίκων; Τότε πως 40 χρόνια πριν γινόντουσαν παρόμοιες εγχειρήσεις στο νησί; Είναι προφανές ότι οι Κρατικές Υπηρεσίες δεν επιθυμούν την λειτουργία ενός πραγματικού Νοσοκομείου στο Νησί.

Μύθος 3ος : Η Νάξος είναι πολύ μικρή για να έχει το Νοσοκομείο της σύγχρονα απεικονιστικά μηχανήματα, π.χ. αξονικό και μαγνητικό τομογράφο»

Τότε γιατί είναι συμφέρον για τα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα να έχουν τέτοια μηχανήματα και δεν συμφέρει το νοσοκομείο της Νάξου;

Οι μύθοι αυτοί έχουν οδηγήσει στην λειτουργική απαξίωση του Νοσοκομείου της Νάξου, την απαξίωση του εξοπλισμού του και την αδυναμία του προσωπικού να εκτελέσει τα καθήκοντά του. Και που καταλήγουμε; Φυσικά στην σπατάλη, την κακοδιαχείριση και την ταλαιπωρία του Έλληνα Πολίτη που ταλανίζουν την Δημόσια Διοίκηση εδώ και πολλά χρόνια.

Η απαξίωση του Νοσοκομείου έχει οδηγήσει καθέναν από εμάς να έχει μία κακή ιστορία μεταφοράς ασθενούς στην Σύρο ή την Αθήνα να διηγηθεί. Άλλοι στάθηκαν τυχεροί και για την ουρολοίμωξη του παιδιού τους πρόλαβαν την πτήση της Ολυμπιακής και άλλοι δεν ήταν τόσο τυχεροί και αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν το γνωστό ψαροκάικο μεταφοράς ασθενών ή μπήκαν σε διαπραγματεύσεις με το ΕΚΑΒ (και πάντα με την συνδρομή του τοπικών πολιτικών παραγόντων) προκειμένου να έρθει ένα ελικόπτερο να παραλάβει τον ασθενή και να τον μεταφέρει στην Αθήνα.

Αξίζουν οι νησιώτες τέτοιας αντιμετώπισης; Φυσικά και όχι. Γιατί όμως πληρώνουν αυτό το όνειδος των διακομιδών τόσο ακριβά;

Λίγα στοιχεία θα σας πείσουν:

• Κάθε διακομιδή με το πλωτό ψαροκάικο προς την Σύρο στοιχίζει στο Δημόσιο περίπου 3500€ με 4000€
• Αν θέλετε να ενοικιάσετε ένα πολυτελές ελικόπτερο Augusta 109E για μία μεταφορά από την Νάξο στην Αθήνα – θα σας στοιχίσει 3560€
• Αν θέλετε να ενοικιάσετε ένα πολυτελές σκάφος δύο καμπινών για μία εβδομάδα το καλοκαίρι θα πρέπει να πληρώσετε 4000€-6000€ ανάλογα με την εποχή και το πλήρωμα που θέλετε
• Αν ζείτε στην Ρόδο, μπορείτε να γίνετε συνδρομητής σε ιδιωτικό ασφαλιστικό πρόγραμμα αεροδιακομιδών που στοιχίζει 200€ το χρόνο
• Ο Δήμος Τήνου σύναψε σύμβαση με ιδιωτική εταιρεία αεροδιακομιδών για τους μόνιμους κατοίκους του, ύψους 40.000€. Άρα 1500€ ανά αεροδιακομιδή για τις 26 αεροδιακομιδές που πραγματοποιούνται το χρόνο

Προφανώς τα στοιχεία αυτά χρειάζονται να μελετηθούν για τα νησιά μας. Όμως αποδεικνύεται ότι το Κράτος σκορπά εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως για πλωτές διακομιδές υπό άθλιες συνθήκες, ενώ κάνει οικονομία σε υγειονομικό υλικό, μηχανήματα και προσωπικό τα οποία θα μείωναν στο ελάχιστο το κόστος των διακομιδών αυτών.

Αξιώνουμε, λοιπόν, πλήρως λειτουργικό Νοσοκομείο στην Νάξο με χρηστή διαχείριση των χρημάτων του Έλληνα Πολίτη χωρίς σπατάλες και χωρίς υποβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών.

Κλείνοντας αξίζει να σημειωθεί ότι το Νοσοκομείο και η Λειτουργία του αφορά όλους τους κατοίκους και τους επισκέπτες των νησιών μας. Όλο το νησί θα πρέπει να αγκαλιάσει το Νοσοκομείο και να συνδράμει (όπως μπορεί ο καθένας και από την θέση που βρίσκεται) στο να αποτραπεί η ουσιαστική υποβάθμισή σε ένα Κέντρο Υγείας. Από την άλλη η διοίκηση, οι γιατροί και οι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου θα πρέπει να αντιληφθούν την σημασία που έχει για την καθημερινότητα των Νησιωτών μας, η αίσθηση της ασφάλειας που πρέπει να παρέχει, και να συμβάλλουν τα μέγιστα ώστε να ακούγονται (εκτός από γκρίνιες) και τα επιτεύγματα του Νοσοκομείου. Για παράδειγμα ουδείς γνωρίζει πόσα περιστατικά αντιμετωπίζονται, πόσες ζωές σώζονται κλπ.

Τέλος, οι τοπικοί φορείς που διαθέτουν πρόσβαση στα Κεντρικά ΜΜΕ (όπως για παράδειγμα η ΕΑΣ Νάξου και ο Δήμος) θα πρέπει, εκτός από τις ομορφιές και την καλή εικόνα της Νάξου, να προβάλλουν και τα προβλήματα των Νησιών μας (όπως αυτό των διακομιδών) πιέζοντας μέσω των κεντρικών ΜΜΕ για την επίλυσή τους. Αυτή η προβολή των προβλημάτων δεν βλάπτει τον Τουρισμό τουναντίον, τον ωφελεί μακροπρόθεσμα.