Το μέλλον μου εξαρτάται από σένα

Στη σημερινή εκπομπή "Ο λόγος του Θεού κάθε Κυριακή" από την Καθολική Εκκλησία, ο π. Ιωάννης Μαραγκός επιλέγει την ευαγγελική περικοπή του Ευαγγελιστή Μάρκου για τη θεραπεία του λεπρού από τον Ιησού.

Μέχρι πρότινως τρόπος πόληψης και προστασίας του κοινωνικού συνόλου από κάποιες αρρώστιες ήταν ο κοινωνικός αποκλεισμός του αρρώστου. Πολλές φορές προσέδιδαν θρησκευτική διάσταση, υπολογίζοντας την αρρώστια σαν τιμωρία Θεού, ήταν δεδομένο για τους Ιουδαίους, μία νοοτροπία που επιβιώνει σήμερα. Στις μέρες μας υπάρχουν πολλές ομάδες που με τον έναν ή άλλο τρόπο αποκλείονται ή υπόκεινται σε κοινωνικό αποκλεισμό με το πρόσχημα να προστατευτεί το κοινωνικό σύνολο. Ακούγωντας την περικοπή ας δούμε την προκατάληψη πίσω από τον κοινωνικό αποκλεισμό.

O ευαγγελιστής Μάρκος μας παρουσιάζει τον Ιησού να περιφέρεται στην Γαλιλαία να κυρήττει και να θεραπεύει. «Τότε έρχεται στα περίχωρα της Καπερναούμ όπου τον πλησίασε ένας λεπρός και του είπε «αν θέλεις μπορείς να με καθαρίσεις». Ο Ιησούς τον άγγιξε με το χέρι του και του είπε «Θέλω. Καθαρίσου». Και αμέσως έφυγε από πάνω του η λέπρα και εξαφανίστηκε. Μιλώντας του με αυστηρό τόνο του είπε, «Πρόσεξε να μη δείξεις τίποτα σε κανέναν, αλλά πήγαινε δείξε τον εαυτό σου στον ιερέα και πρόσφερε θυσία για τον καθαρισμό σου όλα εκείνα που διέταξε ο Μωυσής για να είναι μαρτυρία σ’ αυτούς». Εκείνος όταν βγήκε άρχισε να διαλαλεί πολλά και να διαδίδει το γεγονός, τόσο ώστε ο Ιησούς να μη μπορεί να μπει σε μια πόλη φανερά αλλά να μένει έξω σε έρημες τοποθεσίες και πήγαιναν σ’ αυτόν από παντού».

Επεισόδιο πλούσιο σε περιεχόμενο, το οποίο λειτουργεί και ως σχόλιο στη φράση της Αποκάλυψης «Ιδού κάνω τα πάντα καινούρια». Ο λεπρός αντιλαμβάνεται ότι η σωτηρία του δεν εναπόκειται σ’ αυτόν ή τον περίγυρο τον οποίο ζει γι’ αυτό αποφασίζει να αποτανθεί στον Ιησού Χριστό με μεγάλη εμπιστοσύνη. Ο λεπρός τονίζει τη θρησκευτική διάσταση της αρρώστιας. Οποιαδήποτε αρρώστια για καθε Ιουδαίο καθιστούσε τον άρρωστο ακάθαρτο,  και οτι δε μπορούσε πια να εξασκίσει τα θρησκευτικά του καθήκοντα αν δεν έκανε ορισμένους τελετουργικούς καθαρμούς. Και ο Ιησούς με τη σειρά του υπογραμμίζει τη θρησκευτική διάσταση. Ο Ιησούς αντιλαμβάνεται τη θεραπεία που έκανε όχι σαν πράξη εξωτερικής προβολής ή συμπόνιας αλλά μαρτυρία στους ανθρώπους ώστε να γνωρίσουν την ενεργή παρουσία της βασιλείας του Θεού μέσω του Ιησού έστω και εμμέσως.

Δεν πρέπει να χωρίζουμε τους ανθρώπους σε δύο κατηγορίες και να αρνιόμαστε τη συναναστροφή. Για την εκκλησία δεν υπάρχουν αναμάρτητοι, υπάρχουν αμετανόητοι, αλλά και πάλι όλοι είναι δεκτοί.