Το ψωμί που μοιραζόμαστε γίνεται άρτος της ζωής

Στο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα από το κατά Ιωάννη άγ. Ευαγγέλιο είναι παραμονές του Πάσχα και ο κόσμος ακολουθεί τον Ιησού στις πεδιάδες της Γαλιλαίας για να τον ακούσει. Αυτός ο κόσμος έχει ανάγκες και ο Ιησούς προσπαθεί να τις αντιμετωπίσει και να τις λύσεις, όμως θέλει ακόμα περισσότερο να κάνει μέρος σε αυτή την προσπάθεια και τους μαθητές του. Να τους δώσει την εντύπωση ότι είναι πραγματικοί συνεργάτες του και όχι απλά ακροατές ή θεατές.

«Εκείνο τον καιρό, ο Ιησούς αναχώρησε πέρα από τη θάλασσα της Γαλιλαίας, δηλαδή τη λίμνη της Τιβεριάδας. Αλλά τον ακολουθούσε πολύς κόσμος, διότι έβλεπαν τα θαύματα που έκανε στους ασθενείς. Ανέβηκε τότε ο Ιησούς στο βουνό και καθόταν εκεί μαζί με τους μαθητές του. Πλησίαζε το Πάσχα, η γιορτή των Ιουδαίων. Όταν σήκωσε τα μάτια του ο Ιησούς και είδε ότι πολύς κόσμος έρχεται σ' αυτόν, λέει στο Φίλιππο: "Από πού θα αγοράσουμε ψωμιά για να φάνε αυτοί;". Αυτό το έλεγε για να τον δοκιμάσει, διότι ο ίδιος ήξερε τι επρόκειτο να κάμει. Του αποκρίθηκε ο Φίλιππος: "Ψωμιά αξίας διακοσίων δηναρίων δεν επαρκούν για να πάρει ο καθένας από ένα μικρό κομμάτι". Του λέει ο Ανδρέας, ένας απ' τους μαθητές του, ο αδελφός του Σίμωνα Πέτρου: "Είναι εδώ ένα παιδί που έχει πέντε κρίθινα ψωμιά και δυο ψάρια. Αλλά τι είναι αυτά για τόσους πολλούς;". Είπε ο Ιησούς: "Βάλτε τους  ανθρώπους  να  καθίσουν για  να φάνε".

Υπήρχε πολύ χορτάρι σ' εκείνο το μέρος. Κάθισαν  τότε για να φάνε οι άνδρες που ήταν περίπου πέντε χιλιάδες. Πήρε, λοιπόν, ο Ιησούς τα ψωμιά κι αφού είπε την προσευχή της ευχαριστίας, μοίρασε στους καθισμένους, καθώς επίσης κι απ' τα ψάρια όσο ήθελαν. Όταν χόρτασαν, είπε ο Ιησούς στους μαθητές του: "Συγκεντρώστε τα κομμάτια που περίσσεψαν, ώστε να μη χαθεί τίποτα". Τα συγκέντρωσαν τότε και γέμισαν δώδεκα κοφίνια κομμάτια απ' τα πέντε κρίθινα ψωμιά, που περίσσεψαν σ' αυτούς που είχαν φάει.

 Τότε οι άνθρωποι, όταν είδαν το θαύμα αυτό που έκαμε ο Ιησούς, έλεγαν: "Αληθινά, αυτός είναι ο προφήτης που πρόκειται να έλθει στον κόσμο". Τότε ο Ιησούς, γνωρίζοντας ότι πρόκειται να έλθουν και να τον αρπάξουν για να τον κάμουν βασιλιά, αναχώρησε πάλι στο βουνό ολομόναχος».