Πολλαπλή διάκριση του Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου Σύρου στο «Cineμάθεια 2017»

Σάρωσε τα βραβεία

Ούτε ένα, ούτε δύο, αλλά έξι συνολικά βραβεία απέσπασε η ταινία μικρού μήκους «Ό,τι δεν μπόρεσα να πω…» του Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου Σύρου στο 5ο Φεστιβάλ Μαθητικών Ταινιών Γυμνασίων, Λυκείων Βορείου και Νοτίου Αιγαίου «Cineμάθεια 2017» της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χίου.

Η ταινία της κινηματογραφικής ομάδας του σχολείου διαγωνίστηκε στην κατηγορία μυθοπλασίας με γενικό θέμα «Μια φωτογραφία αφηγείται».

Μετά την προβολή της στις 17 Ιουνίου 2017 στη σεισμόπληκτη Χίο κι ενώ λίγο πριν είχε γίνει αισθητός ένας σεισμός 5,2 ρίχτερ, το δεκάλεπτο φιλμ διέπρεψε στην κατηγορία των Γυμνασίων, παραλαμβάνοντας το Α’ Βραβείο Καλύτερης Ταινίας , τα Βραβεία Σεναρίου (Βασιλική Κοντογιάννη και Μαρία Παράσχου), Φωτογραφίας, Μουσικής Επιμέλειας και Αφίσας, καθώς και το Βραβείο Α’ Ρόλου Αγοριού για την ερμηνεία του Νίκου Σκαλίμη.

Την Κριτική Επιτροπή των ταινιών μυθοπλασίας του Φεστιβάλ αποτέλεσαν οι: Δήμος Αβδελιώδης (σκηνοθέτης), Αντώνης Κιούκας (σκηνοθέτης – διευθυντής του εκπαιδευτικού προγράμματος «Πάμε Σινεμά;», Παναγιώτης Κυριακουλάκος (καθηγητής Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου), Φίλιππος Μανδηλαράς (συγγραφέας), Υρώ Μανέ (ηθοποιός), Θοδωρής Πυλιώτης (δημοσιογράφος), Πάρις Ξυνταριανός (σχεδιαστής – street artist), Αγγέλα Τσιμπιρλού (μαέστρος) και Δέσποινα Τομαζάνη (ηθοποιός, λογοτέχνης).

Σύμφωνα με τους συντελεστές της ταινίας, το «Ό,τι δεν μπόρεσα να πω», είναι μια μικρού μήκους ταινία των μαθητών του Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου Σύρου, που στην πραγματικότητα μπορεί να πει πολλά στους μεγαλύτερους.

Η 10λεπτη συνέχεια του «Μπακαλόγατου»

Γεννήθηκε από το γλυκό παράπονο της Ριλέτας Ψαραδέλη μετά την ολοκλήρωση της ταινίας μεγάλου μήκους του σχολείου «Ο Μπακαλόγατος της Σύρας», ο οποίος στον επίλογό του φωτογραφίζει τη δύναμη της φιλίας. Ο Σιδερής, ο συμμαθητής του Ζήκου που δεν σταματούσε να τον κοροϊδεύει και να τον πειράζει αντιλαμβάνεται το λάθος του και ζητά συγγνώμη.

Η Ριλέτα (Φιφίκα στην ταινία) ζώντας αυτή τη σκηνή δακρύζει και μας λέει: εγώ δεν θα ζητήσω συγγνώμη από το Ζήκο; Η φράση αυτή στριφογύριζε στο μυαλό όλων για αρκετές μέρες… Η ευκολία των παιδιών να είναι αληθινοί άνθρωποι που έχουν την δύναμη να ζητήσουν συγγνώμη όταν καταλαβαίνουν τα λάθη τους είναι εκπληκτική. Ποιος από όλους εμάς δεν κουβαλάει κάτι που δεν πρόλαβε ή δεν μπόρεσε να πει!!!

Η ανάγκη της Ριλέτας κοιτάζοντας την τελευταία σκηνή του έργου, που είναι ο γάμος του Ζήκου με τη Μάρω (μια γυναίκα που τον αγαπάει πραγματικά) και με αφορμή το μαθητικό διαγωνισμό της cineμάθεια με θέμα «μια φωτογραφία αφηγείται», η κινηματογραφική ομάδα ένιωσε την ανάγκη να αφηγηθεί μέσα σε δέκα λεπτά τη συνέχεια του «Μπακαλόγατου».