Μη κάνετε ούτε ένα βήμα πίσω"

“Δάσκαλοι μου, έχετε υποχρέωση απέναντι σ' όλους τους μαθητές ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. Αν υποχωρήσετε στον δίκαιο αγώνα σας, τότε πραγματικά θα έχετε παίξει με το μέλλον μου και θα το χετε υποθηκεύσει. Λέγομαι Κωνσταντίνος Μανίκας και είμαι μαθητής της πρώτης Λυκείου, στο 10 Λύκειο Δραπετσώνας”.

Ο Κωνσταντίνος, μαθητής του Λυκείου, έγραψε και δημοσιοποίησε μία επιστολή, με την οποία πρωτίστως απευθύνεται στους δασκάλους του, αλλά και σε όλους τους εκπαιδευτικούς, καλώντας τους να μη κάνουν πίσω στις κινητοποιήσεις τους.

Όμως ο Κωνσταντής, που έχει σαφώς περισσότερο μυαλό, τσαγανό, αλλά και ψυχή από πολλούς άλλους, καυτηριάζει τη στάση της κυβέρνησης, αλλά και των ΜΜΕ, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να κάνουν το μαύρο, άσπρο.

Αλήθεια τι έχουν να απαντήσουν σε αυτόν το μαθητή όλα τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης; Τι έχουν να απαντήσουν οι κυβερνώντες; Θα έπρεπε τουλάχιστον εάν είχαν λίγο τσίπα, να ένιωθαν ντροπή. Να κατέβαζαν το κεφάλι και να σιωπούσαν.

Όμως επειδή δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο, μόνο και μόνο επειδή εμείς τους το επιτρέπουμε, θα πρέπει όλοι μας να κάνουμε την αυτοκριτική μας.

Οι εκπαιδευτικοί είναι κομμάτι της κοινωνίας μας, είμαστε εμείς, είναι ο γείτονάς μας, είναι ο διπλανός μας. Είναι αυτοί που καθημερινά συναναστρέφονται με τα παιδιά μας. Είναι αυτοί που πλάθουν τα παιδιά, που τους πάνε καθημερινά ένα βήμα παρακάτω. Και όμως αυτοί, σήμερα βάλλονται.

Και εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα, κλεισμένοι στα καβούκια μας. Και αντί να είμαστε εμείς αυτοί που θα κατεβούμε στους δρόμους προασπίζοντας την παιδεία, κλείνουμε το “μάτι” στην ισοπέδωση, αφήνοντας τους εκπαιδευτικούς να βγάλουν το “φίδι από την τρύπα”.

Αφήνουμε την κυβέρνηση να στέλνει τα φύλλα πορείας τους καθηγητές, καταπατώντας το Σύνταγμα.

Η στάση όλων εμάς και περισσότερο αυτών που έχουν παιδιά είτε στην πρωτοβάθμια, είτε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, είναι κατώτερη των περιστάσεων. Για ακόμη μία φορά δεν έχουμε καταλάβει ή δε θέλουμε να καταλάβουμε το σχέδιο που θέλουν να εφαρμόσουν.

Και το σχέδιο είναι ένα. Να ισοπεδώσουν την παιδεία. Με καταρρακωμένη την παιδεία, έχεις και καταρρακωμένους αυριανούς πολίτες.

“Στους γονείς , τους συμμαθητές μου και σ όλη την κοινωνία έχω να πω τα εξής:
Θέλετε αυτοί που μας διδάσκουν να ζουν μες στην εξαθλίωση;
Θέλετε να μας στοιβάξουν σαν εμπορεύματα στις αίθουσες;
Θέλετε να κλείσουν τα σχολεία και να χτίσουν φυλακές;
Θα αφήσετε τους δασκάλους μας μόνους τους σε αυτόν τον αγώνα;
Έτσι θα μας μάθετε να φωνάζουμε αλληλεγγύη;
Θέλετε ο δάσκαλος να είναι παράδειγμα σε μας, αυτοσεβασμού , αξιοπρέπειας μαχητικότητας η παράδειγμα υποδούλωσης;
Θέλετε τελικά να ζήσουμε σαν δούλοι;”, διερωτάται ο 16χρονος Κωνσταντής. Αλήθεια, αυτό θέλουμε; Αλήθεια σε αυτή την κοινωνία θέλουμε να ζήσουν τα παιδιά μας;

Μέχρι που θα φτάνει η αδιαφορία μας;