Οι γνώμες των αναγνωστών

Η καθιέρωση, από τις εφημερίδες, της στήλης στην οποία οι αναγνώστες έχουν την δυνατότητα να εκφράσουν τη γνώμη τους, ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια και απ’ όσο γνωρίζω τουλάχιστον εγώ, από τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης.  

Σήμερα, μόνο δύο είναι οι εφημερίδες, πανελλαδικής εμβέλειας, που διαθέτουν αυτή τη στήλη, για το αναγνωστικό τους κοινό, η ”ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” και “ΤΟ ΒΗΜΑ” . Παλαιότερα, δεχόταν τις γνώμες των αναγνωστών και η “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ”, όσο ακόμη η εφημερίδα αυτή κυκλοφορούσε.
Πιστεύω ότι,  η ελεύθερη έκφραση της γνώμης των αναγνωστών για διάφορα θέματα πολιτικοκοινωνικού περιεχομένου, αποτελεί μια φωτεινή πηγή, έστω και πολύ αμυδρή, η οποία με τον αδύναμο φωτισμό της προσπαθεί να μετριάσει το λυκόφως στο οποίο έχει περιέλθει η Δημοκρατία στη χώρα μας.

Η ανάγνωση, από τους αναγνώστες της εφημερίδας αυτής της στήλης, έχει πολλές φορές μεγάλο ενδιαφέρον γιατί τους παρέχει την δυνατότητα να αποκομίσουν ορισμένες γνώσεις, ή ειδήσεις, που απουσιάζουν συνήθως από την καθιερωμένη αρθρογραφία,  ή ακόμη και αποκρύπτονται από την πλειονότητα των καθημερινών εφημερίδων. Συνεπώς έχουν ένα όφελος στην ενημέρωσή τους.
Όμως, η ανάγνωση αυτής της στήλης θα ήταν περισσότερο ωφέλιμη στους εκάστοτε κυβερνώντες πολιτικούς μας, αν κάποτε αποφάσιζαν να αποβάλουν την αλαζονεία που τους παρέχει η εξουσία και να ασχοληθούν λίγο και με τα προβλήματα των πολιτών τους οποίους κατάφεραν κυριολεκτικά να εξουσιάζουν.

Υποθέτω ότι, αυτός θα πρέπει να ήταν κυρίως και ο στόχος εκείνων των εφημερίδων, που καθιέρωσαν αυτή τη στήλη . Και για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, θα έπρεπε η κυβέρνηση να διαθέτει ένα ολιγάριθμο ειδικό επιτελείο, το οποίο θα συγκέντρωνε και θα αξιολογούσε όλες αυτές τις απόψεις, που αναγράφονται καθημερινώς σ’ αυτή την ειδική στήλη των εφημερίδων, ώστε η κυβέρνηση, μετά από μία επισταμένη μελέτη, να επανορθώνει και να μην επαναλαμβάνει τα σφάλματα τα οποία διαπράττει συνήθως σε βάρος των πολιτών, αν επιθυμεί να επανακτήσει την χαμένη αξιοπιστία της.                                                                    
Αλλά δυστυχώς, αυτό που απασχολεί κυρίως τους πολιτικούς μας, στην πλειονότητά τους, δεν είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες αυτής της χώρας . Το μοναδικό ενδιαφέρον τους, όταν ανέρχονται στην εξουσία, είναι πώς θα παραμείνουν σ’ αυτή επί μακρόν, με οποιοδήποτε κόστος – κοινωνικό εννοώ και όχι βέβαια το δικό τους το πολιτικό – για να ικανοποιήσουν τη φιλοδοξία τους και να απολαμβάνουν εσαεί τα προνόμια τα οποία τους παρέχει.

Η διαπίστωση αυτή, δεν είναι μόνο δική μου, προσωπική, αλλά αποτελεί την κοινή γνώμη του μεγαλύτερου μέρους  του εκλογικού σώματος, που έχει απογοητευθεί σε αφάνταστο βαθμό, από την ιδιοτελή αυτή συμπεριφορά όλων εν γένει των πολιτικών και όχι μόνον εκείνων του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος.       

Είναι πλέον κοινός τόπος, ότι η λατρεία της εξουσίας από την οποία διακατέχονται, δεν εκπορεύεται από τα ευγενή συναισθήματα αγάπης για την πατρίδα, για να την υπηρετήσουν, αλλά από την επιδίωξή τους να ικανοποιήσουν τους προσωπικούς τους ιδιοτελείς στόχους .                         
Δεν προβληματίζονται, όταν διαπιστώνουν ότι ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό του εκλογικού σώματος έχει στραφεί τα τελευταία χρόνια προς ένα κόμμα το οποίο βρίσκεται εκτός του συνταγματικού τόξου;

Δεν έχουν ακόμα καταλάβει, ότι αυτή η στροφή μιας μερίδας των ψηφοφόρων δεν οφείλεται σε μια αλλαγή της ιδεολογίας τους, αλλά σε μια βαθύτατη απαξίωση όλων αυτών των κομμάτων, που διατείνονται ότι  κείνται εντός του συνταγματικού τόξου;  Ή μήπως περιμένουν να καταλυθεί πρώτα η Δημοκρατία στη χώρα μας, για να επανακτήσουν την αξιοπιστία τους, μετά από μία  βραχύχρονη δικτατορία, όπως συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν;                                                                                                           
Πότε θα συνειδητοποιήσουν επί τέλους, ότι αυτό το σαθρό πολιτικό σύστημα, που εξακολουθούν ακάθεκτοι να εφαρμόζουν, είναι καταστρεπτικό, όχι μόνο για όλους τους πολίτες, συμπεριλαμβανομένων και των ιδίων, αλλά και για την ακεραιότητα της χώρας, την οποία εκείνοι επιμένουν να κυβερνούν;