Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος Μάννα τίμησε τη μονογονεϊκή οικογένεια

Οι αφανείς ηρωίδες που παλεύουν διπλά

Στις γυναίκες που μεγαλώνουν μόνες ένα ή περισσότερα παιδιά, επωμιζόμενες αγόγγυστα κι αδιαμαρτύρητα ευθύνες που δημιουργήθηκαν για να τις μοιράζονται δύο άνθρωποι από κοινού, ήταν αφιερωμένη η φετινή Γιορτή της Μητέρας στο Μάννα.

Ο Εκπολιτιστικός Σύλλογος της περιοχής τίμησε τη μονογονεϊκή οικογένεια, εκφράζοντας την αγάπη του στη μάνα που αποφάσισε να φέρει μόνη της ένα παιδί στον κόσμο, σε εκείνη που υιοθέτησε μόνη της ένα παιδάκι, στη διαζευγμένη μητέρα αλλά και σε αυτή που ο θάνατος της στέρησε το άλλο της μισό και έμεινε ξαφνικά ολομόναχη, μα συνέχισε να αγωνίζεται για τα παιδιά της.

Για όλες εκείνες τις μητέρες μίλησε η Αγγελική Πρίντεζη, μητέρα δύο παιδιών, δημιουργός της ιστοσελίδας κοινωνικού περιεχομένου «Αληθινές Γυναίκες», που ξεκίνησε την πορεία του το 2016 και βασικό μέλος της εθελοντικής δράσης «Η Σύρος αγκαλιάζει το Όραμα Ελπίδας».

«Χωρισμός, θάνατος, επιλογή ζωής, οι μονογονεϊκές οικογένειες είναι υπαρκτές και ζωντανές γύρω μας και μας αφορούν όλους μας, γιατί τίποτε δε θεωρείται δεδομένο κι αιώνιο σε τούτο τον κόσμο», ανέφερε χαρακτηριστικά η ομιλήτρια, σημειώνοντας πως η μόνη ενθάρρυνση και σπίθα ελπίδας που καλούνται να επιβιώσουν, να βάλουν τον εαυτό τους σε δεύτερη μοίρα και να ανταποκριθούν στις όποιες συνθήκες είναι όταν τα πλάσματα που μεγαλώνουν έρχονται και τους κλείνουν στα δυο τους χέρια προσφέροντάς τους το ωραιότερο δώρο του κόσμου, την αγκαλιά.

«Ζητήστε βοήθεια, την αξίζετε, φτάνει να πατήσετε στα πόδια σας»

Η κ. Πρίντεζη έκλεισε την ομιλία της, διαβάζοντας ένα απόσπασμα μιας αληθινής ιστορίας ζωής από μία μητέρα, η οποία αναγκάστηκε να χωρίσει και να μεγαλώσει μόνη της τα παιδιά της σε μια επαρχία όπου όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους και όλοι είχαν άποψη για τα πάντα. Στη συγκινητική εξομολόγησή της, η συγκεκριμένη γυναίκα που για χρόνια παρέμενε σε έναν πεθαμένο γάμο, ακόμη και με κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητά της, εξηγεί πώς βρήκε τη δύναμη να ξεπεράσεις τις δύσκολες και «αρρωστημένες» καταστάσεις και από μία άτυχη, δειλή και θύμα, να είναι σήμερα μία δημιουργική και ευτυχισμένη γυναίκα.

Καταλήγοντας, η ομιλήτρια προέτρεψε τις γυναίκες να κάνουν όνειρα, να βάζουν στόχους και να αγωνίζονται. «Κανείς δεν είναι μόνος του. Πάντα θα υπάρχει ένα απλωμένο χέρι να σας βοηθήσει» επεσήμανε, καθιστώντας γνωστό ότι τόσο στο Κέντρο Στήριξης Γυναικών όσο και στο Κέντρο Κοινότητας, βρίσκονται άνθρωποι που μπορούν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους σε όλες εκείνες που αισθάνονται μόνες και μένουν κλεισμένες στο καβούκι τους.

Χίλια και δυο φιλάκια από τα παιδιά στις μανούλες τους

Τον πρώτο λόγο στην όμορφη αυτή εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου στην ενοριακή αίθουσα του Μάννα, είχαν τα παιδιά του Βρεφονηπιακού Σταθμού «Αερόστατο» και του Νηπιαγωγείου Μάννα.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της περασμένης εβδομάδας, οι μικροί επιβάτες του «Αερόστατου», υπό την καθοδήγηση της υπεύθυνης Χριστίνας Πρίντεζη και όλων των παιδαγωγών του σταθμού έκαναν κατασκευές και ζωγράφισαν με θέμα τη «Γιορτή της Μητέρας». Τα έργα τους κόσμησαν την αίθουσα του Εκπολιτιστικού Συλλόγου, συγκεντρώνοντας το θαυμασμό των παρευρισκόμενων. Στο πλαίσιο της γιορτής, τα παιδιά αφιέρωσαν στις μητέρες τους το τραγούδι «ένα φιλάκι είναι λίγο, πολύ λίγο…» και αμέσως μετά, τους έδωσαν τα δώρα που είχαν ετοιμάσει με χαρά και πολλή αγάπη για τις ίδιες.

Τη σκυτάλη πήραν τα παιδιά του Νηπιαγωγείου Μάννα με υπεύθυνη την Νηπιαγωγό Τζένη Αργυροπούλου, τα οποία αφηγήθηκαν στο κοινό ένα παραμύθι. Η ιστορία αφορούσε στη σχέση μίας μητέρας με το παιδί της και εξηγούσε πως παρά τις συγκρούσεις τους, η μεγάλη αγάπη που ο ένας τρέφει για τον άλλον είναι αυτή που καταφέρνει πάντα να τους ενώνει. Η συμμετοχή του σχολείου ολοκληρώθηκε με ένα τραγούδι των παιδιών για τις μανούλες.

Χρ. Πρίντεζη: «Χρόνια πολλά στη δική μου ροζ μαμά»

Λίγο πριν το τέλος της εκδήλωσης, η παιδαγωγός Χριστίνα Πρίντεζη διάβασε μία «ιστορία της καληνύχτας» από το βιβλίο με θέμα τη ζωή 100 σπουδαίων γυναικών.

«Μια φορά κι έναν καιρό, τον Νοέμβριο του 1966 γεννήθηκε ένα μικρό κορίτσι. Η πρωτότοκη κόρη της οικογένειας με τα σγουρά μαλλιά και το στρογγυλό πρόσωπο μεγάλωνε όμορφα και χάριζε χαμόγελα στους γύρω της. Της άρεσε να διαβάζει μυθιστορήματα και ποίηση, μα πάνω από όλα της άρεσε να ζωγραφίζει. Μεγαλώνοντας, φρόντιζε μικρά παιδιά σε μια αίθουσα του χωριού, τους διάβαζε παραμύθια και τους  ζωγράφιζε φορέματα και πριγκίπισσες. Ρομαντική καθώς ήταν, σχεδίαζε πάνω σε χαρτιά το δικό της ροζ παραμύθι. Και δεν άργησε να το ζήσει. Παντρεύτηκε και σε μικρή ηλικία έκανε το πρώτο της παιδί. Ταυτόχρονα δούλευε, κρατούσε το σπίτι και τρία χρόνια αργότερα ήρθε και το δεύτερο. Δούλευε πολλές ώρες, έτρεχε να τα προλάβει, να μην χαλάσει χατίρι σε κανέναν. Τα είχε όλα ή μάλλον έτσι φαίνεται. Το παραμύθι της άλλαζε να αλλάζει χρώμα. Το ροζ απέκτησε τόνους μοβ, καφέ και μαύρους. Εκείνη δεν το έβαλε κάτω. Πάλεψε μέρα και νύχτα για να ξαναβάψει ροζ τις σελίδες του παραμυθιού της. Του δικού της και των παιδιών της. Και τελικά τα κατάφερε, ένα νέο ροζ, έντονο, που ταίριαζε απόλυτα με την αισιοδοξία και την ευτυχία. Από τότε προσπαθεί να βοηθήσει κι άλλους ανθρώπους να ανακαλύψουν το δικό τους ροζ. Αυτό που κρύβουν μέσα τους».

Με αυτή την ιστορία, η Χριστίνα Πρίντεζη ευχήθηκε «χρόνια πολλά» και στη δική της ροζ μαμά, την Αγγελική. Μάλιστα, της παρέδωσε και μία προσωπογραφία της την οποία ζωγράφισε ένας μαθητής του «Αερόστατου».

Η κ. Πρίντεζη παρέλαβε συγκινημένη το δώρο της, το οποίο, όπως τόνισε, μοιράζεται με τη Δέσποινα που μεγαλώνει παιδί εκτός γάμου, τη Φραγκίσκα που ο Θεός της πήρε νωρίς το σύζυγο και μεγάλωσε μόνη της δύο αξιοπρεπέστατα παιδιά, την Καίτη που υφίσταται ενδοοικογενειακή βία και δεν αντιδρά και πολλές ακόμη γυναίκες.

Η πρόεδρος του Εκπολιτιστικού Συλλόγου Μάννα, Ελπίδα Νικητίδου, ευχαρίστησε εκ μέρους όλου του Διοικητικού Συμβουλίου τόσο την Αγγελική Πρίντεζη και τα δύο σχολεία για τη συμμετοχή τους, όσο και το κοινό που τίμησε με την παρουσία του άλλη μία εκδήλωση, ωδή στη μητέρα.