Σάββατο: ημέρα προσευχής και αργίας για κάθε ευσεβή Ιουδαίο

Το Σάββατο για κάθε ευσεβή Ιουδαίο ακόμη και σήμερα είναι μία ημέρα ολοκληρωτικά αφιερωμένη στη συνάντηση του ανθρώπου με τον Θεό. Μια μέρα που θυμίζει στον άνθρωπο τον Θεό που τον δημιούργησε και στον Ιουδαίο τον Θεό που τον απελευθέρωσε από τη σκλαβιά της Αιγύπτου και τον κατέστησε δικό του λαό.

Όπως υπογραμμίζει ο π. Γιάννης Μαραγκός μέσα από τη διαδικτυακή του παρουσία, το Σάββατο είναι ημέρα ταυτότητας για τον Ισραηλίτη τόσο ως λαό, όσο και ως πρόσωπο. Ως πρόσωπο γιατί είναι έργο των χεριών του Θεού. Πλασμένο κατ' εικόνα και ομοίωσή του. Προορισμένο να του μοιάσει. Οι πατέρες της εκκλησίας το ονόμασαν θέωση.

Προορισμένος είναι επίσης ο άνθρωπος με την εργασία του να κάνει να αποδώσει η πλάση όλους τους καρπούς της και τις δυνατότητές της. Ωστόσο ο άνθρωπος δεν είναι σκλάβος της εργασίας του. Για όλους αυτούς τους λόγους το Σάββατο είναι αφιερωμένο στην προσευχή και στην αργία. Οι Χριστιανοί, κατά κάποιον τρόπο κληρονόμοι του ιουδαϊσμού μεταφέραμε αυτά τα δύο, την προσευχή και την αργία από την ημέρα του Σαββάτου στην Κυριακή.

Κατά συνέπεια, οι Ιουδαίοι είναι παιδιά του Σαββάτου, οι χριστιανοί παιδιά της Κυριακής και οι Μουσουλμάνοι παιδιά της Παρασκευής, μια και γι' αυτούς η Παρασκευή είναι η ημέρα προσευχής.

Η ευαγγελική περικοπή που ξεκίνησε την προηγούμενη Κυριακή παρουσίαζε τον Ιησού την ημέρα του Σαββάτου και πώς την περνά στην Καπερναούμ. Ξεκινάει την ημέρα του με το κήρυγμα στη Συναγωγή, εκεί επίσης θεραπεύει κι έναν άρρωστο. Τελειώνοντας την τελετή της Συναγωγής μεταφέρεται στο σπίτι του Σίμωνα Πέτρου μαζί με τους άλλους μαθητές του για να περάσει εκεί στην θαλπωρή της οικογένειας την υπόλοιπη ημέρα. Εκεί συνάντησε την άρρωστη πεθερά του Πέτρου, την έκανε καλά αλλά και τους άλλους αρρώστους που του έφεραν στο τέλος της ημέρας.