Η έννοια της θρησκείας και ο ρόλος του ναού

Γνωστή και ως “η εκδίωξη των εμπόρων από το ναό” είναι η ευαγγελική περικοπή της Κυριακής 15 Μαρτίου, η οποία μας δίνει την ευκαιρία να κατανοήσουμε σε βάθος την έννοια της θρησκείας και το ρόλο του ναού, καθώς δεν περιορίζεται μόνο στο ζήτημα της επιβολής της ευταξίας σε κάποιον ιερό χώρο.

Όπως σημειώνει ο π. Γιάννης Μαραγκός, αργά ή γρήγορα ο καθένας μας αντιλαμβάνεται ότι η ύπαρξή του στον κόσμο δεν είναι τυχαία και δεν προέρχεται από το τίποτα. Γιατί η καθημερινή μας εμπειρία δείχνει ότι τίποτα στον κόσμο δεν υπάρχει χωρίς εκείνη την αιτία που τον φέρνει στην ύπαρξη. Γι' αυτό, ο άνθρωπος λέει ότι υπάρχει μια ανώτερη δύναμη που τον ξεπερνά και στην οποία οφείλει την ύπαρξή του, την αρμονία και την τάξη μέσα στον κόσμο. Αυτή η ανώτερη δύναμη είναι η θεότητα. Μπροστά στη θεότητα ο άνθρωπος αισθάνεται δέος. Από το ένα μέρος θαυμασμό και γοητεία που τον έλκει και από την άλλη, φόβο που τον απωθεί. Αυτό το συναίσθημα το διπλό τον ωθεί σε κάποιες πράξεις θρησκευτικές. Αρχίζει να θέλει να ξεκαθαρίσει τι είναι εκείνο που αρμόζει σε αυτή τη θεότητα και το ονομάζει ιερό και τι όχι που πρέπει να αποφευχθεί και το ονομάζει μιαρό.

Ο ναός του Ισραήλ είναι ένας και μοναδικός, βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ, στην πρωτεύουσα του κράτους του Δαυίδ, είναι το κέντρο αναφοράς όλου του λαού και το κέντρο συνάντησης των πιστών του Ισραήλ. Βλέποντας το ναό, συνειδητοποιούν την ενότητά τους και την ταυτότητά τους ως ένας λαός του Θεού. Στην πραγματικότητα όμως και οι ίδιοι οι Ιουδαίοι συχνά δεν εξέφραζαν σωστά αυτή την αντίληψη. Οι προφήτες λοιπόν με έντονο τρόπο θύμιζαν στους Ισραηλίτες τα παραστρατήματά τους. Το ότι η θρησκευτική ζωή δεν περιορίζεται μόνο στην εκτέλεση έστω και σωστή του ναού, στη λατρεία που αποδίδεται σε αυτήν, αλλά περισσότερο στο να είναι δίκαιοι, το να έχουν αλληλεγγύη και να προστατεύουν τους πιο αδύνατους και φτωχούς και με αυτό τον τρόπο να δείχνουν ότι ο θεός τον οποίο εμπιστεύονται, είναι ο μόνος αληθινός.