«Ποίμενε τα πρόβατά μου»

Για το Ευαγγελικό Απόσπασμα, το οποίο ασχολείται με την επανεμφάνιση του Ιησού, έπειτα από την Σταύρωση και Ανάστασή Του, στους μαθητές του, μιλά σήμερα ο π. Γιάννης Μαραγκός.

Μέσα από μία παραδειγματική, για κάθε πιστό, ιστορία, φαίνεται η αναπόσπαστη αφοσίωση και ευσπλαχνία του Ιησού προς τους μαθητές Του και όχι μόνο, σε αντίθεση με την λιγοψυχία, η οποία ενίοτε μπορεί να αποσπά τον Άνθρωπο από το Λόγο του Κυρίου.

Αρκετό καιρό μετά την Ανάσταση του Ιησού, Εκείνος επισκέπτεται τους μαθητές Του, οι οποίοι είχαν συνεχίσει να ασχολούνται με όσα έκαναν πριν την συνάντηση μαζί Του. Ο Πέτρος και άλλοι μαθητές, ψάρευαν με ένα καΐκι, όταν ο Χριστός, εμφανίστηκε μπροστά τους, χωρίς εκείνοι να γνωρίζουν ποιος είναι.

Όλο το βράδυ ψάρευαν, χωρίς να μπορέσουν να πιάσουν τίποτε. Τότε ο Ιησούς τους πλησίασε, ζητώντας κάτι για φαγητό, με τους μαθητές να αποκρίνονται, πως δεν είχαν πιάσει τίποτε. Τότε ο Ιησούς, τους προτρέπει να ρίξουν τα δίχτυα τους στη δεξιά πλευρά του καϊκιού. Όταν έκαναν αυτό που τους είπε, μάζεψαν τα δίχτυα τόσο γεμάτα, που δεν μπορούσαν καλά-καλά να τα σηκώσουν. Και τότε όλοι κατάλαβαν πως πρόκειται για τον Κύριο.

Αφού έφαγαν από τα ψάρια, που έπιασαν εκείνο το βράδυ, τότε ο Ιησούς απευθύνεται προς τον Πέτρο και τον ρωτά: «Με αγαπάς περισσότερο από τους άλλους εδώ;» και ο Πέτρος αποκρίνεται «Ναι, Κύριε. Εσύ το ξέρεις πως Σε αγαπώ». Και αποκρίνεται ο Ιησούς «Ποίμενε τα πρόβατά μου». Ο Ιησούς ξαναρωτά τον Πέτρο: «Με αγαπάς;». «Ναι Κύριε», του ανταποκρίνεται, «εσύ ξέρεις πως Σε αγαπώ». «Τότε, ποίμενε τα πρόβατά μου», απαντά ο Ιησούς. Για τρίτη φορά, ξαναρωτά τον Πέτρο «Με αγαπάς;». «Κύριε, εσύ τα ξέρεις όλα, ξέρεις ότι Σε αγαπώ», απαντά ο Πέτρος. «Ποίμενε τα πρόβατά μου».

Αφού εξήγησε τους συμβολισμούς της συγκεκριμένης Περικοπής, ο π. Γιάννης σημείωσε:

«Όταν τα πράγματα δυσκόλεψαν, ο Ιησούς έμεινε πιστός μέχρι θανάτου. Οι μαθητές Του όμως λύγισαν. Το ίδιο συμβαίνει και σε εμάς. Ο Ιησούς μένει πιστός στην Αγάπη Του, ενώ εμείς, ώρες – ώρες λυγίζουμε. Τότε ο Ιησούς διενήργησε ένα καινούριο κάλεσμα προς τον Πέτρο και τους άλλους μαθητές και τους εμπιστεύθηκε μία νέα αποστολή. Οι μαθητές, με τον Πέτρο επικεφαλής, αυτή τη φορά, δεν θα λυγίσουν»

«Έτσι είναι και η δική μας πορεία πίστης. Πρέπει να μοιάζει με εκείνη των πρώτων μαθητών. Να μην αποφεύγουμε τις δυσκολίες – φυσικά και να προσπαθούμε να τις απαλύνουμε – και όταν έρχονται να μας συναντήσουν, σε όλο τους το εύρος και το βάρος, να ξέρουμε ότι μέσα από αυτές τις δυσκολίες η πίστη μας καθάρεται, όπως ο χρυσός, μέσα από τη φωτιά, γίνεται πιο καθαρός».