Συροφέρνω 2018: Η πιο δυναμική μαθητική περιβαλλοντική ομάδα γυροφέρνει τη Σύρο και αναδεικνύει τις φυσικές ομορφιές της

Μία μεγάλη παρέα με μεγάλο ενθουσιασμό

Η ερμηνεία της λέξης «γυροφέρνω» είναι: προσπαθώ να πλησιάσω κάποιον με συγκεκριμένο σκοπό. Από την άλλη, «Συροφέρνω» είναι το όνομα της μαθητικής περιβαλλοντικής ομάδας που έχει ως στόχο να αναδείξει το νησί της Σύρου και ιδίως την περιοχή της Απάνω Μεριάς.

Η ομάδα δημιουργήθηκε στο Λύκειο τον Οκτώβριο του 2018 και αποτελεί «διάδοχο» της αντίστοιχης ομάδας που έδρασε πέρυσι στο 1ο Γυμνάσιο Σύρου. «Φέτος εγγράφηκαν περίπου 90 μαθητές, εκ των οποίων οι 50 είναι ενεργά μέλη», δήλωσε στην «Κοινή Γνώμη» ο υπεύθυνος εκπαιδευτικός, Χρήστος Κόλλιας.

Σκοπός της ομάδας είναι να γυρίσει τη Σύρο, ακολουθώντας τα βασικά μονοπάτια της και όχι μόνο. «Στόχευσή μας είναι η περιοχή natura της Απάνω Μεριάς και το γεωπάρκο της αλλά δεν έχουμε αποκλείσει από τις διαδρομές μας ούτε την πόλη της Ερμούπολης ούτε το νότιο κομμάτι του νησιού. Σαν κεντρικό πλάνο έχουμε την ανάδειξη του νησιού μέσα από πρωτότυπες δράσεις καλλιτεχνικές και αθλητικές που σχεδιάζουμε και υλοποιούμε με τους μαθητές. Κάθε δεύτερη Κυριακή και όταν ο καιρός το επιτρέπει διοργανώνουμε μια πεζοπορία σε διαφορετική περιοχή και με διαφορετικό κάθε φορά πρόγραμμα. Μέσο για να πετύχουμε τους στόχους μας είναι και η δημιουργία της σελίδας μας στο Facebook στην οποία ανεβάζουμε τις δράσεις μας».

Ενεργή συμμετοχή στους Κυριακάτικους περιπάτους

Πολλές φορές, ταυτίζουμε τις λέξεις «ομάδα» και «παρέα». Η ταύτιση αυτή υφίσταται στην περίπτωση των «Συροφέρνω» και ποια είναι τα στοιχεία που τους διαφοροποιούν από άλλες αντίστοιχες ομάδες;

«Συνήθως λέμε ότι η δική μας ομάδα είναι διαφορετική και ότι είμαστε μια παρέα και αυτό φαίνεται στο αποτέλεσμα. Το περίεργο είναι ότι αυτή η συνηθισμένη και τις περισσότερες φορές υποκριτική δήλωση σε μας βρίσκει σχεδόν το νόημά της. Όσο κι αν φαίνεται δύσκολο για μια ομάδα 50 ατόμων είμαστε μια μεγάλη παρέα με μεγάλο ενθουσιασμό. Τα παιδιά σχεδόν εκβιάζουν τις κυριακάτικες διαδρομές και συμμετέχουν σε κάθε δράση χωρίς καμία διάθεση ανταγωνισμού».

Δεν νοείται περιβαλλοντική ομάδα χωρίς το “περιβάλλον”

Ο κ. Κόλλιας υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, τη σημασία της βιωματικής γνωριμίας με τη φύση που έχει να προσφέρει πολλά περισσότερα από μία προφορική μετάδοση γνώσεων και πληροφοριών μέσω του σχολείου ή του ευρύτερου περίγυρου.

«Νομίζω θα γίνω γραφικός αλλά τα παιδιά μυρίζουν το φασκομηλο, τη ρίγανη, το θυμάρι, περπατάνε σε μονοπάτια που οι περισσότεροι από εμάς δεν θα πήγαιναν ποτέ, ιδρώνουν για να φτάσουν στο τέρμα, τους χτυπάει ο βοριάς ακόμα και η βροχή, θα ακουμπήσουν τους αερόλιθους και θα διαβάσουν τα “γράμματα”... Η Σύρος όπως βέβαια και άλλες περιοχές έχουν τις ιδιαίτερες ομορφιές της και εμείς είμαστε έτοιμοι να την Συροφέρουμε»!

Αμέριστη στήριξη στις προσπάθειες δημιουργίας ΚΠΕ και Γεωπάρκου

Ένας από τους στόχους της ομάδας είναι και η διοργάνωση "νέων" αγωνισμάτων και πολιτιστικών δράσεων όπως ένας πρωτότυπος διαγωνισμός φωτογραφίας, βασισμένος στον πίνακα του Γάλλου ζωγράφου George Seurat "Ένα κυριακάτικο απόγευμα στο νησί της Grande Jatte". Ποιες άλλες μορφές τέχνης θα είναι «συνοδοιπόροι» στις επόμενες διαδρομές των μελών;

«Έχουμε σχεδιάσει και δοκιμάσει ήδη ένα “νέο” αγώνισμα, τις λαλαρομαχίες, ατομικό αγώνισμα στο οποίο ο κάθε αγωνιζόμενος προσπαθεί να στεριώσει με το ένα χέρι βότσαλα (λαλάρια) το ένα πάνω στο άλλο. Σκεφτόμαστε ακόμη τη μεταφορά ενός ηλεκτρονικού παιχνιδιού στα στενά της  Άνω Σύρου. Όσον αφορά το καλλιτεχνικό κομμάτι διοργανώνουμε πράγματι έναν διαγωνισμό επεξεργασίας ψηφιακής φωτογραφίας αυτές τις μέρες και με τα παιδιά έχουμε φτιάξει κάποια βιντεάκια που τα ανεβάζουμε στη σελίδα μας και σχετίζονται με τις διαδρομές που κάνουμε.

Γενικά αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να δούμε πώς η Σύρος και μόνο με την ομορφιά της χωρίς να τη γεμίσουμε ξαπλώστρες και ξενοδοχειακές μονάδες μπορεί να γίνει πόλος έλξης επισκεπτών. Γι’ αυτό και θα προσπαθήσουμε με τις όποιες δυνάμεις μας να στηρίξουμε προσπάθειες όπως την ίδρυση Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στο νησί μας και την ανακήρυξη του Γεωπάρκου της Απάνω Μεριάς στο παγκόσμιο δίκτυο των γεωπάρκων της UNESCO».