Η νίκη της Άνγκελα Μέρκελ ανησυχεί την Ευρώπη

Επανεκλογή σκληρής πολιτικής

Θριάμβευσε στη Γερμανία, η πολιτική που επιβλήθηκε σε όλη την Ε.Ε. και βύθισε στην ύφεση ειδικά τις χώρες του Ευρωπαϊκού νότου, με την Άνγκελα Μέρκελ να σημειώνει εκλογική νίκη και να ξεκινά τη νέα θητεία της στην καγκελαρία, με τους Σοσιαλδημοκράτες από την άλλη μεριά να αποδεικνύονται και πάλι αδύναμοι να πείσουν το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων.

Η μη επίτευξη αυτοδυναμίας των Χριστιανοδημοκρατών, που συγκέντρωσαν 41,5%, δεν στερεί από την Άνγκελα Μέρκελ το ελάχιστο από την επικράτηση της, άλλωστε τα Γερμανικά κόμματα έχουν να επιδείξουν αυτοδύναμη εκλογική νίκη από το 1957 με τον Αντενάουερ.

Ξεκινώντας άμεσα τις διαβουλεύσεις για την επίτευξη κυβερνητικών συνεργασιών, η Γερμανίδα καγκελάριος θα επιχειρήσει να δημιουργήσει μία ισχυρή κυβέρνηση, αρκεί να βρει σημεία επαφής στις διαπραγματεύσεις της με τους Σοσιαλοδημοκράτες του Πέερ Στάινμπρουκ, αλλά και τους Πράσινους του Γίργκεν Τριτίν, με την ίδια να παραδέχεται σε τηλεοπτική της συνέντευξη ότι «Κατά πάσα πιθανότητα οι διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό μιας συμμαχίας θα διεξαχθούν ανάμεσά μας».

Η ίδια σκληρή πολιτική

Τίποτε δεν δείχνει ότι, η επανεκλεγείσα Άνγκελα Μέρκελ, προτίθεται να αλλάξει κατ’ ελάχιστον την κάθετη και απαιτητική πολιτική της, που κηδεμονεύει ολόκληρη την Ε.Ε., οδηγώντας τις περισσότερες χώρες μέλη σε οδυνηρή λιτότητα και βαθιά κρίση.

Άλλωστε οι Γερμανοί πολίτες έδειξαν να αρέσκονται και να επικροτούν αυτή την πολιτική, υπερψηφίζοντας την απόλυτη εκφραστή της, ενώ και τα αντιπολιτευόμενα κόμματα δεν έδειξαν, προεκλογικά, καμία πρόθεση να ανεχθούν ελλειμματικούς προϋπολογισμούς από τις χώρες της ευρωζώνης και τάσσονται αναφανδόν υπέρ της σωτηρίας του ευρώ.

Με την επανεκλογή της, ισχυροποιεί τη θέση της εντός της χώρας της και αυτό της επιτρέπει να προβάλλει ακόμη εντονότερα το σκληρό πολιτικό προφίλ της, επιβάλλοντας ακόμα επαχθέστερα μνημόνια στις χώρες που βρίσκονται σε κρίσεις χρέους και προκαλώντας έτσι ακόμα μεγαλύτερα κοινωνικά προβλήματα, τα οποία όμως μοιραία θα ξεφύγουν από τα στενά όρια των πληττόμενων χωρών και θα επεκταθούν σε ολόκληρη την Ένωση.

Σαν να επιδιώκει, η Γερμανίδα καγκελάριος, τη δημιουργία πολιτικής κρίσης στο σύνολο της Ευρώπης, προτίθεται να περιορίσει ακόμα περισσότερο το ρόλο των Βρυξελλών, καθώς όπως ανέφερε «δεν χρειάζεται να δοθεί περισσότερη εξουσία στις Βρυξέλλες», οπότε προτίθεται να τις παρακάμψει στις επαφές της με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

Πάντως η κατάρρευση των πέντε βοηθούμενων χωρών, οι οποίες δέχθηκαν την οικονομική στήριξη της Γερμανίας, δεν είναι στα επιθυμητά σενάρια, καθώς μία χρεοκοπία τους, σύμφωνα με τη μελέτη του γερμανικού ινστιτούτου Ifo, θα σημάνει απώλειες για τη Γερμανία της τάξης των 530 δις ευρω.

Πέραν αυτού θα εκδηλωθεί άμεση απειλή για το σύνολο της Ευρωζώνης, την οποία υπερασπίζεται η Γερμανία, που βγαίνει ωφελημένη από το ευρώ.

Τα αρνητικά ποσοστά της Ένωσης

Αυτά που αναμένεται να μεταβληθούν εντυπωσιακά, ακολουθώντας την ανιούσα, είναι τα ποσοστά του ευρωσκεπτικισμού, καθώς οι σφυγμομετρήσεις, στις θιγόμενες χώρες του Ευρωπαϊκού νότου, δείχνουν αυξητική τάση ως προς την επιδείνωση που επέφερε η συμμετοχή τους στην Ε.Ε.

Στην πληγείσα από την κρίση Ιταλία καταγράφεται το υψηλότερο αρνητικό ποσοστό για τη συμμετοχή στην Ε.Ε. φτάνοντας στο 45%.

Αμέσως μετά με μία ποσοστιαία μονάδα διαφορά και τις αρνητικές γνώμες για την Ενωμένη Ευρώπη να φτάνουν στο 44% ακολουθεί, ω! του θαύματος, η Γερμανία.

Οι Γάλλοι, που ήταν οι πρώτοι υπερασπιστές της ενοποίησης, απαντούν κατά 43% αρνητικά για την Ε.Ε. και στο 37% φτάνουν οι αρνητικές γνώμες των Ισπανών πολιτών.

Οι αυξανόμενες αρνητικές τάσεις κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ουσιαστικά μεταφράζονται σε ένα αντιγερμανικό αίσθημα που δημιουργείται, εξαιτίας της απόλυτης επιβολής της Μερκελικής πολιτικής στις Βρυξέλλες.

Μετεκλογικό μήνυμα στην Ελλάδα

Αμέσως μετά την εκλογή της κατέστησε σαφές ότι οι πιέσεις προς τη χώρα μας θα ενταθούν, όπως γίνεται εμφανές από τα λεγόμενα της «Δεν πρέπει να πάψουμε να ασκούμε πίεση για την εφαρμογή των συμφωνηθεισών μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα».

Όσον αφορά στο εάν, κατά την προεκλογική της εκστρατεία, απέκρυψε εσκεμμένα ότι σχετίζεται με την καταβολή τρίτου πακέτου βοήθειας προς την Ελλάδα, παρέπεμψε επιδοκιμάζοντας, στις δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών κ. Σόιμπλε, ο οποίος όπως δήλωσε «το είπε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 2012. Αν δείτε τα πρακτικά της επιτροπής προϋπολογισμού της Βουλής και της επιτροπής για την Ευρώπη. Το είπε στη γερμανική Βουλή. Ίσως μετά να ξεχάστηκε αλλά, με την ειλικρίνεια που τον διακρίνει το ξαναείπε τον Αύγουστο και συζητήθηκε στα Μ.Μ.Ε. Οι ψηφοφόροι γνώριζαν επακριβώς. Κατά πόσον τώρα θα μας ωφελούσε από άποψης ευρωπαϊκής πολιτικής να κάναμε σαν να μην ξέραμε ότι το θέμα της Ελλάδας θα μπορούσε να ξανάρθει στην ημερήσια διάταξη δεν το γνωρίζω, αλλά, αυτό είναι αδιάφορο. Πάντα μιλούσαμε και θα συνεχίσουμε να μιλάμε γι' αυτό που μπορούμε να προβλέψουμε. Δεν μπορώ να μιλήσω γι' αυτό που δεν μπορώ να προβλέψω και δεν επιτρέπεται να χαλαρώσουμε πρόωρα τη μεταρρυθμιστική πίεση».