Πρόγραμμα της δημοτικής κίνησης "Κοινό Τηνίων" για τη μετανάστευση

Το θέμα της μετανάστευσης στο σύνολό του καθορίζεται από παράγοντες πολύ πιο έξω από την επιρροή ενός Δήμου ή ακόμη περισσότερο μιας δημοτικής κίνησης. Πολιτικές επιλογές σε ανώτερα κέντρα δημιουργούν εδώ και χρόνια συνθήκες που εξωθούν τους ανθρώπους από τον τόπο τους και τους αναγκάζουν να ψάξουν για μια καλύτερη ζωή σε άλλους τόπους. Τα ίδια κέντρα στην συνέχεια καθορίζουν και τους όρους με τους οποίους θα διαχειριστούν αυτές οι μεταναστευτικές ροές.

Πως μπορεί μια δημοτική κίνηση να εμπλακεί στην λύση του προβλήματος αυτού;

Ακόμη κι αν ένας Δήμος δεν έχει την δυνατότητα να παρέμβει στην χάραξη της κρατικής ή της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής μπορεί να χαράξει την δική του πολιτική τοπικά. Μια δημοτική κίνηση οφείλει συνεπώς να καθορίσει την στάση της απέναντι στο πρόβλημα και να προσδιορίσει την πρότασή της για τον Δήμο.

Προσδιορισμός του προβλήματος

Για το “Κοινό Τηνίων”, οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν πρόβλημα και χρειάζονται βοήθεια και λύση, είναι περισσότερο οι ίδιοι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες και λιγότερο οι κάτοικοι του τόπου υποδοχής.

Τα προβλήματα στις περιοχές όπου δημιουργούνται στρατόπεδα και μέσα τους στοιβάζονται χιλιάδες ανθρώπων, παρατημένων στην μοίρα τους, δεν οφείλονται στους ίδιους. Οφείλονται στις αποφάσεις κράτους και ευρωπαϊκής ένωσης. Η πολιτική της τελευταίας συνοψίζεται στην προσπάθεια να φτάσουν όσο το δυνατόν λιγότεροι στις κυρίαρχες χώρες της ευρωζώνης. Αν αυτό σημαίνει να “επαναπροωθηθούν” στην Τουρκία, να πνιγούν στο Αιγαίο, να πεθάνουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, να δολοφονηθούν από φασιστικές ομάδες ή να αυτοκτονήσουν, μικρή σημασία έχει.

Αν αναλογιστούμε επιπλέον πως η ίδια η ευρωπαϊκή ένωση είναι από τις δυνάμεις που δημιούργησαν και δημιουργούν τις αιτίες που αναγκάζουν ανθρώπους να φύγουν από τις χώρες τους (πόλεμος, αντιδραστικά καθεστώτα, οικονομική εξαθλίωση), τότε είναι ξεκάθαρο το ποιος είναι ο υπαίτιος του προβλήματος και αυτός σίγουρα δεν είναι ο ίδιος ο μετανάστης.

Εξάπλωση του φασισμού και του ρατσισμου

Ιδιαίτερα βολικό ρόλο για την παρούσα αντι-μεταναστευτική πολιτική κράτους και ευρωπαϊκής ένωσης παίζουν οι οργανωμένες φασιστικές ομάδες και τα νεοναζιστικά κόμματα. Η άνοδος των τελευταίων φαίνεται να μην είναι συνέπεια του μεταναστευτικού προβλήματος καθώς αυτή παρατηρείται ακόμη και σε χώρες που δεν έχουν ιδιαίτερα μεγάλες εισροές. Είναι όμως αναγκαία για την διατήρηση της εκμετάλλευσης. Τα παραδείγματα εκφοβισμού μεταναστών εργατών από φασιστικές ομάδες ώστε να δεχτούν να δουλέψουν σε άθλιες συνθήκες, με πενιχρό ή καθόλου μισθό, πληθαίνουν.

Με την νομιμοποίηση όλων αυτών των ομάδων και των πρακτικών τους, εδραιώνονται ως φυσιολογικές, ρατσιστικές συμπεριφορές από άτομα και φορείς στις τοπικές κοινωνίες. Θεωρείται πλέον απολύτως φυσιολογικό, οι τοπικές κοινωνίες, να εναντιώνονται στην έλευση προσφύγων και μεταναστών. Δεν λογίζεται ότι κι αυτοί οι άνθρωποι, μπορούν να δουλέψουν για το καλό του συνόλου. Πολλές φορές, δεν λογίζονται καν σαν άνθρωποι αλλά σαν εστίες μικροβίων ή σαν εισβολείς. Από την άλλη θεωρείται απολύτως θεμιτό και δημοκρατικό να διοργανώνονται φασιστικές φιέστες μίσους και να προπαγανδίζονται οι ρατσιστικές ιδέες.

Η ανοχή είναι συννενοχή

Λαμβάνοντας μια παθητική στάση απέναντι σε όλα αυτά, είτε γιατί θεωρούμε άλλους υπεύθυνους, είτε γιατί δεν θεωρούμε την λύση του προβλήματος εντός του εύρους των δυνατοτήτων μας, απλά αφήνουμε χώρο στο τέρας του φασισμού να διογκωθεί. Αν δεν αποτελέσουμε κομμάτι της λύσης τότε θα γίνουμε μοιραία κομμάτι του προβλήματος.

Είναι απαραίτητο να πάρουμε θέση απέναντι στο πρόβλημα σαν άτομα και σαν συλλογικότητες, από κάθε θέση και με κάθε τρόπο.

Οι προτάσεις μας για έναν αντιρατσιστικό – αντιφασιστικό Δήμο

• Δήμος με μηδενική ανοχή.

Άρνηση παραχώρησης οποιουδήποτε δημοτικού χώρου σε φασίστες, θεσμικούς ή μη, για ομιλίες, εκδηλώσεις και προπαγάνδα. Άρνηση συμμετοχής σε εκδηλώσεις πλάι – πλάι με δηλωμένους νεοναζί.

• Ανοικτός Δήμος στους κυνηγημένους.

Προετοιμασία για δομές φιλοξενίας, ιατρικής περίθαλψης και ένταξης. Κατηγορηματική άρνηση σε εγκατάσταση στρατοπέδων συγκέντρωσης.

• Δήμος Αλληλέγγυος.

Συνεργασία με δομές αλληλεγγύης για πρόσφυγες και μετανάστες, ενίσχυση των δομών αυτών. Συλλογή και αποστολή απαραίτητων ειδών.

• Δημοτικές αντιφασιστικές εκδηλώσεις.

Αφιέρωμα μέρους του φεστιβάλ σε πρόσφυγες και μετανάστες. Διοργάνωση πολυπολιτισμικών εκδηλώσεων.

• Δήμος διεκδικητής.

Πίεση με κάθε μέσο να σταματήσει η υλοποίηση των τωρινών αντι-μεταναστευτικών πολιτικών. Συνεργασία με ενώσεις και συλλόγους μεταναστών για την δημοσιοποίηση και ανάδειξη των αιτημάτων τους. Χρήση των όποιων μέσων του Δήμου (πχ. συνεντεύξεις, άρθρα κλπ.) για την προβολή του πραγματικού προβλήματος και για την προώθηση της αρμονικής συμβίωσης ντόπιων και μεταναστών.

• Δήμος πρότυπο.

Μέσα από όλα τα παραπάνω, ο Δήμος μπορεί να γίνει ένα παράδειγμα αρμονικής συνύπαρξης και συμβίωσης ντόπιων, τουριστών και μεταναστών. Μπορεί να αποτελέσει μια ζωντανή απόδειξη πως δεν είναι ο γιαλός στραβός τελικά, απλώς εμείς αρμενίζουμε πολύ στραβά τα τελευταία χρόνια.