Ο Βαγγέλης Περρής για το δημοσίευμα της "Κοινής Γνώμης" περί της προβολής του νησιού στο "Μπραβο Ρούλα"

Κυρία διευθύντρια,

η πρόσφατη φλογερή αρθρογραφία σας κατά της πιθανότητας φιλοξενίας του “Μπράβο” στο νησί μας, φέρνει στο νου ένα μύθο του Αισώπου, τον οποίο θα μου επιτρέψετε να σας μεταφέρω, ελπίζοντας ότι ο Αίσωπος τυγχάνει της αποδοχής σας παρόλο που δεν είναι Αισχύλος.

Μία ημέρα οι Θεοί κάλεσαν τα ζώα του κόσμου να συγκεντρωθούν. Μια και δυο να ΄σουν όλα τα πλάσματα πλην του ανθρώπου σ΄ένα ξέφωτο. Και άκουσαν τον Δία να τους λέει τα εξής: Προτείνετε το χαρακτηριστικό που θέλει να έχει το κάθε ζώο και εμείς θα του το χαρίσουμε υπό μία προϋπόθεση: Αυτό που θα προτείνετε να το δεχτείτε όλοι χωρίς καμία παραφωνία. Έτσι θα βεβαιωθούμε ότι είναι για το καλό σας. Σηκώνεται πρώτη μία καμηλοπάρδαλη, ζητάει να έχει αυτή και τα αδέρφια της ψηλό λαιμό για να μασουλάνε τις τροφές που δεν φτάνουν τα άλλα ζώα. Οι υπόλοιπες συμφώνησαν και από τότε οι καμηλοπαρδάλεις έχουν ψηλό λαιμό. Ακολουθεί μία τίγρης. Ζητάει να τρέχει γρήγορα για να επιτίθεται στα θηράματά της. Ενθουσιάζονται οι άλλες τίγρεις και από τότε τρέχουν πιο γρήγορα από τον άνεμο. Μετά από λίγο έρχεται η σειρά της κότας. “Προτείνω να πετάμε ψηλά και να είμαστε οι κυρίαρχοι των αιθέρων” προτείνει η πρώτη. Συμφωνούν όλες οι άλλες, όμως αίφνης πετάγεται μία μαύρη που έχει άλλη άποψη. “Αν πετάμε ψηλά κινδυνεύουν να καούν τα φτερά μας από τον ήλιο. Έχω εναλλακτική πρόταση” λέει και αυτομάτως το αίτημα ακυρώνεται γιατί δεν υπάρχει ομοφωνία. “Τότε να αποκτήσουμε ωραίο κελάηδημα για να ομορφαίνουμε με το τραγούδι μας το δάσος” ακούγεται η φωνή μίας άλλης.  Αν κελαϊδάμε θα βραχνιάζουμε εύκολα. “Έχω εναλλακτική πρόταση” ξανακούγεται η μαύρη κότα, οπότε απορρίφθηκε και το αίτημα του κελαϊδήματος. “Έχετε μόνο μία ευκαιρία ακόμη, δεν θα μας βρει το ξημέρωμα εξ΄αιτίας σας” βροντοφωνάζει ο Δίας και τότε σηκώνεται συνάμενη κουνάμενη η μαύρη κότα για να καταθέσει το εναλλακτικό της σχέδιο. “Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να γίνουμε Θεοί. Να μας προσφέρουν θυσίες, να προστατεύουμε τις τέχνες, να πετάμε κεραυνούς και να μεταμφιεζόμαστε σε σύννεφα” λέει και σταματάει για να απολαύσει το χειροκρότημα. Δυστυχώς ακολούθησε η εκνευρισμένη φωνή του Δία. “Εδώ ήρθαμε για να βελτιώσουμε τη ζωή σας, όχι για να γίνετε κάτι άλλο. Χάσατε την ευκαιρία γιατί είστε εκτός θέματος” είπε και έφυγε για να ξεκουραστεί στον Όλυμπο. Έτσι οι κότες, παρέμειναν κότες.

Κυρία διευθύντρια,

ο συγκεκριμένος μύθος προσφέρεται για σκέψη. Μήπως από υπερβολικό κι ενίοτε καλοπροαίρετο ζήλο συντελούμε στο βάλτωμα αυτών που μιλούμε εξ ονόματός τους; Θα γίνω πιο συγκεκριμένος. Ως εκτός θέματος παρέμβαση θεωρώ την ταύτιση μίας ψυχαγωγικής τηλεοπτικής εκπομπής με τον πολιτισμό. Είναι δύο εντελώς άσχετα μεγέθη και, όπως έχουμε μάθει από το σχολείο, δεν επιδέχονται μεταξύ τους σύγκριση. Το “Μπράβο” δεν έρχεται να πάρει τη θέση πολιτισμικού προϊόντος, ούτε έχει φιλοδοξίες πολιτιστικής παρέμβασης. Δεν είναι στη φύση του. Απλώς θα συντελέσει – μαζί με άλλες πρωτοβουλίες – στην προώθηση της εικόνας του νησιού, με την προσδοκία αυτή η προώθηση να έχει άμεσες επιπτώσεις στην τουριστική κίνηση. Απ΄ ότι θα θυμάστε, μιας που ασχολείστε χρόνια πολλά με τα όσα συμβαίνουν στο νησί μας, το εγχείρημα παλαιότερα είχε επιτύχει και επακολούθησε σημαντική τουριστική άνοδος, η οποία τόνωσε το σύνολο της τοπικής οικονομίας. Επίσης, θα θυμάστε ότι ουδέν πρόβλημα στον τομέα του πολιτισμού προέκυψε. Οι Σύλλογοι εξακολούθησαν να ανεβάζουν θεατρικά έργα, οι μουσικοί  να παίζουν τα όργανά τους, οι ζωγράφοι να εμπνέονται τους πίνακές τους και οι δημοσιογράφοι να υμνούν τα κτίρια του Τσίλερ. Χαίρομαι και είμαι υπερήφανος που οι ντόπιες γραφίδες βάζουν στην άκρη τις αντιπαραθέσεις τους και ομονοούν επιδεικνύοντας ευαισθησία στα θέματα πολιτισμού, αλλά ακολουθεί ανησυχία όταν η κουλτούρα αντί να ενώνει, με εντελώς αυθαίρετη ερμηνεία μετατρέπεται σε μέσον επιβολής των μισών εναντίον των υπολοίπων. Κάτι τέτοιο ίσως να συμβαίνει εσχάτως. Το “Μπράβο” παρουσιάζεται σαν το τέρας που αν κατατροπωθεί θα συμβούν τα εξής θαύματα, όπως τα κατέγραψε ο τοπικός τύπος: θα επέλθει η πολιτιστική ανόρθωση, θα στηθεί το άγαλμα της Εθνικής Αντίστασης, θα πάψουν να έρχονται περιοδεύοντες θίασοι, θα γίνουν προσλήψεις στο “Νεώριο”, θα ξεβρωμίσουν τα σκαλάκια της Δημαρχίας, θα γεμίσουν οι πλατείες όταν γιορτάζεται η Εργατική Πρωτομαγιά, θα σταματήσει η ανθρωπιστική κρίση, θα βρεθεί στέγη για του άστεγους και θα αποδείξουμε την επιφυλακή μας απέναντι στις εστίες πολέμου που θα δημιουργηθούν στην Ανατολική Μεσόγειο.

Όπως αντιλαμβάνεσθε, κανείς Συριανός δεν θέλει να σταθεί εμπόδιο απέναντι σ΄αυτές τις υπέροχες προοπτικές που με σαφήνεια προσδιορίζουν οι συμπολίτες μας, οι οποίοι έθεσαν τις στήλες τους στην υπηρεσία του γενικού καλού. Ως εκ τούτου, σας διαβεβαιώ ότι προσωπικώς ουδεμία συμμετοχή θα έχω στη φιλοξενία του “Μπράβο” και ότι τίθεμαι στο πλευρό του εναλλακτικού πλαισίου που τόσο φλογερά περιγράψατε. Στη διάθεσή σας για κάθε υπηρεσία, αρκεί να μη μείνουμε καθηλωμένοι στα αυγά μας.

Μετά τιμής

Βαγγέλης Περρής

ΥΓ1. Τα ποσοστά τηλεθέασης που αναφέρατε σε προηγούμενο άρθρο σας, αποτελούν κενό γράμμα  αν δεν συνοδεύονται με το συνολικό μέγεθος του οποίου αποτελούν μέρος. Για να το κάνουμε λιανά, το 13-15% που κάπως υποτιμητικά αναφέρατε, αντιστοιχεί σε περίπου δύο εκατομμύρια τηλεθεατές. Για να τους πλησιάσει οποιοσδήποτε διαφημιζόμενος θα έπρεπε να ξοδέψει πάμπολλα χρήματα. Όμως στην περίπτωσή μας, το κόστος βαραίνει τον διαφημιστή, ο οποίος προτίθεται να ξοδέψει πάνω από 200.000 ευρώ, με σημαντικό μέρος του ποσού να διατίθεται κατευθείαν στην τοπική αγορά.

ΥΓ2. Οι έντονες, διχαστικές εκφράσεις και οι υποτιμητικοί χαρακτηρισμοί δεν αποτελούν δείγματα του συριανού πολιτισμού. Ελπίζω να απουσιάζουν από το άνωθεν κείμενο.

ΥΓ3. Ο πολιτισμός που είναι δημιούργημα τόσων ετών και χιλιάδων ανθρώπων έχει τόσο γερές ρίζες που δεν κινδυνεύει ούτε από την πιθανή τηλεοπτική κακομεταχείρισή του, ούτε από τους αυθορμήτως προσελθόντες Ηρακλείς του στέμματος.