Σημεία από το μοναδικό αρχιτεκτόνημα των Λαζαρέτων φωτίστηκαν μέσα από τη φετινή παραγωγή του Eye’s Walk Digital Festival

Ο απέναντι κόσμος της Ερμούπολης έσπασε τη σιωπή του

Με ένα μεγάλο Video Installation Art και Site Specific Performance κορυφώθηκε το βράδυ της Τετάρτης το Eye’s Walk Digital Festival 2019 με θέμα τον «Έρωτα».

Είκοσι επτά καλλιτέχνες και performers οδήγησαν τους επισκέπτες με μυστηριακά πατήματα από την είσοδο της μαρίνας προς το παλιό τηλεγραφείο στα Λαζαρέτα, δίπλα δίπλα με όλα τα φαντάσματα και τις άγριες ιστορίες φόβου και εγκλεισμού του παρελθόντος τους.

Η φετινή παραγωγή του πιο καινοτόμου φεστιβάλ της πρωτεύουσας των Κυκλάδων άνοιξε αυλαία για να δούμε τα Λαζαρέτα ακριβώς όπως είναι: Ερειπωμένα, λεηλατημένα, ετοιμόρροπα, γερασμένα, άγρια, άνομα και ταυτόχρονα απείρως γοητευτικά και μαγευτικά. Στόχος των υπευθύνων ήταν να παίξουν με αυτή την ομίχλη που κρύβουν σήμερα τα Λαζαρέτα και να τη μετατρέψουν σε καμβά δημιουργίας.

Για μια εβδομάδα, το κοινό ανακάλυψε και ερωτεύτηκε ξανά τα Λαζαρέτα με video installation art, workshops, θεατρικές παραστάσεις, παρουσιάσεις εργασιών, slam poetry, performances που πραγματοποιήθηκαν στην Ερμούπολη και στην Άνω Σύρο, ενώ για πρώτη φορά φωτίστηκαν σημεία από το μοναδικό αρχιτεκτόνημα των Λαζαρέτων, που αποτέλεσε και το επίκεντρο των εκδηλώσεων της τελευταίας βραδιάς.

Σύνδεση της πολιτιστικής κληρονομιάς των Λαζαρέτων με την κοινωνία

Ένα αραχνοϋφαντο, digital σεντόνι με video art απλώθηκε επάνω τους για να αγκαλιάσει το γυμνό σώμα των κτηρίων και να το προστατεύσει. Κατά τη διάρκεια της βραδιάς, ο Έρωτας δοξάστηκε και μυθοποιήθηκε. Πράσινο νερό ξεχείλισε από τα δέντρα με το έργο του Ιρλανδού David Ian Bickley και κόκκινες σαΐτες καρφώθηκαν στα ετοιμόρροπα δίτοξα ανοίγματά τους, έργο της Ελληνο Αγγλίδας Katina Bitsikas. Νερολούλουδα αναρριχήθηκαν ως τις επιγραφές τους και σώματα όλο φως, έγιναν το ισχυρότατο κονίαμα στα περίφημα μάρμαρά τους, έργο του Μεξικάνου Pedro Anselmo. Το φιλί από το έργο του Ταϊλανδού Sarawut Chutiwongpeti έφερε πίσω όσα κλάπηκαν.

Στη μεγάλη αυτή βραδιά συμμετείχαν επίσης οι video artists και performers: Johannes C.Gerard/ Γερμανία, Αγγελίνα Βοσκοπούλου /Ελλάδα, Alice Karveli /Αγγλία, Mohamed Ismail / Αίγυπτος, Shir Handelsman /Ισραήλ, Olga Guse /Ρωσία , An Antidote/ Γερμανία, Andrew Duggan /Ιρλανδία και η ομάδα Σύγχρονου χορού ProastioArt /Ελλάδα.

To Eye’s Walk digital festival 2019 με τον Έρωτα, το Λόγο, την Performance, τις Digital Τεχνολογίες και το Video Art Installation, συνέδεσε βαθιά και αμετάκλητα την πολιτιστική κληρονομιά των Λαζαρέτων με την κοινωνία, τους επισκέπτες της Σύρου και όλο τον κόσμο.

Σημειώνεται πως, η βραδιά ξεκίνησε με το video art του Κωνσταντίνου Καταγλα, "Άσβεστπς, Μια ωδή στο Θεόφιλο Καϊρη (1784-1853).Κείμενα - σχέδια - μοντάζ: Κωνσταντίνος Καταγάς, Απαγγελία-ήχοι: Γεώργιος Μιχαλάκης.

Προσθήκη συγκινησιακών στοιχείων στο χώρο και στη μνήμη του θεατή

«Κάθε μέρα το Φεστιβάλ είχε μια ταυτότητα, αλλά η μία μέρα συμπλήρωνε την άλλη», δήλωσε στην «Κοινή Γνώμη» η curator του φεστιβάλ, Φιλία Μηλιδάκη. «Από τη στιγμή που ξεκινήσαμε αυτό το αφιέρωμα, επιθυμώντας να καταστήσουμε τα Λαζαρέτα τοπίο για καλλιτεχνική δημιουργία, έβλεπες ότι οι παρουσιάσεις των ερευνών, των αφιερωμάτων για τα Λαζαρέτα συμπλήρωναν το installation των love boxes στην Ερμούπολη. Ο εγκλεισμός με τον έρωτα συμπλήρωναν τη virtual παρουσίαση του Kινέζου συνθέτη, Ban Lei».

Mε τη φυσική κίνηση και την τεχνολογία, ο computer και sound designer από τη Σανγκάη, δημιουργεί ένα δικό του ηχητικό κόσμο σε μια προσπάθεια να ενώσει ουσιαστικά την υψηλή τεχνολογία και τον Άνθρωπο. Κι όπως υποστηρίζει ο ίδιος, όπου υπάρχει άνθρωπος υπάρχει και Ερως. Όσοι είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν την performance του με τίτλο "Resonance", μπορούσαν να δοκιμάσουν και οι ίδιοι με την κίνηση των χεριών τους να αφουγκραστούν μια νέα ηχητική δημιουργία να αποκαλύπτεται από το computer 100% ανθρώπινη. Ο Ban Lei, ο οποίος ταξίδεψε στη Σύρο με χρηματοδότηση από μεγάλο Ασιατικό και ευρωπαϊκό οργανισμό, προσέφερε στους θεατές μία ξεχωριστή εμπειρία. Μέσα σε μία φωτισμένη βάρκα, δημιούργησε ένα τρισδιάστατο πλαίσιο όπου τα δάχτυλα και τα χέρια μπορούν να κινηθούν και να παράξουν μουσική, η οποία αποκωδικοποιείται μέσω υπολογιστή.

Σημειώνεται ότι στη φετινή διοργάνωση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά βίντεο από την queer κοινότητα, με θέμα την ερωτική ανεξαρτησία και δημιουργήθηκε ένα μικρό «νεκροταφείο» με βίντεο γύρω από τον έρωτα.

«Στόχος μας είναι να προσφέρουμε μία κοινή αφήγηση, όχι ξεχωριστά δρώμενα τα οποία δεν έχουν σημείο επαφής. Θέλουμε να υπάρχει μια κοινή εμπειρία μέσω της οποίας να προστίθενται συγκινησιακά στοιχεία τόσο στον χώρο όσο και στη μνήμη του θεατή», εξήγησε η κ. Μηλιδάκη.

Οι εκδηλώσεις στην ακτογραμμή της περιοχής πραγματοποιήθηκαν με την πολύτιμη υποστήριξη του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου Λαζαρέτων. Στην είσοδο υπήρχε τετράδιο για τη συγκέντρωση υπογραφών με στόχο τη συντήρηση και αξιοποίηση του κτιρίου του Λοιμοκαθαρτηρίου.