Γκρο πλαν στην πασαρέλα της εποχής

Πάλεψα με Θεούς και δαίμονες για να δαμάσω το θυμό μου! Ασχολήθηκα με οτιδήποτε άλλο, για να μην εκφράσω τις σκέψεις μου, κλείνοντας αρχικά τα μάτια και τα αυτιά μου σε φωνές επιδοκιμασίας που χειροκροτούσαν ό,τι πιο επι-δερμικό και φανταχτερό παρουσιαζόταν με χαμόγελο και κέφι, γιατί εμένα, πολύ απλά μου φαινόταν... μαύρο!

Παίδεψα πολύ το μυαλό μου, καθώς, με δεδομένη την πεποίθησή μου πως στα οικονομικά δεδομένα που δραστηριοποιούνται όλοι σήμερα, σε μία κατά γενική ομολογία σκληρή εποχή κυρίως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οποιαδήποτε διατύπωση προσωπικής γνώμης - με αφορμή μία επιχειρηματική “γιορτή” - θα μπορούσε να παρερμηνευθεί, να παρεξηγηθεί αλλά και να συνδεθεί από κακοπροαίρετους εύκολα και αυτόματα με ένα επιπλέον “μαστίγωμα” στην προσπάθεια προβολής τους, όχι μόνο δε θα ωφελούσε την τοπική επιχειρηματικότητα, αλλά αντίθετα, θα τη “μάτωνε” ακόμη περισσότερο.

Τελικά οι σκέψεις μου δεν μπόρεσαν να κρατηθούν αυστηρά σε προσωπικό επίπεδο, αφού ακόμη και το πληκτρολόγιο έμοιαζε σαν να ζητούσε κι αυτό, να υπερασπιστεί ό,τι πιο ειλικρινές και αθώο φαινόταν να έχει πέσει “θύμα” ξεκάθαρης εκμετάλλευσης!

Η ανάγκη για προστασία των μικρών παιδιών από μία κακόγουστη προβολή προϊόντων που έπρεπε να “περπατήσουν” πάνω σε μία πασαρέλα και απλά έλειπαν οι “κούκλες” επάνω στις οποίες θα εφάρμοζε κάθε λογής αξεσουάρ, αποτέλεσε τον πρώτο λόγο του περιεχομένου της παρούσας στήλης. Παράλληλα όμως, η σημασία που έχει να στηρίζεται η υγιής επιχειρηματικότητα που χαρίζει οφέλη, “γεννά” ιδέες και προσφέρει οικονομική ανάσα στην τοπική κοινωνία, αποτέλεσε τον δεύτερο λόγο του συγκεκριμένου κειμένου.

Λένε ότι η “βία” έχει πολλά πρόσωπα, εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους και χαράσσει τους ανθρώπους με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, σε οποιαδήποτε ηλικία κι αν βρίσκονται. Μορφές βίας υπάρχουν πολλές και στη σημερινή κοινωνία νομίζω είναι κοινή παρατήρηση όσων φλερτάρουν έστω και στοιχειωδώς με τη λογική, ότι μία μορφή βίας κι εκμετάλλευσης συνάμα, για υψηλά νούμερα, προβολή και τσάμπα διαφήμιση με στόχο τις πωλήσεις, είναι το να εκ-θέτει κάποιος σε πρώτο πλάνο ανήλικους ανθρώπους έχοντας ως ξεκάθαρο και μόνο στόχο, τη χρησιμοποίησή τους για λόγους είσπραξης.

Στην εποχή του φθηνού και του πολλαπλασιασμού του με γοργούς ρυθμούς μέσα από πλήθος τρόπων, αποτελεί την πλέον θλιβερή διαπίστωση, η αδυναμία ενεργοποίησης των αντανακλαστικών αρκετών ανθρώπων, να αντιληφθούν ότι τελικώς, το χειροκρότημα σε παιδιά που παρελαύνουν σε μία πασαρέλα φωταγωγημένη σαν καλοκουρδισμένες κούκλες σύμφωνα με καταστροφικά πρότυπα της εποχής, μεταφράζεται αυτόματα σε επιδοκιμασία των τακτικών που χειραγωγούν από πολύ νεαρές ηλικίες τους ανθρώπους και τους σπρώχνουν να εθίζονται στο εύκολο, ανέξοδο και εύκολα εκμεταλλεύσιμο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται μελλοντικά για τους ίδιους και για το κοινωνικό σύνολο.

Πεδίο δράσης κι ανάπτυξης της συγκεκριμένης “συμπεριφοράς” ενηλίκων απέναντι σε ανήλικους(!), δεν θα μπορούσε να μην αποτελέσει οποιαδήποτε επιχειρηματική γιορτή είχε στο νου της, να αποτελέσει επί της ουσίας... φιέστα για εύκολο κέρδος(;). Υπάρχει σημαντική απόσταση ανάμεσα στην πραγματοποίηση μίας δράσης με σκοπό τη σωστή και με άκρως τυπικό και ορθό τρόπο προβολή της ντόπιας επιχειρηματικής προσπάθειας των τοπικών επιχειρήσεων έναντι μίας τιτάνιας προσπάθειας συγκέντρωσης ολοένα και περισσότερων καταστημάτων σε μία γιορτή “ύμνο” της επιχειρηματικότητας, στην οποία προαπαιτούμενο(;) συμμετοχής των επιχειρηματιών είναι να πληρώσουν(;) για να διαφημιστούν(!) έχοντας ως μοναδική(;) απόδειξη του κόπου τους, μία διόλου βέβαιη αύξηση των πωλήσεών τους. Αλήθεια, σε μία περίοδο κρίσης, που ουδείς υποστηρίζει ότι οι επιχειρήσεις θα πρέπει να μένουν άπραγες αναμένοντας το τέλος τους, αλλά αντίθετα να προσπαθούν για να αντεπεξέλθουν στις αυξημένες απαιτήσεις της όποιας πολιτικής, συσφίγγοντας δεσμούς, πόσο ειλικρινές είναι να τυγχάνουν οικονομικής εκμετάλλευσης(;), αμφιβόλου αποτελέσματος, που σε ενδεχόμενο έλεγχο θα μπορούσαν να βρεθούν εκτεθειμένες, όταν μάλιστα, το όλο το εγχείρημα παρουσιάζεται σε έναν δωρεάν παραχωρημένο από τον Δήμο χώρο;

Φαινομενικά ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός! Μπορεί η εποχή να επιτάσσει το εύκολο και το φθηνό και με μία κοντόφθαλμη οπτική αυτό αρχικά να επιβραβεύεται, ωστόσο εκείνο που σταδιακά αποκτά αξία είναι η προβολή – όπως κατά κόρον γίνεται από το παρόν έντυπο - των υγιών δραστηριοτήτων σε κάθε επίπεδο, κόντρα στο γκρο πλαν μίας κακόγουστης πασαρέλας αυτής της εποχής!