Ας σταθμεύσει... η λογική

Όταν κυριαρχεί η κατανόηση, τότε τίποτα δεν μπορεί να ιδωθεί και να αποτυπωθεί από μεροληπτική σκοπιά. Όταν η κοινή λογική έχει τον πρώτο λόγο, τότε καθίστανται κατανοητές οι ρεαλιστικές ανάγκες και ικανοποιούνται αιτήματα. Όταν είναι πρόδηλη η πρόθεση συνεννόησης και συνεργασίας, τότε μόνο μπορεί μία εξέλιξη, που ορισμένοι... φοβόντουσαν(!) πως θα ενοχλήσει και θα σηκώσει θύελλα αντιδράσεων, αυτή, να περάσει ανενόχλητη, σαν μία καθημερινή είδηση που διατηρεί αυστηρά τον ενημερωτικό χαρακτήρα της.

Δε θα μπορούσε σε καμία περίπτωση κάποιος να απασχοληθεί για αρκετή ώρα, πέραν των λίγων λεπτών που διαρκεί η απλή ανάγνωση της αναφοράς περί παραχώρησης μόνιμης θέσης στάθμευσης στον δήμαρχο, με αυτή την ίδια εξέλιξη, παρά μόνο επειδή το εν λόγω γεγονός και η απόφαση της αρμόδιας Κοινότητας, ανέδειξε το πόσο σημαντικό είναι να εξετάζονται τα αιτήματα εν γένει των πολιτών κι όχι μόνο των αιρετών, σε βάθος και υπό το πρίσμα της δημοκρατικής και καλοπροαίρετης θεώρησης.

Ποιός θα μπορούσε να διαφωνήσει στον προσδιορισμό μίας μόνον θέσης που θα εξυπηρετεί τις υπηρεσιακές ανάγκες ενός αιρετού που είναι επιφορτισμένος με αυξημένα καθήκοντα, δεδομένου ότι εξελέγη και αναδείχθηκε σε μία θέση, η οποία του επιβάλλει να είναι στις υπηρεσίες του τόπου ανά πάσα ώρα και στιγμή; Ουδείς!

Ωστόσο, αν η παρούσα αναφορά αποκτά υπόσταση, αυτό οφείλεται στον κυκλοφοριακό χαμό και την αγανάκτηση που προκλήθηκε στην τοπική κοινωνία καθ΄ όλο το προηγούμενο διάστημα που πραγματοποιήθηκαν τύπου... διαβουλεύσεις και κατ΄ επίφαση συζητήσεις για τον τρόπο με τον οποίο θα εφαρμοσθεί η πεζοδρόμηση του ιστορικού κέντρου, αλλά και για τις κοινωνικές ή επαγγελματικές ομάδες, που θα έχουν πρόσβαση και δικαίωμα στάθμευσης εντός του πεζοδρομημένου τμήματος τις ώρες απαγόρευσης διέλευσης των υπολοίπων οχημάτων και δικύκλων.

Αυτή η αναφορά δε, ενισχύεται λόγω των πλείστων αιτημάτων – δίκαιων, ρεαλιστικών αλλά και ανεδαφικών – τα οποία και δεν εξετάστηκαν επισταμένως βάσει αριθμών, μετρήσεων, αλλά και δυνατοτήτων της πόλης, παρά μόνο σύμφωνα με την αδιαπραγμάτευτη άποψη να κλείσει οπωσδήποτε το κέντρο, με τη συντριπτική πλειοψηφία εξ αυτών, να απορρίπτονταν και να “πνίγονταν” εν τη γενέσει τους.

Δεν είναι της παρούσης να υπενθυμίσουμε αναλυτικά κάποια από αυτά τα αιτήματα, καθώς όλα, έχουν δει το φως της δημοσιότητας με σχετικές αναφορές.

Ωστόσο, θα πρέπει να ειπωθεί, πως, η πολιτισμένη αντιμετώπιση αυτής της απόφασης εκ μέρους της τοπικής κοινωνίας, αλλά και η απουσία άστοχων σχολίων τόσο διαδικτυακά, όσο και στον πραγματικό μικρό μας κόσμο, αναδεικνύει ή πιο εύστοχα, υποδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει στο εξής να αντιμετωπίζονται αιτήματα πολιτών ή ομάδων, που ζητούν εξαίρεση ή ειδική μέριμνα σχετικά με ένα μέτρο. Με δημοκρατικές προθέσεις και με τάση κατανόησης της αγανάκτησης ή του θυμού ή και της αγωνίας μερικών ομάδων ή συμπολιτών μας.

Επ΄ ουδενί δεν θα ήταν χρήσιμο, η εξαίρεση να γίνει κανόνας και η τάξη να παραδοθεί στην αταξία, αλλά κρίνεται επιβεβλημένο η σημερινή ουτοπία της ανάπτυξης ουσιαστικού διαλόγου ανάμεσα σε Αρχές και κοινωνία, να καταστεί επιτέλους(!) πραγματικότητα.

Η ύπαρξη δε, μεγαλοστομιών και χωρίς δεύτερη σκέψη δηλώσεων στο πλαίσιο διαβουλεύσεων, περί εξυπηρέτησης μερικών αιρετών, με τον ίδιο τρόπο που θα ακολουθεί το σύνολο της τοπικής κοινωνίας, εκ του αποτελέσματος φαίνεται ότι περίσσευαν και κακώς εκστομίστηκαν...

Βάσει των προαναφερθέντων και αντί επιλόγου, με φόντο μία μακρά συνέχεια που έχουμε μπροστά μας, μία μόνο ευχή είναι αρκετή... Ας πρυτανεύσει κι ας σταθμεύσει... η λογική!