Εμμονές...

Δεν θα τα κρύψω… Εκνευρίστηκα. Πολύ. Όπως εκνευρίστηκε και το 98% των οδηγών αυτοκινήτου στο νησί. Ξέρετε για ποιο πράγμα μιλάω.

Αλλά εντάξει, όταν είδα τα αποτελέσματα αυτού του ευφυέστατου μέτρου, κάμφθηκαν και οι αντιρρήσεις μου και τα αντεπιχειρήματά μου και όλα.

Όταν είδα, σε αυτές τις κολονοποιημένες 30 θέσεις αυτοκινήτου στον μοναδικό χώρο στάθμευσης μέσα στο κέντρο, να κατακλύζονται από πανηγυρίζοντες οδηγούς μηχανής, που ποδοπατιόντουνα για το ποιος θα πρωτοπάρει μία θεσούλα για το παπί του, είπα από μέσα μου:

«Χαλάλι να τους γίνει. Χαλάλι, που εγώ δεν μπορώ να βρω πάρκινγκ το πρωί και κάνω 25 κύκλους, αντί για τους ως συνήθως 15, στο πάρκινγκ για να βρω κάπου να αφήσω το αυτοκίνητό μου, προκειμένου να κάνω τις δουλειές μου στο κέντρο. Χαλάλι, που τα βράδυ επίσης κάνω σαν τη σβούρα του ΝτιΚάπριο στο «Inception», για να καταφέρω να εντοπίσω ΜΙΑ άδεια θέση, για να πάω να πιώ τον καφέ μου. Χαλάλι, που από τα αυτοκίνητα που παρκάρουν παράλληλα στα κολονάκια δεν μπορώ να περάσω. Χαλάλι, που το καλοκαίρι για εμένα και το αυτοκίνητό μου, το πιθανότερο είναι, να κλείσει ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ χώρος στάθμευσης στο κέντρο, ενώ θα είναι ανοιχτός για τα κακόμοιρα τα παπιά, που ΠΟΤΕ δεν παρκάρουν όπου τους καπνίσει και δεν παραβαίνουν ΚΑΝΕΝΑΝ κανόνα οδικής κυκλοφορίας και στάθμευσης. Κοίτα αυτές τις ενθουσιασμένες φατσούλες των μηχανόβιων, που επιτέλους βρήκαν ένα χώρο κατά δικό τους! Κοίτα δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης που τρέχουν απ’ τα ματάκια τους, την ώρα που ΚΑΤΑΚΛΥΖΟΥΝ τις άδειες θέσεις αυτοκινήτων! Χαλάλι.»

Σοβαρά, τώρα. Το τιμωρητικό και κακιασμένο αυτό μέτρο, που μόνο στόχο έχει, να κάνει τους οδηγούς (μάντεψε ποσοστό) να σκεφτούν διπλά και τριπλά τι θα ψηφίζουν από δω και πέρα, που εφαρμόστηκε, χωρίς καμία έγκριση από κανένα επίσημο όργανο, που δίνει ακόμη μία αφορμή στους οδηγούς αυτοκινήτου να καταφεύγουν στην παράνομη στάθμευση, που δίνει τη χαριστική βολή σε ένα κέντρο, που ασφυκτιά από τη λαμαρίνα, που δεν προβλέπει για την εξυπηρέτηση των οδηγών κανένα αντισταθμιστικό, που εφαρμόστηκε, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει κόμπλεξ και καπρίτσια μερικών, ΑΠΕΤΥΧΕ.

Σάββατο βράδυ, με όλες τις επιχειρήσεις του κέντρου γεμάτες και οι μηχανές είναι άφαντες από το πάρκινγκ-μποναμά, που πήραν. 30 θέσεις αυτοκινήτου αντιστοιχούν σε 100 περίπου θέσεις για μηχανάκια, χονδρικά. Εκ των οποίων 100 τις προτιμούν… μη σου πω και 10(!) οδηγοί μηχανής!

Αντί για σοβαρές και οργανωμένες προσπάθειες βελτίωσης των συνθηκών στάθμευσης στο κέντρο της πόλης, οι αρχές φαίνεται να είναι διατεθειμένες να καταργήσουν ακόμη και όλες τις θέσεις στάθμευσης εντός του κέντρου, με ένα πρωτοφανές μένος ενάντια στα αυτοκίνητα. Το κύριο επιχείρημα, αφορά στην αποσυμφόρηση του κέντρου. Το κέντρο, όμως, είναι ΚΕΝΤΡΟ και είναι λογικό να υπάρχει η μεγαλύτερη κίνηση, διότι εκεί βρίσκεται συσσωρευμένο το μεγαλύτερο μέρος της επιχειρηματικής δραστηριότητας και των υπηρεσιών. Είναι το κέντρο αφού!

Αντί για την παροχή ελκυστικών εναλλακτικών λύσεων, με πιο συχνά και 24ωρα δρομολόγια MiniBus, με περισσότερες θέσεις αυτοκινήτων στο νησάκι, που θα απορροφούν ένα μεγάλο όγκο οχημάτων, με σωστή αστυνόμευση, που θα αποτρέπει τις άναρχες τοποθετήσεις οχημάτων, η απάντηση είναι και πάλι… ΚΟΛΟΝΑΚΙΑ.

Αρχίζει να μου εντυπώνεται η ιδέα, πως σε κάποιου το μυαλό, τα κολονάκια έχουν γίνει έμμονη ιδέα και τα βράδια ονειρεύεται έναν κόσμο, που τα αυτοκίνητα διαλύονται αργά και βασανιστικά μέσα στην πρέσα της ανακύκλωσης αυτοκινήτων, ενώ τα πορτοκαλί κολονάκια βρίσκονται παντού! Στους δρόμους! Στα πεζοδρόμια! Στα σπίτια! Κολονάκια στους καναπέδες! Κολονάκια στις καρέκλες! Κολονάκια στα τραπέζια! Κολονάκια στα κρεβάτια! Κολονάκια στις παραλίες! Κολονάκια στις ξαπλώστρες! Κολονάκια στον αέρα!! Κολονάκια παντού… (χαμόγελο ευτυχίας και απόλυτης ικανοποίησης)

Να σου πω, όμως, κάτι, φανταστικέ μου φίλε με εμμονή στα κολονάκια; Και σε αυτό το ιδανικό για σένα σενάριο, και πάλι ο οδηγός του παπιού, απ’ έξω απ’ την πόρτα της επιχείρησης, την οποία θέλει να επισκεφτεί θα σταματήσει.

Υπάρχει λέει πρόβλημα στάθμευσης για τα μηχανάκια, ειδικά το καλοκαίρι. Ναι. Γιατί ως γνωστόν, οι περισσότεροι επισκέπτες φορτώνουν τις βαλίτσες, τα παιδιά, τη γυναίκα τους και την πεθερά τους πάνω σε μια μηχανή για να έρθουν στο νησί. Το μεγάλο πρόβλημα, που όντως είχε δημιουργηθεί το προηγούμενο καλοκαίρι με τα μηχανάκια, είχε δημιουργηθεί εξ’ αιτίας τραγικά λαναθασμένων χειρισμών και σπασμωδικών κινήσεων.

Κανείς δεν είπε, ότι δεν πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη και για τους δύο τύπους οχημάτων. Φυσικά και πρέπει να υπάρχει, όπως και φυσικά πρέπει να τίθεται πρώτιστο μέλημα η εξυπηρέτηση κατοίκων και επισκεπτών και όχι η ταλαιπωρία τους, επειδή ήταν κακά παιδιά και τώρα θα δουν τι έχουν να πάθουν.