Όσα δεν φτάνει η αλεπού, βουτάει και τα πιάνει

Η Μανταλένα είναι κινηματογραφική ηρωίδα στην Ελλάδα του 1960. Ο Βαγγέλας ή ο Μητσάρας ή ας τον πούμε Γιάννη, ας τονε πούμε Γιάννη -η λαμογιά του κάνει μπαμ και φτάνει στο ταβάνι- είναι ο Ελληνάρας ανεξαρτήτως εποχής.

Η Μανταλένα, μετά το θάνατο του πατέρα της, αναλαμβάνει η ίδια να βγάλει τα προς το ζην για να θρέψει τα αδερφάκια της και τη γιαγιούλα της. Λόγω του δυναμικού χαρακτήρα της, αλλά και της γλωσσάρας της, οι συντοπίτες της την περιθωριοποιούν κι έτσι, η κοπελίτσα αναγκάζεται να πουλήσει τον γάιδαρό της, τον οποίο έχει ονομάσει Δήμαρχο – συγγνώμη, Πρόεδρο-. Ο ιερέας του νησιού, ο παπα-Φώτης, που πολύ τη νοιάζεται, σκαρφίζεται ένα σχέδιο για να τη βοηθήσει να ανέβει στα μάτια του κόσμου. Έτσι, την ημέρα των Θεοφανείων, πετάει τον Σταυρό κοντά και δίνει μια σπρωξιά στη Μανταλένα, η οποία αναδύεται από τη θάλασσα με τον Σταυρό στο χέρι. Οι χωριανοί πείθονται ότι αυτό, ήταν θέλημα Θεού και από εκείνη τη στιγμή, αρχίζουν να στηρίζουν τα ορφανά.

Ο Βαγγέλας ή ο Μητσάρας ή ας τον πούμε Γιάννη, ας τονε πούμε Γιάννη -όσα δεν φτάνει η αλεπού, βουτάει και τα πιάνει- σκέφτεται μόνο την ευκολία και την πάρτη του. Είναι αυτός που θα δει ότι έχεις ανάψει αλάρμ για να παρκάρεις μετά από δέκα κύκλους στο Νησάκι και την ώρα της μανούβρας, χώνει το δικό του αυτοκίνητο στη θέση που είχες βρει εσύ. Είναι ο ίδιος που στέκεται πίσω σου στο ταμείο του σούπερ-μάρκετ και μόλις γυρίσεις να καλημερίσεις έναν γνωστό σου, πηγαίνει και τρυπώνει μπροστά χωρίς να το καταλάβεις. Αυτός που και την ώρα ενός ναυαγίου, θα πιάσει τα σωσίβια του πλοίου και θα τα πουλάει στους επιβάτες. «Πάρτε, πάρτε. Αυτό είναι με γεύση περγαμόντο, αυτό με μαστίχα, ενώ αυτό… το καλύτερο της ακτογραμμής μας, τριαντάφυλλο με καρύδι. Μην το φορέσετε, φάτε το». Ο Βαγγέλας ή ο Μητσάρας ή ας τον πούμε Γιάννη, ας τονε πούμε Γιάννη -δύτη στα κρύα τα νερά λιμένα κι Ιορδάνη-  μαθαίνει ότι ο φετινός αγιασμός των υδάτων θα μεταδοθεί ζωντανά από την κρατική τηλεόραση και σκαρφίζεται έναν τρόπο για να «κλέψει τα βλέμματα» και να βγει στο γυαλί. Έτσι, στήνεται στη σειρά, παρατηρεί πού έπεσε ο Σταυρός και μόλις οι υπόλοιποι βουτάνε να τον πιάσουν, αυτός τρέχει ωραιότατα στην αποβάθρα, πηδάει από το πλάι σαν να μην τον είδε κανείς, προσγειώνεται ακριβώς στο σημείο της κατάδυσης και βγαίνει στην επιφάνεια με τον Σταυρό στο χέρι. Σαν τη Μανταλένα. Άλλος (που παίζει) με τη νοημοσύνη μας.

Το τραγελαφικό βέβαια της υπόθεσης είναι ότι ο Βαγγέλας ή ο Μητσάρας ή ας τον πούμε Γιάννη, ας τονε πούμε Γιάννη –όσο οι άλλοι κολυμπούν, αυτός πρώτος θα φτάνει- επέλεξε να μας δείξει πόσο τετραπέρατος είναι την ημέρα, που όποια πέτρα και να σήκωνες, θα έβρισκες από κάτω μία κάμερα. Έχεις τη φωτογραφική σου στραμμένη στο νερό, κάνεις zoom στους κολυμβητές, ένας ημίγυμνος-ξέμπαρκος περνάει μπροστά από τον φακό – εσύ δε δίνεις σημασία-, ακούς ένα splash –σκέφτεσαι «κανένας δημοσιογράφος θα έπεσε μέσα στη θάλασσα απ’ το σπρωξίδι» και ξαφνικά εμφανίζεται στο πλάνο, ο ξέμπαρκός σου, αυτός ο άγνωστος, κρατώντας τον Σταυρό. Αναρωτιέσαι τι έχασες και μετά σκάνε ένα-ένα τα φωτογραφικά και λοιπά ντοκουμέντα για να σε δια-φωτίσουν.

Ολόκληρος Πρόεδρος της Δημοκρατίας εύχεται, από το λιμάνι σου, για ένα μέλλον χτισμένο πάνω στις αρχές της ανάπτυξης, του σεβασμού, της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης και δύο λεπτά αργότερα, ο Σταυρός ανασύρεται από τη θάλασσα με μπαγαποντιά. Ο ορισμός της «κοινωνικής δικαιοσύνης» ή καλύτερα της δικαιοσύνης όπως την αντιλαμβάνεται ο Ελληνάρας. «Είσαι σοβαρός που θα κουραστώ, κολυμπώντας μέχρι εκεί; Κάνει και κρύο. Το καλό το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι». Έτσι, το παλικάρι ακολούθησε το ευκολότερο και στεγνότερο μονοπάτι και ο τόπος μας εκτέθηκε για μία ακόμη φορά, όχι μόνο μπροστά στα μάτια των υψηλών προσκεκλημένων του, αλλά και όλης της Ελλάδος, καθώς αυτή η ιστορική στιγμή, για την οποία πρέπει να καμαρώνουμε και να υπερηφανευόμαστε, έχει μαγνητοσκοπηθεί και διαχυθεί στο διαδίκτυο.

Συγχαρητήρια! Πάντα τέτοια. Και του χρόνου, με αναμετάδοση από το CNN για να μάθουν τα χουνέρια μας και στην Αμερική! Κρίμα να πάει χαμένη τέτοια διαφήμιση.

Διαβάστε ακόμα