Ένα ανατρεπτικό μυθιστόρημα με φόντο τη Σύρο

Η "Κοινή Γνώμη" φιλοξενεί μια συζήτηση με τη Μαρία Γεωργιάδου, γνωστή στο ευρύ κοινό από την πορεία της στον χώρο της υποκριτικής, αλλά και ως συγγραφέας ενός μυθιστορήματος με θέμα την αμνησία, την πάλη ανάμεσα σε δύο ζωές και την προσωπική ταυτότητα.

Η συνέντευξη δόθηκε με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου της "Σπιλιάδες", που θα γίνει τη Δευτέρα 23 Ιουνίου, στις 7 το απόγευμα στην αίθουσα "Ι. Ρίτσου" του Πνευματικού Κέντρου Ερμούπολης, με την παρουσία της Ναταλίας Δραγούμη, της Έλενας Σκουλά, του Περικλή Ασημακόπουλου και του Γιώργου Μιχαλάκη.

Στο νέο της βιβλίο, η Μαρία Γεωργιάδου μας "ταξιδεύει" σε έναν κόσμο όπου η μνήμη χάνεται και η ταυτότητα αναζητείται ξανά, μέσα από τα μάτια μιας γυναίκας που παθαίνει αμνησία. Με φόντο το πανέμορφο νησί της Σύρου, η συγγραφέας δίνει μια βαθιά και συγκινητική ματιά στην ανθρώπινη ύπαρξη, ενώ στη συνέντευξη που ακολουθεί μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις και τα συναισθήματά της, για το έργο της και τη σημασία που έχει η Σύρος στη ζωή της.

Να σημειωθεί ότι το βιβλίο "Σπιλιάδες" κυκλοφόρησε τον Μάιο, από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα.

- Κα. Γεωργιάδου μιλήστε μας για το νέο σας βιβλίο "Σπιλιάδες", το τέταρτο κατά σειρά που εκδίδεται.

"Το συγκεκριμένο βιβλίο άρχισε ως μία σκέψη πάνω στο τι σημαίνει ταυτότητα, τι σημαίνει το εγώ, τι είναι αυτό που διαμορφώνει αυτό που είμαστε και γινόμαστε. Γινόμαστε οι γονείς ή αυτό που θέλει η κοινωνία, αυτό που θέλουμε εμείς, αυτό που καθορίζουν τα γονίδιά μας. Εφόσον σε όλα αυτά υπάρχει η αναφορά της μνήμης, τι γίνεται όταν αυτή χαθεί.

Η ηρωίδα του βιβλίου, η Νίκη, είναι μία γυναίκα πετυχημένη, ευτυχισμένη, έχει μία οικογενειακή ζωή όμορφη, έχει γίνει μόλις μητέρα, έχει κάνει έναν ευτυχισμένο γάμο και είναι εύπορη. Έχει όσα κανείς θα μπορούσε να πει, ότι θέλω για να είμαι ευτυχής. Παρ' όλα αυτά υπάρχουν κάποιες ρωγμές στον τρόπο σκέψης της, υπάρχουν κάποια ανικανοποίητα στοιχεία στο μυαλό, στην ψυχή της, που ούτε και η ίδια μπορεί να τα εξηγήσει.

Κάποια στιγμή η Νίκη σε ένα ατύχημα χάνει τη μνήμη της, με αποτέλεσμα να φύγει από τα όρια της παλιάς της ζωής. Χωρίς μνήμη πια, δεν έχει τη δυνατότητα να καθορίσει το ποια είναι. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ναι μεν να τη φοβίζει το άγνωστο, το ποια δηλαδή είναι, όμως από την άλλη της δίνει και μια τεράστια ελευθερία. Ανάμεσα λοιπόν σε αυτά τα δύο, ισορροπεί και δίνει μέσα από την αγάπη ένα νέο σχήμα στη ζωής της, της δίνει νέες μνήμες και νέο προορισμό.

Η παλιά της ζωή υπάρχει, καθώς οι άνθρωποι που την έχασαν εξακολουθούν να την αναζητούν, να θλίβονται και να πονούν γι' αυτήν".

- Ουσιαστικά μιλάμε για μία πάλη μεταξύ της παλιάς και νέας ζωής;

"Ακριβώς. Η μία της ζωή παλεύει με την άλλη. Όταν μάλιστα ψήγματα μνήμης αρχίζουν να επανέρχονται, υπάρχει ένας πόλεμος μεταξύ της παλιάς Νίκης, με τη Νίκη που είναι μετά την αμνησία. Κάποια στιγμή όλα αλλάζουν, όταν θυμάται το παιδί που είχε στην παλιά της ζωή και αυτό προσδιορίζει ξανά ισορροπίες, όπου καλείται να πάρει κάποιες αποφάσεις. Η τελική επιλογή γίνεται όταν πια έχει ορίσει την ταυτότητά της και ποια ζωή θέλει να ακολουθήσει".

- Όπως διαβάζουμε, πρόκειται για ένα ανατρεπτικό μυθιστόρημα, με φόντο τη Σύρο και το Αιγαίο. Πως έγινε η επιλογή της Σύρου;

"Η Σύρος έχει καταρχήν έχει μια πολύ όμορφη Ερμούπολη, ένα κόσμημα, είναι ένα πολύ όμορφο νησί. Αγαπώ πολύ και την Άνω Σύρο και την Ερμούπολη και πάντα με εντυπωσίαζε η διαφορά ανάμεσα στα δύο. Δηλαδή, η διαφορά της ζωής, η διαφορά του οικονομικού επιπέδου, η διαφορά των ανθρώπων. Οπότε, σε αυτό πάνω στηρίζεται πολύ το βιβλίο, στη διαφορετικότητα, όπου το 1960 ήταν ακόμα πιο έντονη. Οπότε η Νίκη, ενώ προέρχεται από την Ερμούπολη, ζει στην Άνω Σύρο, όπου κανείς δεν την αναγνωρίζει, καθώς κανείς δεν την ξέρει.

Επίσης, η Σύρος είναι τόσο όμορφη με τα παλιά νεοκλασικά, με το λιμάνι όπου υπήρξε σημαντικό, με την πλούσια βιομηχανική της ιστορία, με το Νεώριο. Μέσα σε όλο αυτό, υπάρχουν και τα Ψαρά, τα οποία παρ' όλο που δεν είναι κοντά στο νησί, έστειλαν κόσμο στη Σύρο και αυτό επίσης είναι μία ιστορία που πάντα με συγκινούσε. Μπορώ να πω ότι η διαδρομή της Νίκης διαδραματίζεται από τη Σύρο στα Ψαρά και πάλι στη Σύρο, αλλά και στην Αθήνα. Κυρίως όμως αυτά που διαβάζουμε μέσα από την ιστορία, είναι ανάμεσα στα δύο νησιά".

- Αυτό το νέο σας βιβλίο, το οποίο θα παρουσιάσετε και στη Σύρο, καθώς η ιστορία του διαδραματίζεται στο νησί, υπάρχει το ενδεχόμενο κάποια στιγμή να το μεταφέρετε και στους τηλεοπτικούς δέκτες;

"Είναι μια ιστορία με αρκετές ανατροπές και πολλούς χαρακτήρες. Σαν ιστορία, θα μπορούσε. Ποτέ δεν ξέρει κανείς, θα δούμε. Προς το παρόν, το χάρηκα πολύ σαν βιβλίο, γιατί το βιβλίο η αλήθεια είναι ότι σε σχέση με το σενάριο, σε αφήνει πολύ περισσότερο ελεύθερο και επίσης έχεις και τη χαρά να μιλάς με την εσωτερική φωνή των ηρώων σου, κάτι που στην τηλεόραση δεν μπορείς να το κάνεις, καθώς είσαι συνέχεια με το διάλογο, στη διαπροσωπική σχέση, στη σκηνή. Στο βιβλίο, ο ήρωας αναπτύσσει μόνος του την προβληματική του, τις σκέψεις του, τις μοιράζεται με το θεατή σαν έναν εσωτερικό μονόλογο και αυτό το βρίσκω πάρα πολύ ωραίο και ιδιαίτερα προκλητικό για έναν άνθρωπο που γράφει. Μπορείς, δηλαδή, να πεις πολλές αλήθειες πολύ απλά. Ο πρωταγωνιστής πάει και εκείνος παρακάτω, όλοι οι χαρακτήρες έχουν ένα προχώρημα. Όλοι, ακόμη και οι γονείς της Νίκης. Όλων η ζωή αλλάζει, γιατί όταν συμβαίνει, πιστεύω, στη ζωή κάτι τόσο, πώς να το πω ανατρεπτικό και ακραίο, επαναπροσδιορίζεις όλη σου τη ζωή. Δηλαδή, εξετάζεις όλες σου τις προτεραιότητες, την ηθική σου στάση, εφόσον έχεις και καταλήγεις σε άλλα πράγματα, σε νέες εκτιμήσεις που αποτελούν τη νέα ηθική σου στάση. Και από κει και πέρα κάνεις νέες επιλογές. Όλοι είμαστε το σύνολο των επιλογών μας. Όπως ξέρουμε, η τωρινή μας η ζωή μας καθορίζεται από κάποια πράγματα που επιλέξαμε".

- Τι σημαίνει για εσάς η συγγραφή ενός βιβλίου;

"Το βιβλίο για εμένα είναι ένας τόπος ελευθερίας, όπου κανείς μπορεί να σκεφτεί οτιδήποτε τον απασχολεί βαθιά και να το μοιραστεί έστω στο χαρτί αρχικά και σε μία προοπτική αισθάνεται ότι το μοιράζεται με όσους έχουν αντίστοιχους προβληματισμούς ή έστω αγαπούν το βιβλίο. Σαν να δημιουργεί μια τεράστια αλυσίδα φίλων".

Ποια είναι η Μαρία Γεωργιάδου

Η Μαρία Γεωργιάδου γεννήθηκε στην Αθήνα. Αριστούχος απόφοιτη της Σχολής Δραματικής Τέχνης του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και απόφοιτη της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης, τον Θύμιο Καρακατσάνη, την Κάτια Δανδουλάκη, τον Λάκη Λαζόπουλο, τον Στράτο Τζώρτζογλου, τον Χάρη Ρώμα, τους Ρέππα-Παπαθανασίου και άλλους.

Τηλεοπτικές σειρές: Δέκα μικροί Μήτσοι, Αχ! Ελένη, Κακός Βεζύρης, Λίφτινγκ, Μια υπέροχη ζωή, Χήρες Club, Κόκκινο δωμάτιο, Safe Sex, Κωνσταντίνου & Ελένης, Διά Ταύτα, Βαλς με δώδεκα θεούς κ.ά. Έπαιξε στις κινηματογραφικές ταινίες Θηλυκή εταιρεία του Νίκου Περάκη, Βίτσια γυναικών του Νίκου Ζερβού, Απόψε τρώμε στης Ιοκάστης του Άκη Δήμου, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μυριανθόπουλου.

Συνεργάστηκε στα σενάρια: Λόλα, Πολυκατοικία, Ζωή της άλλης, Κλεμμένα όνειρα. Έγραψε τα σενάρια: Μια υπέροχη ζωή, Έκπτωτος άγγελος, Χήρες Club, Χωρίς εσένα, Σαν οικογένεια, Γυναίκα χωρίς όνομα, Ήλιος, Άγρια γη.

Έχει γράψει τα μυθιστορήματα "Έκπτωτος άγγελος", "Στη σκιά του πολέμου" "366 μέρες" και "Σπιλιάδες".