Γιατί ο κρατισμός είναι ολέθριος για την Ελλάδα

  • Τετάρτη, 18 Σεπτεμβρίου, 2013 - 06:00

 

Του Δημήτρη Αλεξ. Παπαγούνα

τ. πρόεδρος Επιμελητηρίου Κυκλάδων

Τ.Θ. 88 - 84100 – ΣΥΡΟΣ

e-mail: papsdim@hotmail.com

 

Πριν από λίγες ημέρες ψάχνοντας ορισμένες χειρόγραφες σημειώσεις μου από το παρελθόν, σταμάτησα σε μία λεπτομερή σημείωση μου με ημερομηνία 20 Δεκεμβρίου 1997.

Στην προσπάθεια μου να θυμηθώ το γεγονός αυτό, πρόσεξα την επικεφαλίδα η οποία είναι αυτή που αναγράφω ανωτέρω. Μάλιστα, θυμήθηκα ότι επρόκειτο να πραγματοποιήσω μία ομιλία σε Γενική Συνέλευση των Επιμελητηρίων και είχα ως θέμα αυτό. Η απόφαση μου όμως να μη θέσω ξανά υποψηφιότητα στις νέες Επιμελητηριακές εκλογές, δεν μου επέτρεψε να κάνω την ομιλία αυτή.

Διαβάζοντας το περιεχόμενο του προχείρου - προ 15 ετών - χειρογράφου μου κατάλαβα ότι είναι σήμερα λίαν επίκαιρο και αποφάσισα να το δημοσιεύσω περιληπτικά.

Έγραφα λοιπόν το 1997

«Έχουν περάσει πολλά - περίπου 10 χρόνια - που ξεκίνησε η μεταρρυθμιστική προσπάθεια για τη διοικητική αποκέντρωση με την μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από την κεντρική κυβέρνηση στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Η προσπάθεια αυτή απέβλεπε στην αποκέντρωση της οικονομίας από το Αθηναϊκό κράτος προς την περιφέρεια με σύγχρονη απελευθέρωση των αγορών, με την κατάργηση των παρεμβάσεων και την χειραφέτηση των κοινωνικών εταίρων. Σήμερα δεν υπάρχει σχεδόν κανένας που να είναι ευχαριστημένος με τα αποτελέσματα της αναδιορθωτικής προσπάθειας στην δημόσια διοίκηση και στην οικονομία.

Στον τομέα της οικονομίας οι ΔΕΚΟ και το μεγαλύτερο ποσοστό του τραπεζικού συστήματος αποτελούν κρατική ιδιοκτησία και ελέγχονται πλήρως από την κομματική νομενκλατούρα του κυβερνώντος κόμματος. Στις περιφέρειες της χώρας οι αποφάσεις των υποδομών παίρνονται με κομματικά κριτήρια από την κεντρική εξουσία και όχι με αντικειμενικά τοπικά οικονομικά κριτήρια.

Υδροκεφαλισμός, συγκεντρωτισμός και αναποτελεσματική διαχείριση στο κράτος και την οικονομία. Η προσπάθεια για αναδιάρθρωση της κεντρικής Διοίκησης, του ευρύτερου δημόσιου τομέα και της οικονομίας, ξεκίνησε άτολμα χωρίς την

πρέπουσα ηθική και πολιτική τόλμη. Οι κρατούντες αντιπαθούν στην πραγματικότητα την ιδιωτική οικονομία, την οποία κατηγορούν συνεχώς. Είναι δέσμιοι των πελατειακών σχέσεων και έχουν την σθεναρά υποστήριξη ή/και αντίδραση - ανάλογα - των πανίσχυρων συνδικαλιστικών οργανώσεων τους.

Η Εξήγηση είναι απλή. Οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις στηρίζουν την οικονομική ανάπτυξη στην κρατική πρωτοβουλία και την κρατική ιδιοκτησία, σε άμεσο κυβερνητικό έλεγχο, συγκεντρωμένο στα χέρια συνδικαλισμένων γραφειοκρατών μανδαρίνων και καρεκλοκένταυρων π.χ. ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΟΑΕ, ΥΓΕΙΑ κλπ.

Ανίσχυρο το παναρμόδιο κράτος

Η βαθειά ριζωμένη κρατικιστική νοοτροπία της πολιτικής ηγεσίας, της δημόσιας διοίκησης και του ελληνικού λαού είναι δυστυχώς, η τροχοπέδη στην σύγχρονη εξέλιξη της χώρας μας.

Ο κρατικιστής πολίτης - συνήθως αριστερών πεποιθήσεων - έχει μία ιδανική εικόνα για το κράτος η οποία όμως είναι τελείως εξωπραγματική. Πιστεύει ότι το ιδανικό κράτος, απαρτίζεται από πολιτικούς και γραφειοκράτες "αγίους" και "ήρωες" και λειτουργεί άριστα με μοναδικό γνώμονα το κοινόν συμφέρον και είναι παναρμόδιο για να του λύνει όλα τα προβλήματα.

Από την πλευρά τους οι κρατούντες πολιτικοί και κρατικοί λειτουργοί έχουν μία εξιδανικευμένη εικόνα για τους εαυτούς τους. Θεωρούνται ως μοναδικοί "απόστολοι" στην κοινωνία, ως οι πλέον έξυπνοι και ειδικοί, βλέποντας με αλαζονεία και δυσπιστία την ιδιωτική πρωτοβουλία και τον επιχειρηματία πεπεισμένοι ότι οι ιδιώτες δεν μπορούν να είναι αξιόπιστοι φορείς ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού. Θέλουν το κράτος να είναι παναρμόδιο για όλους και για όλα.

Δυστυχώς όμως η σημερινή πραγματικότητα στην χώρα μας αποδεικνύει ότι το παναρμόδιο σπάταλο κράτος είναι ανίσχυρο, καταχρεωμένο και ουσιαστικά πτωχευμένο αφού κατεσπατάλησε τα ιλιγγιώδη ποσά που εισέρευσαν στην Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Ένωση και συνεχίζει να σπαταλά με εγκληματική αμέλεια τεράστια δάνεια από το εξωτερικό, υπερχρεώνοντας και υποθηκεύοντας το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας . Ο Δημόσιος τομέας απαρτίζεται από εκατοντάδες χιλιάδες υπαλλήλους διορισμένους με κομματικά κριτήρια και είναι ένα τυμπανιαίο πτώμα σε αποσύνθεση.

Η κυβέρνηση έχει πρωταρχικό στόχο να πείσει τους πολίτες για την μεταρρυθμιστική στρατηγική που ακολουθεί και παρά την ρητορική της, δίνει στα συνδικάτα, τους μανδαρίνους, τους γραφειοκράτες και τους υμετέρους προμηθευτές του Δημοσίου το σαφές μήνυμα ότι με την συνεργασία τους θα διατηρήσει στο ακέραιο το σημερινό status quo, συνεχίζοντας έτσι την καταστροφική της πορεία αυξάνοντας με τον τρόπο αυτό την διαπλοκή και την διαφθορά.

Η κυβέρνηση αντί να δημιουργήσει το κατάλληλο οικονομικό περιβάλλον, δίνοντας

στον επιχειρηματικό κόσμο αρμοδιότητες και ευθύνες για δραστηριότητα και πρωτοβουλίες, από υπηρέτης του λαού έγινε ο δυνάστης του και ο πολίτης ο υπήκοος.

Αποκοιμίζει και ευνουχίζει τον λαό, παρέχοντας εξασφάλιση σε όσους αποδέχονται την παντοδυναμία της. Οι αμοιβές στον υδροκεφαλικό δημόσιο τομέα και στις ΔΕΚΟ δεν κερδίζονται αλλά παρέχονται και παζαρεύονται από τους χορηγούς τους που δεν είναι άλλοι παρά οι κομματικοί γενίτσαροι-συνδικαλιστές και οι γραφειοκράτες-μανδαρίνοι.

Φαύλος Κύκλος

Οι Έλληνες έμαθαν έτσι να ζητάνε την σιγουριά, την προστασία και την ευημερία τους από το Κράτος - Δυνάστη.

Με τον τρόπο αυτό οι πολιτικοί μας κατάφεραν να καταστρέψουν όχι μόνον την οικονομία της χώρας μας αλλά και την Δημοκρατία, αφού δημοκράτες και οικονομικά βολεμένοι είναι μόνον τα κομματικά σωληνόπαιδα που εξέθρεψε το κομματικό Δημόσιο σωληνουργείο και οι πελάτες τους!!!

Ποια κεντρική εξουσία και ποια Κυβέρνηση συμπαραστάθηκε και βοήθησε τους πρώτους οικιστές και δημιουργούς της μοναδικής Ερμούπολης? Σίγουρα καμία. Μόνοι τους έφτιαξαν με εργατικότητα και επιχειρηματική πρωτοβουλία το οικονομικό και πολιτιστικό θαύμα που λέγεται Ερμούπολις. Δημιούργησαν χωρίς καμία βοήθεια εξωτερική ή εσωτερική. Μόλις συνήλθαν από την δική τους περιπέτεια της προσφυγιάς, έδωσαν χρήματα για τον αγώνα της απελευθέρωσης του έθνους και κόσμησαν την πόλη με πτωχοκομεία, νοσοκομεία, εκκλησίες απείρου κάλλους, σχολεία με διεθνή φήμη, οργανισμούς αλληλοβοήθειας, βιβλιοθήκες, θέατρα, γηροκομεία, ορφανοτροφεία κ.α.

Δημιούργησαν βιομηχανίες, εφοπλιστικές εταιρείες τράπεζες, ασφαλιστικούς οργανισμούς και ναυπηγεία. Δημιούργησαν μία νεοκλασική πολιτεία μοναδική με σύγχρονο αποχετευτικό και υδρευτικό δίκτυο, ρυμοτομία, δρόμους μαρμαρόστροτους κλπ. Σε μία εποχή που στην υπόλοιπη Ελλάδα δεν υπήρχε τίποτε!!!

Οι σημερινοί Έλληνες ξέχασαν τι θα πει πρωτοβουλία, δυναμισμός,

δημιουργικότητα, ανάπτυξη, αυτονομία και εργατικότητα έγιναν μαλθακοί

εξαρτώμενοι πλήρως από το μίζερο περιβάλλον του Δημοσίου - Κράτους Δυνάστη.

ΟΛΕΘΡΟΣ!!!!!! ΕΓΚΛΗΜΑ το οποίον διέπραξαν οι πλείστοι των πολιτικών μας που πρωταγωνιστούν από την μεταπολίτευση και μας οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο".

(Σύρος 20 Δεκεμβρίου 1997 τότε γράφτηκε το άρθρο αυτό)