«Βιολογικός, ώρα μηδέν»

Σοβαρά ζητήματα, τόσο σε λειτουργικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο εργασιακών συνθηκών, φαίνεται να αντιμετωπίζει η μονάδα βιολογικού καθαρισμού στον Ορνό Μυκόνου, σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλει κάτοικος του νησιού.

Τις κακές συνθήκες, τόσο στη λειτουργία της μονάδας ΒΙΟΚΑ του Ορνού, όσο και σε ό,τι αφορά την απασχόληση των μόνιμων και εποχιακά απασχολούμενων σε αυτή, επισημαίνει η κάτοικος της περιοχής, κ. Όλγα Στεφανίδου, σε καταγγελία που έστειλε στην εφημερίδα, τονίζοντας, ότι αφενός το υπάρχον προσωπικό και κυρίως οι συμβασιούχοι επωμίζονται το βάρος των αυξημένων αναγκών της συντήρησης της μονάδας, εν μέσω θερινής τουριστικής περιόδου, χωρίς να αμείβονται επιπλέον, ενώ αφετέρου, οι εγκαταστάσεις στερούνται των απαραίτητων παρεμβάσεων και βελτιώσεων, προκειμένου να λειτουργεί σωστά η μονάδα.

Καταγγελίες στην Επιθεώρηση Εργασίας

Σύμφωνα με την καταγγελία της κ. Στεφανίδου, «όταν ξεχείλισαν τα βοθρολύματα στον Ορνό, μου ήρθε στο μυαλό τελείως συνειρμικά το πριγκιπάτο του Μονακό. Το ταξίδι που έκανε, πριν από κάποια χρόνια (τρία νομίζω), επιτελείο του Δήμου Μυκόνου (ο σημερινός μας Δήμαρχος και κάποιοι άλλοι) στο Μονακό και τη συνάντηση που είχαν με τον πρίγκιπα Αλβέρτο. Αμφότεροι δε, είχαν εκφράσει την επιθυμία και τη διάθεση, πως το Μονακό μπορεί να δανείσει βέλτιστες πρακτικές στη Μύκονο και να αποτελέσει παράδειγμα», διευκρινίζοντας, πως «για να μη παρεξηγηθώ, προσωπικά δεν έχω καμία σφοδρή επιθυμία να γίνουμε Μονακό».

Ερχόμενη στο θέμα της παρέμβασής της, με το χαρακτηρισμό «Βιολογικός, ώρα μηδέν», σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία καλοκαίρια στην περιοχή του Ορνού και σε ό,τι αφορά τους εργαζομένους της μονάδας , η κ. Στεφανίδου σημειώνει, ότι «όπως ενημερώθηκα από εργαζόμενο της ΔΕΥΑ Μυκόνου, υπάρχουν 4 εργαζόμενοι στο Βιολογικό και 2 εργαζόμενοι στα αντλιοστάσια (δίκτυα αποχέτευσης)».

Σχετικά με το ωράριο απασχόλησής τους, εξηγεί, ότι «μεσούσης της τουριστικής σεζόν, με εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες καθημερινά, βάλε και τους χιλιάδες εργαζόμενους και τους ντόπιους, οι εργαζόμενοι στο Βιολογικό δουλεύουν 5 ημέρες την εβδομάδα 7 π.μ. με 3 μ.μ. Από τις 3 και μετά, μέχρι την άλλη μέρα το πρωί, τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, και ενώ θα έπρεπε, όπως ο καθείς λογικά σκεπτόμενος φαντάζεται, ότι θα υπάρχει Συνεργείο Επιφυλακής· και ενώ έχει ψηφισθεί από το ΔΣ της ΔΕΥΑΜ να υπάρχει Συνεργείο Επιφυλακής, τουλάχιστον για το καλοκαίρι, παρ’ όλα αυτά δεν υπάρχει! Γιατί άραγε;».

Μάλιστα τονίζει, ότι «τις πιο πολλές επιστασίες καλύπτουν συμβασιούχοι. Δουλεύουν νύχτα, Σαββατοκύριακα και αργίες με το μισθό του συμβασιούχου. Χωρίς νυχτερινά, χωρίς την προσαύξηση του Σαββατοκύριακου και των αργιών. Υπάρχουν δηλαδή συμβασιούχοι εργαζόμενοι που δουλεύουν μόνο νύχτα, παίρνουν μόνο τον μισθό τους. Και αν τους αρέσει!», διευκρινίζοντας, πως «για το θέμα αυτό έγιναν καταγγελίες στην επιθεώρηση εργασίας της Σύρου, αλλά ουδείς ενδιαφέρθηκε».

«Μετά τις καταγγελίες της ΠΟΕ ΔΕΥΑΜ και τα πολλά προβλήματα που διαπιστώθηκαν, ήρθε στη Μύκονο ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας με έδρα τη Βέροια, μίλησε με τους εργαζόμενους, αλλά όσον αφορά τους υπεύθυνους βρήκε τις πόρτες σφαλιστές και τα τηλέφωνα κατεβασμένα», σημειώνει η κ. Στεφανίδου.

Ελλιπής συντήρηση και υπερχείλιση λυμάτων

Αναφορικά με τις εγκαταστάσεις του ΒΙΟΚΑ, η ίδια αναφέρει, ότι «η Β’ φάση του Βιολογικού ξεκίνησε το 2008 και παραδόθηκε το 2010. Έκτοτε και εννέα χρόνια μετά, όπως μας πληροφόρησε ο εργαζόμενος στον Βιολογικό, δεν έχουν γίνει ουσιώδεις παρεμβάσεις-βελτιώσεις και κτηριακές αλλά και μηχανολογικές. Παρόλο που κάθε χρόνο ο υπεύθυνος του Βιολογικού καταθέτει στην ΔΕΥΑΜ έκθεση εργασιών, δηλαδή τι εργασίες πρέπει να γίνουν. Η έκθεση απ’ ότι φαίνεται παραμένει μόνο στο συρτάρι», ενώ παράλληλα, «και η Α’ φάση του Βιολογικού, η οποία έγινε το 1998, επίσης χρειάζεται σοβαρές παρεμβάσεις-βελτιώσεις».

Συνεχίζοντας, η κ. Στεφανίδου υπογραμμίζει, ότι «το 2017, μετά από πρόσκληση του δημάρχου και του αντιδημάρχου, ενημερώθηκε ο Δήμαρχος από τους εργαζόμενους των δικτύων αποχέτευσης (αντλιοστασίων), και του Βιολογικού για τα προβλήματα που υπάρχουν και τι πρέπει να γίνει», παρ' όλα αυτά, «δεν έγινε τίποτε και τα βοθρολύματα συνεχίζουν να βγαίνουν στον Ορνό».

Σύμφωνα με την καταγγέλλουσα, «όπως πολύ απλά μας εξήγησε ο εργαζόμενος, “όταν έχεις έναν περιέκτη με συγκεκριμένη χωρητικότητα, π.χ. 1 λίτρο, δεν μπορείς να του στέλνεις ούτε 1,5 ούτε 2 λίτρα!”. Το 'περιεχόμενο' κάπου θα ξεσπάσει. Κάπου θα βγεί, κάπου θα ξεχειλίσει. Και ο Ορνός, ως η τελευταία στάση στο «ταξίδι» των βοθρολυμάτων, έως τον τελικό τους προορισμό, που είναι ο Βιολογικός, μοιραία θα γίνεται δύσοσμος, και οι τουρίστες αντί να κολυμπούν στα καταγάλανα νερά της θάλασσας, ενίοτε θα κολυμπούν στα βοθρολύματα».

Όπως καταλήγει, «όχι μόνο λοιπόν δεν έγινε κάτι για να βελτιωθεί η κατάσταση, αλλά ένα ακόμη πρόβλημα προέκυψε, γιατί προφανώς για κάποιους είναι βαρύ το τίμημα των βοθρατζίδικων! Επιχειρηματίες από το Paradise και από το δρόμο προς Παράγκα, συνέδεσαν παράνομα τους αγωγούς της αποχέτευσής τους, στους κεντρικούς αγωγούς, με αποτέλεσμα να μην αντέχει το δίκτυο και να ξεχειλίσουν τα βοθρολύματα πρόσφατα, απέναντι από την Alpha Bank».

Καταλήγοντας, η κ. Στεφανίδου τονίζει, ότι «βασικές υποδομές σ’ έναν πολιτισμένο τόπο, είναι η ύδρευση, η συγκοινωνία, η υγεία, η διαχείριση απορριμμάτων, η ρευματοδότηση και η αποχεύτεση. Πόσω μάλλον όταν πρόκειται για έναν τόπο σαν τη Μύκονο, που είναι ένα από τα πλουσιότερα νησιά και ένας από τους πιο ακριβοπληρωμένους τουριστικούς προορισμούς, και υποτίθεται μια από τις βιτρίνες της Ελλάδας προς τα έξω, εφόσον δέχεται 2,5 εκατομμύρια τουρίστες ετησίως», ενώ κλείνοντας και πάλι με το ζήτημα του Μονακό και τον «διακαή πόθο κάποιων να γίνουμε Μονακό», η ίδια υποστηρίζει, ότι δεν αρκεί μόνο να υπάρχει η επιθυμία για κάτι, θα πρέπει παράλληλα να στηρίζεται και από πράξεις.