"Το Αιγαίο άλλοτε και τώρα"

Η Εταιρεία Κυκλαδικών Μελετών και ο Δήμος Ερμούπολης στο πλαίσιο του   Γ’ Διεθνούς Κυκλαδολογικού Συνεδρίου, που θα διεξαχθεί στην Ερμούπολη Σύρου από τις 25 - 29  Μαΐου 2016, διοργανώνουν στην Πινακοθήκη Κυκλάδων  έκθεση ζωγραφικής του Γιώργου Ξένου με τίτλο "Το  Αιγαίο  Άλλοτε  και Τώρα".
Ο Γιώργος Ξένος, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους των θέσεων που εκφράζει η σύγχρονη ελληνική τέχνη από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1980, ξεκίνησε δυναμικά με το έργο του μια ποιητική και πολιτική προοπτική,    που ανοίγει τόσο για τον ίδιο όσο και για την εποχή του ορίζοντες μιας σπάνιας  καθαρότητας και  ενορχηστρώνει κινήσεις μιας  αυστηρής συνέπειας.
Τα ερωτήματα που θέτει με το έργο του προκαλούν και ανασκευάζουν τον χώρο της ελληνικής ζωγραφικής.
Το  Αιγαίο Άλλοτε και Τώρα  είναι μία εμβληματική έκθεση στην οποία  ο Γιώργος Ξένος στήνει μία τολμηρή εικαστική γέφυρα από το άλλοτε έως το τώρα, με κέντρο το λίκνο ενός μοναδικού πολιτισμού και αναφορά στο προαιώνιο σύμβολο της θάλασσας.
Με  διαρκή ευαισθησία  και τη δύναμη να αποδίδει το μέγιστο με τα ελάχιστα,
ο  Γιώργος Ξένος παλεύει το αχανές με τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο.
Η θάλασσα πυκνή, η γραφή τελετουργική, επαναλαμβανόμενη, με έντονο πεδίο εσωτερικών ρυθμών, όπως η μουσική.  Μίνιμαλ και μνημειακή ταυτόχρονα αποτελεί μιαν προσαρμοσμένη διαύγαση της φυσικής αλήθειας.
Η θάλασσα του καλλιτέχνη, ρεαλιστική, υπερρεαλιστική ή εξπρεσιονιστική  είναι σκληρή,  ακόμη και όταν έχει καμπύλα κύματα εγκυμονεί το απροσδόκητο.
Ο ίδιος γράφει για τη θάλασσα:
Η θάλασσα είναι κυκλοθυμική , δύστροπη, τραγική, τρυφερή, επικίνδυνη, εκδικητική, ανεξάντλητη σαν την ελευθερία
Ηχεί  σαν  φούγκα, σονάτα, ρέκβιεμ...
Μιλάει  όλες τις γλώσσες και ποτέ δεν ησυχάζει...                
    
Ο Γιώργος Ξένος (Αθήνα, 1953) αποφοίτησε το 1982 από την École Nationale Supérieure  des  Beaux - Arts,  Section des Arts Plastiques στο Παρίσι.
Από το 1988-1992  έζησε και εργάστηκε στο Βερολίνο και από το 1993 ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Έργα του έχει εκθέσει στη  Galerie Jean Bernier (1986), στο Pergamon Museum του Βερολίνου (1992), στο Winckelmann Museum της πόλης Stendal (1991, 2002), στο Κτήριο Κωστή Παλαμά -Πανεπιστήμιο Αθηνών (1997), στο Μακεδονικό  Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (2007), στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς (2009), στο  Επιγραφικό Μουσείο Αθηνών (2011), στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (2012), στο Αρχαιολογικό Μουσείο και Χώρο Δελφών (2013),  κ.ά.