Του Γιώργου Ξανθάκη

Σινεπιλογές

  • Δευτέρα, 25 Ιουνίου, 2018 - 06:25

Η «Στρογγυλή Θεά» στο σινεμά (Γ’ μέρος)

Goal! (2005)του Ντάνι Κάνον

Ο Σαντιάγκο είναι ένας νεαρός ταλαντούχος ποδοσφαιριστής, που ζει με την οικογένειά του στην φτωχή ισπανική συνοικία του Λος Άντζελες. Εργάζεται σε ένα κινέζικο εστιατόριο και κάθε φορά περιμένει τη στιγμή που θα μπει στο γήπεδο για τις προπονήσεις της τοπικής ομάδας. Όταν κάποια μέρα τον προσέξει τυχαία ένας παλαίμαχος της Νιουκάστλ, θα του προτείνει να κάνει ένα δοκιμαστικό για την ομάδα της Αγγλίας. Παρά την έλλειψη χρημάτων, ο Σαντιάγκο θα καταφέρει να βρει το πολυπόθητο ποσό για να ταξιδέψει στην Ευρώπη. Το όνειρο μόλις αρχίζει, αλλά πριν καταλήξει να αγωνίζεται απέναντι στη Λίβερπουλ, θα χρειαστεί να αποδείξει όχι μόνο στους άλλους, αλλά και στον ίδιο του τον εαυτό, ότι είναι ένας πραγματικός αγωνιστής και μέσα και έξω από τα γήπεδα…

Γυρισμένη στα διασημότερα γήπεδα της Ευρώπης και με ένα all star καστ ζωντανών θρύλων της μπάλας –Ζινεντίν Ζιντάν, Ντέιβιντ Μπέκαμ, Ραούλ, Πάτρικ Κλάιφερτ- η ταινία αποδίδει με τον πλέον ρεαλιστικό τρόπο το πάθος, τη συγκίνηση και την άγρια ομορφιά της στρογγυλής θεάς, σε όλο τους το μεγαλείο...

Offside (2006) του Τζαφάρ Παναχί

Η ταινία πραγματεύεται την ιστορία μιας ομάδας από σύγχρονες Καλλιπάτειρες που θέλουν να παρακολουθήσουν τον ποδοσφαιρικό αγώνα, της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου του Ιράν ενάντια στο Μπαχρέιν για το Μουντιάλ του 2006. Καθώς απαγορεύεται δια νόμου η παρουσία στις αθλητικές εγκαταστάσεις, οι γυναίκες μεταμφιέζονται σε άντρες για να μπουν στο γήπεδο Αζάντι της Τεχεράνης. Κάποιες αποκαλύπτονται και συλλαμβάνονται, κάποιες άλλες τα καταφέρνουν και περνούν απαρατήρητες.

O Τζαφάρ Παναχί καταγράφει και καταγγέλλει, για μια ακόμη φορά, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την υποτιμητική θέση της γυναίκας στην σύγχρονη Ιρανική κοινωνία. Mε αμεσότητα και ρεαλισμό, ακροβατώντας στα όρια του ντοκιμαντέρ, αλλά κυρίως με καυστική ειρωνεία και χιούμορ, η ταινία αφηγείται έναν διπλό αγώνα: αυτόν του γηπέδου και έναν πολύ πιο σημαντικό, αυτόν των γυναικών να αποτινάξουν τα δεσμά που τις κρατούν μονίμως στην Β’ Εθνική κατηγορία πολιτών. Η ταινία βραβεύτηκε με την Αργυρή Άρκτο στο περασμένο Φεστιβάλ του Βερολίνου, ενώ η προβολή της απαγορεύτηκε στο Ιράν.

Maradona by Kusturica (2008) του Εμίρ Κουστουρίτσα

Η κάμερα του πολυβραβευμένου Εμίρ Κουστουρίτσα μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι στη ζωή ενός ζωντανού θρύλου, με ένα ντοκιμαντέρ που καταχειροκροτήθηκε στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Κανών. Από την Αργεντινή στη Νάπολη και από την Κούβα στην Βαρκελώνη, το μεγαλείο και η πτώση. Μαζί τους σε αυτό το ταξίδι, ο διάσημος και πολυαγαπημένος τροβαδούρος των ανά τον κόσμο κατατρεγμένων, Μάνου Τσάο. Το ντοκιμαντέρ του Κουστουρίτσα, χωρίς ο ίδιος να είναι "μετρ του είδους" σίγουρα διαφέρει, γιατί δεν ακολουθεί τη γνωστή συνταγή με κάποια χρονική σειρά ώστε να μπορείς να προβλέψεις τι ακολουθεί. Ωστόσο υπάρχει ένας υποτυπώδης σχεδιασμός και όχι μόνο ένας άκρατος θαυμασμός. Παρουσιάζονται οι κορυφαίες στιγμές της ζωής του ανθρώπου που σημάδεψε μια εποχή που γίνονται διδάγματα για το μέλλον. Τον παρακολουθούμε στο σπίτι του, στην Αργεντινή, στην Νάπολη, στο Βελιγράδι, στο σπίτι του Κουστουρίτσα, μαζί με τους κοντινούς συγγενείς του.

«Μπάλα για καταραμένους» /The Damned United (2009)του Τομ Χούπερ 

Ο βραβευμένος με Οσκαρ σκηνοθεσίας Τομ Χούπερ (Ο Λόγος του βασιλιά) υπογράφει μια αληθινή "ποδοσφαιρική" ταινία, η οποία αναφέρεται στον Μπράιαν Κλάφ, ενός από τους σπουδαιότερους προπονητές του παγκοσμίου ποδοσφαίρου και περιγράφει τις 44 καταστροφικές μέρες του στην Leeds United.

To 1974 η κορυφαία ομάδα της Αγγλίας εκείνη την εποχή, Leeds United, προσλαμβάνει για προπονητή τον επιτυχημένο Μπράιαν Κλαφ από την Derby County. O Kλαφ είναι ορκισμένος εχθρός του προηγούμενου προπονητή της Leeds, Ντον Ρέβι και του στυλ του παιχνιδιού της ομάδας (θεωρείτο η πλεόν "βρώμικη" ομάδα της Αγγλίας). Χωρίς καμία δική του επιλογή στο δυναμικό της ομάδας, αποφασίζει να αλλάξει τα πάντα, λέγοντας στους παίκτες πως καλό είναι να ξεφορτωθούν όλα τους τα τρόπαια γαιτί κανένα σπό αυτά δεν κερδήθηκε δίκαια. Η θητεία του Κλαφ στη Leeds διήρκησε μόλις 44 μέρες.

Η ταινία εξηγεί το γιατί και ρίχνει φως στην αντιπαλότητα του Κλαφ με τον Ρέβι. Το σενάριο της ταινίας (βασισμένο στο βιβλίο "The damned united" του Ντειβιντ Πις) ανήκει στον Πήτερ Μόργκαν (Frost/Nixon, The Queen, The Last King of Scotland).

«Δημοκρατία σε λευκό και μαύρο»(2014) του Pedro Asbeg

Πρόκειται για μια ταινία – ντοκιμαντέρ του Pedro Asbeg διάρκειας 90’ που γυρίστηκε το 2014.

Αρχές του '82 και για δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια στην Μπραζιλία όλα τα σκιάζει και τα πλακώνει η Δικτατορία. Όλα εκτός από τον Βραζιλιάνο Σωκράτες και τους συμπαίκτες του, στην "ομάδα του Λαού", την Κορίνθιανς. Ο Σώκρατες, ένας από τους μεγαλύτερους μεσοεπιθετικούς του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και η ανυπότακτη παρέα του θα "στήσουν" την Κορινθιακή Δημοκρατία τους και θα την εφαρμόσουν μέσα κι έξω από τα γήπεδα.

Θα γράψουν στις φανέλες τους "Κορινθιακή Δημοκρατία" και "Ψηφίστε στις 15",  δίνοντας κουράγιο στον λαό να νικήσει τον φόβο του και να πάει στις κάλπες.

Το πολυβραβευμένο ντοκιμαντέρ του Pedro Aspeg είναι γεμάτο από Δημοκρατία, ποδόσφαιρο και rock n’ roll - όχι απαραίτητα με αυτήν την σειρά!

Και πάνω απ΄ όλα είναι μιά ηχηρή σφαλιάρα σε όλους, όσοι εξακολουθούν να πιπιλίζουν την καραμέλα, ότι το ποδόσφαιρο είναι το όπιο του λαού.

Pelé: Η ιστορία ενός θρύλου / Pelé: Birth of a Legend(2016) των Μάικλ & Τζεφ Ζίμπαλιστ

Ο πάμφτωχος Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο καταφέρνει να ξεπεράσει όλες τις κοινωνικές αντιξοότητες και, ως Πελέ, να οδηγήσει στα 18 του χρόνια την εθνική Βραζιλίας στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου. Το βιογραφικό φιλμ των ντοκιμαντεριστών Τζεφ και Μάικλ Ζίμπαλιστ ξεκινάει από τα τα παιδικά χρόνια του Πελέ στις φτωχογειτονιές του Μπαουρού στο Σάο Πάολο στα 50s ,συνεχίζει με την ανακάλυψή του από έναν κυνηγό ταλέντων και τη πρώτη του επαγγελματική δουλειά στη Σάντος και τελειώνει με τον θρίαμβο της Εθνικής Βραζιλίας επί της Σουηδίας στον τελικό του Μουντιάλ του 1958 όπου έγινε -στα 17 του- ο νεαρότερος παίκτης που συμμετείχε ΚΑΙ σκόραρε δύο γκολ σε τελικό του θεσμού. Όλα τα κλισέ του είδους παρόντα: φτώχεια, ανεμελιά, αθωότητα, δραματικό γεγονός που οδηγεί σε απότομη ωρίμανση, πατέρας-μέντορας, προπόνηση με μάνγκο, ανακάλυψη, εμψύχωση, καταξίωση ,αμφισβήτηση, πρόκληση, τελικός θρίαμβος.

 

Πηγές: Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, IMDB

Ετικέτες: 

Διαβάστε ακόμα