Σινεπιλογές

14 ταινίες για τις 14

Οι ρομαντικές ταινίες έχουν ως βάση  μια συναισθηματική σχέση ανάμεσα σε δύο (ή περισσότερους) χαρακτήρες. Αποτελούν πιθανόν το πιο ελκυστικό είδος ταινιών για τους θεατές καθώς οι νέοι ταυτίζονται ενώ οι μεγαλύτεροι σε ηλικία νοσταλγούν. Οι  ταινίες αυτές καθορίζουν στον θεατή το τι σημαίνει ρομαντισμός: βαθιά βλέμματα στα μάτια του άλλου, που συνοδεύονται από ηλιοβασιλέματα, τραγούδια πουλιών και ήχους των βιολιών που παίζουν στο παρασκήνιο δημιουργώντας μια υπερβατική ευδαιμονία. Η ιστορία αναπόφευκτα περιστρέφεται γύρω από δύο εραστές που συναντιούνται, ερωτεύονται και στη συνέχεια πρέπει να αντιμετωπίσουν τα εμπόδια που έχουν ρίξει στο δρόμο τους. Αυτά περιλαμβάνουν τις κοινωνικές ανισότητες, τον φυλετικό ρατσισμό, τη γονική καταδίκη, μέχρι και ανίατες ασθένειες που μπορούν να οδηγήσουν μέχρι και τον θάνατο. Σε αρκετές περιπτώσεις ο έρωτας παραμένει ανεκπλήρωτος αλλά παντοτινός. Ας προτείνουμε λοιπόν, με χρονολογική σειρά, 14 κλασσικά ρομαντικά κομψοτεχνήματα για τις 14 του Φλεβάρη:

• Όσα Παίρνει ο Άνεμος/ Gone With the Wind (1939)του Victor Fleming: Μια ταινία εποχής που ενώ έχει σαν θέμα μια τυπική ρομαντική ιστορία, επεκτείνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνεται μια ταινία δραματική, επική, πολεμική, ιστορική, με καταπληκτική αφήγηση κι ένα πλήθος χαρακτήρων που στην κυριολεξία μένουν αξέχαστοι στον θεατή.

• Καζαμπλάνκα/Casablanca (1942)του Michael Curtiz: Μυθικό φιλμ, ρομαντικό μελόδραμα και μια από τις λίγες κινηματογραφικές ταινίες που έχουν σφηνωθεί στη συλλογική φαντασία εκατομμυρίων θεατών.

• Σύντομη συνάντηση/Brief Encounter (1945) του David Lean: Μία βαθιά τομή στο ανεκπλήρωτο του πλατωνικού έρωτα, ένα ψυχογράφημα της μεταπολεμικής Αγγλίας και μία ανθρωποκεντρική αφήγηση αποτελούν τα σημαντικότερα κομμάτια του φιλμ αυτού

• Διακοπές στη Ρώμη/Roman Holiday (1953) του William Wyler: Η κλασική ρομαντική κωμωδία, με την Όντρεϊ Χέμπορν στον ρόλο της νεαρής πριγκίπισσας που αποφασίζει να ζήσει ινκόγκνιτο για ένα 24ωρο στη Ρώμη όπου γνωρίζει κι ερωτεύεται τον δημοσιογράφο Γκρέγκορι Πεκ.

• Σαμπρίνα/Sabrina (1954)του Billy Wilder: Άλλη μια κλασική ρομαντική κωμωδία και πάλι με την Όντρεϊ Χέμπορν στο ρόλο μιας φτωχής Σταχτοπούτας, την οποία ερωτεύονται δύο αδέρφια, πλούσιοι επιχειρηματίες.

• Οι ομπρέλες του Χερβούργου/The Umbrellas of Cherbourg (1964)του Jacques Demy: Σε αυτό το ποιητικό μιούζικαλ του Ζακ Ντεμί, οι καθημερινοί διάλογοι αποδίδονται τραγουδιστά από τους ηθοποιούς, χωρίς όμως να υπάρχουν χορευτικά νούμερα ή άλλες σχηματοποιήσεις που συναντάμε στο αμερικάνικο μιούζικαλ

• Τα καλύτερα μας χρόνια/The Way We Were (1973)του Sydney Pollack: Η αιώνια ρομαντική ταινία. Ένα από τα πιο δακρύβρεχτα φιλμ για τους έρωτες των φοιτητικών χρόνων, τις μεγάλες διαφορές στις ιδέες, τα θυελλώδη συναισθήματα που κρατάνε μια ζωή. Δύο άνθρωποι που ερωτεύονται στα νεανικά τους χρόνια, χάνονται, ξανασυναντιούνται μετά από χρόνια και έρχεται ο επίλογος…

• Δωμάτιο με θέα/A Room With a View(1986) του James Ivory: Ερωτικό δράμα τοποθετημένο στην Αγγλία και την Ιταλία, σχετικά με μια νεαρή γυναίκα που ζει περιορισμένη και καταπιεσμένη κατά τις συνήθειες της Εδουαρδιανής εποχής και του ειδυλλίου της με έναν απελευθερωμένο νέο άντρα.

• Συρανό ντε Μπερζεράκ/Cyrano De Bergerac (1990)του  Jean-Paul Rappeneau: Ο λυρικός ποιητής, πανεπιστήμων φιλόσοφος, γενναίος και ικανός πολεμιστής και διαθέτων αγέρωχο και ανεξάρτητο πνεύμα Cyrano, είναι ερωτευμένος με την ξαδέρφη του Roxane, αλλά δεν τολμά να της εκμυστηρευτεί τα συναισθήματά του επειδή διαθέτει μια τρομακτική, τεράστια μύτη. Άλλη μια διασκευή του διάσημου θεατρικού του Rostand, με τον μεθυστικό και πληθωρικό Depardieu να ταιριάζει γάντι στον ρόλο αυτής της πραγματικής προσωπικότητας που έζησε την περίοδο του τριακονταετούς πολέμου στο Παρίσι.

• Ιστορίες του καλοκαιριού/Conte d'été (1996)του Eric Rohmer: Η πιο δροσερή και ανάλαφρη ταινία της τετραλογίας «Ιστορίες των Τεσσάρων Εποχών», περιγράφει τις περιπέτειες ενός νεαρού μαθηματικού μ’ ένα τρίγωνο γυναικών κατά τη διάρκεια των διακοπών του. Η καθεμιά εκφράζει μια διαφορετική πλευρά της προσωπικότητας του ήρωα.

• Τα φτερά της αγάπης/The Wings of the Dove (1997)του Iain Softley: Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Χένρι Τζέιμς, είναι μια ταινία ατμόσφαιρας και σχέσεων ρεαλιστικά σκηνοθετημένη και με εξαιρετικό ντεκόρ που θυμίζει πίνακες της αναγέννησης.

• Τιτανικός/Titanic (1997) του James Cameron: Ο James Cameron, στηριζόμενος σε ένα απλοϊκό σενάριο που έχει σαν πυρήνα ένα τυπικό love story, δημιουργεί μια πλούσια και αρτιότατη δραματική υπερπαραγωγή που αποτελεί ένα συνονθύλευμα φανταστικών και πραγματικών γεγονότων.

• Ερωτική επιθυμία/In The Mood For Love (2000)του Wong Kar-Wai: Το πιο διακριτικό, ίσως, love story στην ιστορία του σινεμά. Το άκρατο στιλιζάρισμα, η αριστοτεχνική αφηγηματική οικονομία, το νοσταλγικά αργό τέμπο και η σκηνοθετική έμφαση στις λεπτομέρειες των πλάνων συνδράμουν στην ολοκλήρωση της ιστορίας ενός ανολοκλήρωτου έρωτα.

• Πριν το ηλιοβασίλεμα/Before Sunset (2004)του Richard Linklater: Εννιά χρόνια μετά την πρώτη τους τυχαία συνάντηση, ένας άντρας και μια γυναίκα ξανασυναντιούνται στο Παρίσι, σε μια ταινία ελεγειακό σχόλιο πάνω στο πέρασμα του έρωτα αλλά και του χρόνου.