Διαδρομές ελληνισμού

Με κιθάρες, ακορντεόν, κρουστά και μαντολίνα, μέσα από τα τραγούδια, τους χορούς, τους θρύλους και τις σπαρακτικές μελωδίες των Ελλήνων του ιταλικού νότου, το μουσικό συγκρότημα Encardia παρέσυρε χθες το βράδυ το κοινό της Σύρου στα βήματα του πιο εκστατικού χορού της Μεσογείου, της “ταραντέλα πίτσικα”.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης “Διαδρομές Ελληνισμού: Πόντος, Κύπρος, Ελληνόφωνα χωριά Κάτω Ιταλίας”, τέσσερα μέλη της οκταμελούς ομάδας “ζωντάνεψαν” παραμύθια από τα τα ξεχασμένα χωριά της Καλαβρίας μέχρι τις εύφορες πεδιάδες της Grecia Salentina και από τα παράλια της Σικελίας μέχρι τα σοκάκια της Νάπολης.

Αναπαράσταση θρύλων και παραδόσεων

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην Έπαυλη Τσιροπινά στην Ποσειδωνία και ήταν μια συνδιοργάνωση της Ομάδας Ακορντεόν Σύρου, του συλλόγου Ποντίων και Βορειοελλαδιτών Σύρου, των Πολιτιστικών Συλλόγων “Ο Φοίνικας Σύρου” και “Ποσειδών” και του Οργανισμού και Αθλητισμού Σύρου.

Τον Πόντο κάλυψε το χορευτικό τμήμα του Συλλόγου Ποντίου και Βορειοελλαδιτών Σύρου, ενώ την Κύπρο εκπροσώπησε η Ένωση Ποντίων Αχαΐας,. Παράλληλα, οι θεατές είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν από τους Encardia μελωδίες, εμπνευσμένες από τα τραγούδια και την παράδοση των Ελληνόφωνων χωριών της Κάτω Ιταλίας, καθώς και εκρηκτικούς χορούς που αναπαριστούν διάσημους θρύλους γύρω από δηλητηριώδεις αράχνες και νεράιδες.

Στη συναυλία συμμετείχαν οι: Κωνσταντίνος Κωνσταντάτος (φωνή, μαντολίνο, ταμπορέλο και νταούλι), Βαγγέλης Παπαγεωργίου (ακορντεόν - τραγούδι), Ναταλία Κωτσάνη (τραγούδι – κιθάρα) και Γιάννα Χαμαλέλη (χορός).

Ο κ. Κωνσταντάτος μίλησε στην “Κοινή Γνώμη” για τις μουσικές διαδρομές του συγκροτήματος, το οποίο στα εννιά χρόνια παρουσίας του έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από τετρακόσιες ζωντανές εμφανίσεις σε Ελλάδα, Κύπρο, Ελβετία, Ιταλία, Γερμανία, Αλγερία και Γαλλία.

Ποια είναι η φιλοσοφία του συγκροτήματός σας;

“Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πλέον, έχουμε συνδεθεί με τις περιοχές αυτές, τις οποίες επισκεπτόμαστε συχνά, καθώς είμαστε εντυπωσιασμένοι από το ιδίωμά τους τόσο το μουσικό, όσο και το γλωσσικό. Η διάλεκτος των Ελλήνων της Κάτω Ιταλίας, τα λεγόμενα γκρεκάνικα, κυριαρχούν στο ρεπερτόριό μας, ενώ δε λείπουν και δικά μας τραγούδια, με ελληνικό στίχο. Στόχος μας είναι να παρουσιάσουμε ένα είδος λαϊκής μουσικής, με οδηγό το συναίσθημα. Έχουμε τραγούδια εργατικά, ερωτικά, νανουρίσματα και τραγούδια για το γλέντι. Πρωταγωνιστικό ρόλο στις εμφανίσεις μας παίζει επίσης ο χορός της ταραντέλας”.

Ποια είναι η ιστορία του συγκεκριμένου χορού;

“Ο χορός της “ταραντέλα πίτσικα” για αιώνες λειτούργησε θεραπευτικά κατά του δηλητηριώδους τσιμπήματος της αράχνης “Ταραντούλα”. Σύμφωνα με την παράδοση, το δηλητήριο προκαλούσε στους ανθρώπους μανία και κρίση, συμπτώματα τα οποία οι επιστήμονες απέδιδαν αποκλειστικά σε κοινωνικά φαινόμενα και όχι στο τσίμπημα. Ωστόσο, το γεγονός της θεραπείας, με την παρέμβαση των μουσικών ήταν πραγματικό”. Εμείς παίζουμε σε αυτούς τους ρυθμούς, παρουσιάζοντας μέσα και από ειδικές χορογραφίες, μία παράδοση που συντηρείται μέχρι σήμερα σε εκείνες τις περιοχές”.

Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού στο είδος με το οποίο ασχολείστε;

“Ήδη έχουμε διανύσει μια περίοδο, δέκα περίπου ετών στη μουσική σκηνή. Έχουμε δίπλα μας έναν κόσμο που μας ακολουθεί σιγά σιγά, που του αρέσει αυτό που κάνουμε και κυρίως ο τρόπος, που αντιμετωπίζουμε το πρωτογενές υλικό, γιατί δεν κάνουμε απομίμηση. Αλλά με ένα δημιουργικό τρόπο επεξεργαζόμαστε τα λαϊκά ακούσματα, που εντάσσονται στην κατηγορία του έθνικ. Επειδή ζούμε σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης, όπου ανταλλάσσονται ιδέες και πολιτισμοί, υπάρχει και έδαφος. Οι μουσικές των λαών περιέχουν μια αλήθεια και όταν δεν μπουν μέσα στη βιομηχανία, να καταντήσουν ένα mainstream είδος, τότε συγκινούν εύκολα τον κόσμο”.

Πώς κρίνετε την προσπάθεια των τοπικών συλλόγων της Σύρου να διατηρήσουν τις παραδόσεις της Ελλάδας;

“Είναι πάρα πολύ συγκινητικό, γιατί δραστηριοποιούνται άνθρωποι, συναντιούνται μεταξύ τους και ανταλλάσσουν κάποιες εμπειρίες και δεξιότητες. Ο πολιτισμός, η λαϊκή μουσική και ο χορός είναι κάποιοι άξονες πολύ ασφαλείς για να πατήσουμε και να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας, αλλά και με το παρελθόν μας. Η παράδοση είναι το μέλλον μας, γιατί κοιτάμε στο παρελθόν, πατάμε σε αυτό και οπωσδήποτε οραματιζόμαστε το μέλλον με δημιουργικό τρόπο”.