Θεσπέσιες μελωδίες πλημμύρισαν τον πεζόδρομο της Πρωτοπαπαδάκη στο εντυπωσιακό φινάλε του Φεστιβάλ Ακορντεόν

«Μια εβδομάδα αντάξια των προσδοκιών μας»

Απολογισμός της φετινής διοργάνωσης από τις υπεύθυνες, Κάντια Πρίντεζη και Christelle Loukitch

Σαράντα ακορντεόν και δέκα φωνές προσέφεραν ένα μαγικό μουσικό θέαμα στο πανηγυρικό κλείσιμο του 6ου Φεστιβάλ Ακορντεόν Σύρου στον πεζόδρομο της Ερμούπολης.

Έχοντας έρθει από όλη την Ελλάδα αλλά και από το εξωτερικό, οι ακορντεονίστες που έλαβαν μέρος στη διοργάνωση, μοιράστηκαν σε μικρές ομάδες, γεμίζοντας την οδό Πρωτοπαπαδάκη με θεσπέσιες μελωδίες τόσο δικές τους, όσο και άλλων μουσικών.

Στη συνέχεια της εκδήλωσης, οι πολλές και διαφορετικές παρέες των τεσσάρων-πέντε ατόμων ενώθηκαν σε μία, η οποία παρουσίασε τα αποτελέσματα των φετινών σεμιναρίων. Μέσα από ένα μουσικό παιχνίδι, η Ανατολή ενώθηκε με τη Δύση και οι ρυθμοί του ρεμπέτικου συνάντησαν τους ρυθμούς της musette .

«Στον Άγιο Παύλο που το δοκιμάσαμε μας συγκίνησε όλους ο ήχος και αυτή η συνύπαρξη» δήλωσαν στην «Κοινή Γνώμη» οι υπεύθυνες του Φεστιβάλ, Κάντια Πρίντεζη και Christelle Loukitch.

«Η χαρά νίκησε την κούραση»

Κάνοντας έναν πρώτο απολογισμό της φετινής διοργάνωσης, μίλησαν για μία γεμάτη εβδομάδα που προίκισε τους συμμετέχοντες με αμέτρητες όμορφες εμπειρίες.

«Οι προσδοκίες μας ικανοποιήθηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό», υπογράμμισε η κ. Πρίντεζη. «Είχαμε δουλέψει πολύ το οργανωτικό κομμάτι και είχαμε κάνει αρκετές βελτιώσεις οι οποίες απέδωσαν. Ο κόσμος ήταν πολύ χαρούμενος. Οι συμμετέχοντες ταίριαξαν μεταξύ τους και μουσικά και σαν παρέες. Οι δάσκαλοι άφησαν άριστες εντυπώσεις για το γνωστικό και παιδαγωγικό τους αντικείμενο, ενώ με ιδιαίτερη θέρμη αγκαλιάστηκε το σύνολο των συναυλιών», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Από την πλευρά της, η κ. Loukitch πρόσθεσε ότι άνθρωποι που βρέθηκαν στην πρώτη συναυλία του φεστιβάλ στην Άνω Σύρο, παρακολούθησαν όλο το πρόγραμμα της εβδομάδας, αποδεικνύοντας για μία ακόμη φορά ότι η διοργάνωση έχει πιστούς φίλους που την υποστηρίζουν και την ακολουθούν. Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνεται και από την έγκαιρη εκδήλωση ενδιαφέροντος για την επόμενη χρονιά, καθώς ήδη έχουν καταγραφεί οι πρώτοι εθελοντές που επιθυμούν να παρέχουν τη βοήθειά τους.

«Το Φεστιβάλ αλλάζει τη ζωή των συμμετεχόντων»

Για μία ακόμη φορά, το ακορντεόν ένωσε ανθρώπους όλων των ηλικιών, πλημμυρίζοντας τους διοργανωτές και τους συμμετέχοντες με πολλή χαρά, η οποία νίκησε την όποια κούραση.

«Κάθε καλοκαίρι, το πρόγραμμα είναι γεμάτο με τα σεμινάρια, τις συναυλίες και την καθημερινότητά μας. Εμείς ξεκινάμε κουρασμένοι το φεστιβάλ, οι άνθρωποι που έρχονται είναι πιο ξεκούραστοι, όμως κουράζονται και οι ίδιοι κατά τη διάρκεια της εβδομάδας. Παρόλα αυτά, κανένας δεν σταματάει. Δεν θέλουν να χάσουν τίποτα. Στερούνται από τον ύπνο, από τη βόλτα τους και το μπάνιο γιατί θέλουν να το ζήσουν όλο αυτό στο έπακρο», σημείωσε η κ. Πρίντεζη.

Με τη σειρά της, η κ. Loukitch εξήγησε ότι για τους συμμετέχοντες, το φεστιβάλ είναι μια παρένθεση από τη ζωή τους. «Οι μουσικοί ενός φεστιβάλ έρχονται και φεύγουν. Οπότε δεν έχουν καθόλου χρόνο να αλληλοεπιδράσουν με άλλους και να γνωριστούν. Εδώ όμως, τους δίνεται η ευκαιρία να αλλάξουν τη ζωή τους, να ζήσουν κάτι πολύ δυνατό, να μάθουν και να ανακαλύψουν καινούρια πράγματα».

Σύμφωνα με τις ίδιες, το αποτέλεσμα δείχνει στην πράξη ότι το φεστιβάλ βελτιώνεται χρόνο με το χρόνο. «Κάνοντας τον φετινό απολογισμό, συζητήσαμε με όλα τα παιδιά, είδαμε το περσινό βίντεο και ζητήσαμε τη γνώμη τους. Ενώ τα προηγούμενα χρόνια, προέκυπταν πολλά στοιχεία για διόρθωση, αυτή τη φορά δεν προέκυψε τίποτα, που σημαίνει ότι τα προηγούμενα λάθη μας, αμέλειες ή ατέλειες έχουν καλυφθεί σε ικανοποιητικό βαθμό. Ως εκ τούτου, το επόμενο στάδιο είναι να δώσουμε περισσότερες ιδέες και όχι να λύνουμε προβλήματα».

«Ανοίξαμε το σπίτι μας στον κόσμο»

Καταλήγοντας, δήλωσαν πως για πρώτη φορά φέτος το φεστιβάλ «άνοιξε το σπίτι του» στον κόσμο, εισπράττοντας πολλά κολακευτικά σχόλια τόσο από το κοινό όσο και από τους ίδιους τους συμμετέχοντες. «Μέχρι σήμερα, όλοι γνώριζαν πως μένουμε στον Άγιο Παύλο, όμως κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει εκεί. Οπότε, καλώντας τους φίλους του φεστιβάλ για μία συναυλία, τους δώσαμε τη συναυλία να έρθουν στο χώρο μας και να αντιληφθούν ότι εκεί είναι τα κρεβάτια μας, η κουζίνα μας, το σπίτι μας. Αυτό δημιούργησε και σε εμάς την αίσθηση ότι έχουμε καλεσμένους και πρέπει να τους περιποιηθούμε. Οι συμμετέχοντας ένιωθαν ότι περιμένουμε κόσμο και προσπαθούσαν να ρυθμίσουν και την παραμικρή λεπτομέρεια, από την περιποίηση του χώρου, μέχρι το φαγητό και το ποτό που θα κερνούσαμε». Όπως τόνισαν αυτό είναι κάτι που πρόκειται να συνεχιστεί και να εμπλουτιστεί με περισσότερες ιδέες.