Η βοκαλίστα Ειρήνη Κωνσταντινίδη παρουσιάζει με το κουιντέτο της την πρώτη αμιγώς προσωπική της δουλειά, στο 9ο Syros Jazz Festival

“H ειλικρινής και αυθεντική έκφραση σε ανταμείβει”

Με την κρυστάλλινη φωνή της, αλλά και την πολύ προσωπική και εκλεπτυσμένη ερμηνεία της, η Ειρήνη Κωνσταντινίδη έχει καθιερωθεί ως μία από τις σημαντικότερες τζαζ τραγουδίστριες της Ελλάδας.

Η ίδια ξεκίνησε τη μουσική διαδρομή της στην ηλικία των 5 ετών, παρακολουθώντας μαθήματα πιάνου. Σπούδασε στο Μουσικό Γυμνάσιο της Παλλήνης, στο Παιδαγωγικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Αθήνας και στο Ωδείο Athenaeum. Πήρε μάστερ σε φωνητικά τζαζ από το Βασιλικό Κονσερβατόριο της Χάγης το 2018. Έχει παίξει σε πολλούς μουσικούς χώρους και φεστιβάλ στην Ελλάδα και την Ολλανδία και έχει συνεργαστεί με την Athens Big Band, τη Metropole Orchestra Academy της Ολλανδίας, καθώς και με πολλούς κορυφαίους Έλληνες και Ολλανδούς μουσικούς. Μαζί με τον ντράμερ Θάνο Χατζηαναγνώστου ίδρυσε το The «Wonderfall Quartet», που κυκλοφόρησε το δισκογραφικό του ντεμπούτο το 2012. Επίσης σχημάτισε το «Jazz-bound Project». Είναι ακόμη μέλος του Nomadic Treasures project, το οποίο κυκλοφόρησε την πρώτη του δουλειά το 2018.

Στο πλαίσιο του 9ου Syros Jazz Festival, η βοκαλίστα Ειρήνη Κωνσταντινίδη με το κουιντέτο της θα παρουσιάσουν την πρώτη αμιγώς προσωπική δουλειά της “Nothing to Lose”, την Κυριακή 29 Αυγούστου 2021, στον Πολιτιστικό Χώρο Χρούσσων.

Σε συνέντευξή της στην «Κοινή Γνώμη», η ερμηνεύτρια αναφέρεται στα μονοπάτια που ακολούθησε από την ίδρυση του “Wonderfall Quartet” μέχρι και την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού άλμπουμ της, που τη βοήθησαν στη διαμόρφωση και την εξέλιξη του μουσικού ύφους της.

Δέκα χρόνια πλούσια σε μουσικές επιρροές

Όπως εξηγεί, από το 2015 που ολοκληρώθηκε η πορεία του Wonderfall Quartet με την συναυλία-παρουσίαση του δεύτερου δίσκου, εκπροσωπώντας την Ελλάδα στο 15ο Athens Technopolis Jazz Festival, η ίδια περιπλανήθηκε σε πολλά μονοπάτια αναζήτησης του προσωπικού της ύφους μέσα στη τζαζ μουσική.

«Με το Wonderfall Quartet ξεκινήσαμε ως ενεργό γκρουπ, με εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές από το 2010 και η πρώτη μας δισκογραφική καταγραφή ήρθε το 2011. Με επιρροές από την Ευρωπαϊκή σκηνή της τζαζ και από τα ακούσματα της ECM που είχαμε τότε σαν δημιουργοί, είχα διαμορφώσει ένα λυρικό και πολλές φορές dreamy ύφος στη φωνή μου. Στο πλαίσιο εκείνης της ηχητικής ατμόσφαιρας είχα προσαρμόσει τη φωνή και την μουσική "γλώσσα" μου, ώστε να υπηρετήσω το συγκεκριμένο στυλ».

Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των σπουδών της στη τζαζ, η Ειρήνη Κωνσταντινίδη είχε ήδη ακούσει και μελετήσει κυρίως την λεγόμενη "κλασική" τζαζ, ξεκινώντας από την περίοδο του swing, κατόπιν την εποχή του bebop, του cool, του hard bop και πηγαίνοντας και προς τα πιο μοντέρνα ρεύματα του ιδιώματος.

«Έτσι ένιωθα ότι είχα υλικό μέσα μου για να πάω και προς αυτή την κατεύθυνση σαν τραγουδίστρια αλλά και σαν δημιουργός. Με αυτή την αφορμή ξεκίνησα κυρίως από το 2014 και μετά, να σχηματίζω γκρουπ και πρότζεκτ, στα οποία τραγουδούσα τα λεγόμενα jazz standards με τον δικό μου τρόπο. Άρχισα να πειραματίζομαι δημιουργώντας διάφορα arrangements και παίζοντας με πολλούς και διαφορετικούς μουσικούς κάθε φορά, ώστε να εξερευνήσω την πολύπλευρη και εν δυνάμει πολύ δημιουργική πλευρά των standards. ΄Εγραφα στίχους για jazz standards που δεν είχαν λόγια, όπως για παράδειγμα για κομμάτια του Wayne Shorter, του Bill Evans, του Tommy Flanagan καθώς και για κομμάτια άλλων σύγχρονων συνθετών απο την Ελλάδα και το εξωτερικό. Τραγουδώντας συνθέσεις του Thelonious Monk, του Horace Silver, του Wayne Shorter σε σχετικά αφιερώματα-πρότζεκτ που είχα δημιουργήσει, εμπλούτιζα τις γνώσεις μου, το λεξιλόγιό μου στην γλώσσα της τζαζ και εξασκούσα την δημιουργικότητά μου και τη φαντασία μου. Υπάρχει άραγε καλύτερος τρόπος να εξελίσσεσαι απ' το να μελετάς και να τραγουδάς αυτά τα αριστουργήματα;».

Το 2016, αποφάσισε να μετακομίσει στην Ολλανδία και ολοκλήρωσε το 2018 εκεί τις μεταπτυχιακές της σπουδές στη τζαζ. Ζώντας στις Κάτω χώρες (Ολλανδία και Βέλγιο) για 4 συνολικά χρόνια, έπαιξε με πολλούς μουσικούς απ' όλον τον κόσμο και συνεργάστηκε ως στιχουργός και τραγουδίστρια, δισκογραφώντας με το γκρουπ «Nomadic Treasures», το 2018.

Από το 2017, έχοντας ήδη αρχίσει να γράφει τα πρώτα δικά της τραγούδια (μουσική και στίχους), άρχισε να αναζητά τους μουσικούς που θα την πλαισίωναν στο προσωπικό της πλέον πρότζεκτ. Τα κομμάτια που τελικά ηχογραφήθηκαν στο νέο της δίσκο "Nothing to Lose" τον Νοέμβριο του 2020 στο studio Sierra της Αθήνας, είχαν ήδη παιχτεί από το 2017 με πολλούς μουσικούς στην Ολλανδία. Όταν αποφάσισε να επιστρέψει μόνιμα στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2020, τότε ουσιαστικά πήραν την τελική τους μορφή, αφού δημιούργησε το νέο της ελληνικό γκρουπ το φθινόπωρο του '20, με το οποίο μπήκε πολύ σύντομα στο στούντιο.

«Τα σχεδόν 10 χρόνια που μεσολάβησαν μεταξύ του πρώτου δίσκου (2011) με το Wonderfall Quartet και της τωρινής τέταρτης δισκογραφικής της καταγραφής με το αμιγώς προσωπικό της vocal jazz άλμπουμ "Nothing to Lose" ήταν για την ίδια εξαιρετικά σημαντικά και πολύ πλούσια σε μουσικές επιρροές, ακούσματα, παιξίματα με πολλούς μουσικούς, ανταλλαγές μουσικών ιδεών. Κυρίως όμως ήταν καθοριστικά για την ωρίμανση σε επίπεδο μουσικής αλλά και προσωπικής εξέλιξης, αφού το να προχωρήσει κανείς σε ολοένα και μεγαλύτερα στάδια αυτοεπίγνωσης είναι κάτι που απαιτεί χρόνο και μεγάλη θέληση. Σκοπός μου είναι πάντα να φτάνω όλο και πιο κοντά στον αυθεντικό μου εαυτό και η μουσική είναι ένα μέσο που βοηθάει σε αυτή την πορεία, αφού η έκφραση - αν είναι ειλικρινής και αληθινή - φέρνει πολλά δώρα σαν ανταπόδοση», σημειώνει η καλλιτέχνης.

Τραγούδια πολύχρωμα που έχουν τη δική τους ζωή

Μέσα από τα δικά της τραγούδια και τις συνθέσεις του Αργεντίνου multi-instrumentalist Roman Gomez με τους στίχους της, βγήκε ένα πολύχρωμο μουσικό αποτέλεσμα, μέσω του οποίου έχει την ευτυχία να παρουσιάζει όλες τις φωνητικές της πτυχές και δυνατότητες, ολόκληρο το φάσμα των μουσικών της επιρροών, από το κλασικό swing, bebop, latin jazz, bossa nova, μέχρι nu-jazz, bolero, Αργεντίνικο chacarera και arrangements σε πιο σύγχρονο τζαζ στυλ, σε odd meters κλπ.

Η Ειρήνη Κωνσταντινίδη αντλεί έμπνευση από τις εμπειρίες της ζωής, από διάφορες καταστάσεις, θετικές ή αρνητικές που έχει περάσει, από επιθυμίες και όνειρα μέχρι απορρίψεις και αποτυχίες... «Όλα αυτά είναι συστατικά που με καθοδηγούν, με κάνουν να συλλογίζομαι, να δρω, να αντιδρώ, να αισθάνομαι. Κυρίως να αισθάνομαι. Όλα τα συναισθήματα στα οποία έχω "υπάρξει" κατά καιρούς έχουν γίνει η μαγιά για τους στίχους και τις μελωδίες μου».

Το «Nothing to lose» είναι σαν ένα τολμηρό, αυθεντικό προσωπικό ημερολόγιο, που περιγράφει πώς η αγάπη, τα όνειρα, οι απορρίψεις και οι επιθυμίες ήταν οι εμπειρίες που της έδωσαν μερικά πολύ σημαντικά μαθήματα ζωής.

Τα τραγούδια του άλμπουμ είναι διαφορετικά, πολύχρωμα και έχουν τη δική τους ζωή, αλλά ταυτόχρονα, δημιουργούν μια συνεκτική ροή, αναδεικνύοντας την πλήρη εικόνα των ιστοριών που "αφηγούμαι", προσκαλώντας τον ακροατή στο πολύχρωμο μουσικό μου ταξίδι. Χαρούμενα, swinging, φωτεινά, αισιόδοξα, παιχνιδιάρικα, αλλά και ατμοσφαιρικά, μελαγχολικά, λίγο ειρωνικά αλλά πάντα αυθεντικά, αυτά τα τραγούδια αποκαλύπτουν τη δύναμη και την ευαλωτότητα της καρδιάς και της ψυχής μου, ανεξάρτητα από το πόσο τολμηρή μπορεί να είναι αυτή η έκθεση.

Οι φίλοι του Syros Jazz Festival θα έχουν τη χαρά να τα απολαύσουν την Κυριακή 29 Αυγούστου 2021, στις 20:30, στον Πολιτιστικό Χώρο Χρούσσων.