Η Βυζαντινή Μουσική στη Σύρο και στην Αθήνα

Στο φύλλο της 25-9-2013 της «Κοινής Γνώμης» υπάρχει η συνέντευξη του Προέδρου του Σωματείου Ιεροψαλτών Κυκλάδων κ. Λουκά Τσούκου. Μου δίνεται η ευκαιρία να αναφέρω αυτό που συμβαίνει σε μερικές εκκλησίες, όταν, κάποιοι, νομιζόμενοι σύγχρονοι ιεροψάλτες, επιμένουν στην κακόηχη, δήθεν σύγχρονη απόδοση, ψαλμών της εκκλησιαστικής λειτουργίας, όπως αυτών της ταφής του Κυρίου.

Το «Αι γενεαί αι πάσαι, ύμνον, τη ταφή σου, προσφέρουσι Χριστέ μου» δεν γίνεται να ψάλλετε διαφορετικά παρά μόνο με τη βυζαντινή του απόδοση. Οι δήθεν σύγχρονοι ιεροψάλτες, είναι αδύνατο να το κατανοήσουν και μας υποχρεώνουν κάθε φορά ν’ ακούμε τις παραφωνίες τους. Ο Σπύρος Παναγόπουλος, τον οποίο αναφέρει ο κ. Λουκάς Τσούκος, ήταν οικογενειακός φίλος και ήμουν μνηστευμένος με την κόρη του Μαρία. Είχε γίνει πρωτοψάλτης στον Ι. Ναό Αγίου Γεωργίου Καρύτση, στην πλατεία Καρύτση του κέντρου της Αθήνας. Ακόμη και αν δεν είσαι πιστός της εκκλησίας, αποκλείεται να μη συγκινείσαι όταν ακούς το «Αι γενεαί αι πάσαι».

Αλλά βέβαια, όταν το έψαλλαν ιεροψάλτες της εποχής του Σπύρου Παναγόπουλου ή ο ίδιος ο Παναγόπουλος και ήσουν ο τυχερός να τον ακούσεις!

Λεωνίδας Παπαμερκουρίου

Υ.Γ Δεν γνωρίζω (μάλλον δεν θυμάμαι) εάν οι ίδιοι οι ιεροψάλτες αποκαλούν «σύγχρονη» την απόδοση των ψαλμών όπως την αποδίδουν, ή διαφορετικά.