Επιστολή Αγνής Ζησίδου

Ένα κεφάλι μόνο

  • Τρίτη, 28 Μαΐου, 2013 - 13:42

Πρωί-πρωί τόπαθα! Εδώ που τα λέμε, ό,τι και να πάθουμε «λάθος ώρα» το παθαίνουμε. Λες κι οι ατυχίες μας, οφείλουν να προγραμματίζονται κάθε πρωτοχρονιά για όλο το υπόλοιπο έτος. Να τις ξέρουμε δηλαδή εκ των προτέρων. Με τίποτα να μην είμαστε ευχαριστημένοι; Ούτε με την γοητεία του απρόσμενου; Και δεν φτάνει που έτυχε πρωί-πρωί, αλλά με βρήκε και στο νεκροταφείο!

 Μέσα σ αυτήν την απόλυτη γλυκόπικρη ηρεμία του χώρου, αντίκρισα μέσα σε μία μαύρη λαστιχένια σκάφη, μα μόλις μπήκα, ένα γυμνό κρανίο στηριγμένο σ έναν μακρύ ολόγυμνο λαιμό!

«Πάρ το από δω αγόρι μου κι αγριεύομαι!» είπα στον νεαρό που εμφανίστηκε αργότερα. «Έλα καλέ, τί είναι; Ένα κεφάλι είναι μόνο!» «Μα ακριβώς γι αυτό αγόρι μου. Επειδή είναι ένα κεφάλι ΜΟΝΟ!»

Και επίσης επειδή, εγώ δεν καθόμουν σε αναπαυτική πολυθρόνα να παρακολουθώ θρίλερ εκ του ασφαλούς, αλλά στηριζόμουνα στα δυό μου πόδια που έτρεμαν και σήκωναν το κορμί μου ηλεκτρισμένο από ανατριχίλα.

Μία νεκροκεφαλή λοιπόν! «Τα υπόλοιπα τα μαζέψαμε πιο πριν» μου είπε ο εργάτης που η ρουτίνα της δουλειάς του του είχε καταστήσει ελάχιστες πλέον ή και μηδαμινές τις δύο από τις αισθήσεις του. Την όραση και την όσφρηση.

Κι εγώ που δεν ήθελα πολύ, τα ξαναπήρα και πάλι τη μέρα αυτή. Στο κρανίο. Το δικό μου το κρανίο που… πριν τελείως ξεγυμνωθεί, κάνει προσπάθειες όσα πιο πολλά για να σκεφτεί.

Τί θα γίνει τελικά μ αυτές τις εκταφές; Ως πότε θα διαιωνίζονται; Μέχρι πότε και πόσο θα μας ταλαιπωρούν ακόμα; Μέχρι πότε θα μας συνθλίβουν με σαδισμό επειδή «έτσι το βρήκαμε στη θρησκεία μας»; Επειδή «αυτοί είναι οι κανόνες της»;

Γιατί δεν ξεκολλάμε; Γιατί δεν αλλάζουμε πράγματα αποτρόπαια; Γιατί δεν φωνάζουμε; Γιατί όλα τα μασάμε και τα καταπίνουμε; Γιατί μένουμε πιστοί χιλιετηρίδες τώρα, σε κανόνες και  παραδόσεις που δεν είναι στα μέτρα μας; Που δεν μας ταιριάζουν; Που μας σακατεύουν; Που μας συνθλίβουν;  

Στοχεύω στο μέλλον και ελπίζω! Κι ας μη ζω τότε εγώ. Τότε που όλ αυτά θα τα κάνει μόνο του, τελείως ψυχρά κι ανώδυνα, το αόρατο κρανίο ενός υπολογιστή! Ένα δηλαδή ηλεκτρονικό κεφάλι ΜΟΝΟ ΤΟΥ!

Αγνή Ζησίδου

Σύρος, 9 Οκτωβρίου 2011

Διαβάστε ακόμα