«Το έργο και οι ανάγκες των Καθολικών ενοριών της Πάρου

Οι δυο ιστορικές καθολικές εκκλησίες ξαναγεννιούνται στην Πάρο. Πoιο το μέλλον του «Φραγκομονάστηρου»!
  • Πέμπτη, 17 Σεπτεμβρίου, 2015 - 06:10

Οι Καθολικοί Ναοί της Πάρου

Στην Πάρο πολλοί γνωρίζουν ότι υπάρχουν μόνο δύο καθολικοί ναοί, ο Άγιος Αντώνιος στην Παροικιά και ο Άγιος Γεώργιος στη Νάουσα. Η αλήθεια είναι πως στο νησί υπάρχουν και άλλοι ναοί, μερικοί από τους οποίους έχουν ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά, όπως ο ναός της Παναγία της Φρουριάς. Στη Νάουσα, εκτός από τον Άγιο Γεώργιο, υπάρχει το γνωστό «Ταξιαρχάκι». Πρόκειται για έναν ιδιωτικό ναό, ο οποίος αν και τα τελευταία χρόνια δεν λειτουργεί, ελπίζουμε πως με την καλή συνεργασία των αρμοδίων θα ανακαινιστεί και θα επανέλθει στη Θεία Λατρεία.

Οι παλαιότεροι Ναουσαίοι θυμούνται και γνωρίζουν την συνοικία “ρούγα του Σαν Σεβαστιανού” τοπωνύμιο που αναφέρεται σε πολλά παλαιά έγγραφα, κυριώς συμβόλαια, και που δόθηκε εξαιτίας του καθολικού ναού που βρίσκεται στην περιοχή. Αυτοί που τον θυμούνται, τον γνώρισαν εγκαταλειμμένο. Παρ΄ όλα αυτά όπως οι ίδιοι υποστηρίζουν, δεν έπαψε ποτέ να τους εμπνέει σεβασμό και ευλάβεια. Σήμερα, απ΄ ότι δείχνουν οι μαρτυρίες, φαίνεται πως είναι το προσφάτως ανακαινισμένο, Ορθόδοξο Παρεκκλήσι του Τιμίου Προδρόμου..!

“Θρησκευτική διαφήμιση”

Μόνο φέτος το καλοκαίρι δεκαπέντε ζευγάρια από δυτικοευρωπαϊκές χώρες τέλεσαν στην Πάρο το χριστιανικό τους γάμο, κατά το καθολικό δόγμα. Τα ζευγάρια αυτά συνοδεύοταν από τουλάχιστο 150 με 200 άτομα κάθε φορά και ήρθαν στην Πάρο με κύριο σκοπό τους να παντρευτούν σε έναν από τους δύο ενοριακούς ναούς του νησιού. Τα οφέλη για την τοπική οικονομία σίγουρα δεν είναι ευκαταφρόνητα, αφού αυτοί οι γάμοι συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη του νησιού, ενώ ταυτόχρονα το διαφημίζουν ακόμα περισσότερο στο εξωτερικό. Και όμως η κατάσταση που επικρατεί στους δρόμους μπροστά από τον Άγιο Αντώνιο στην Παροικιά και τον Άγιο Γεώργιο στη Νάουσα είναι ντροπιαστική. Οι δρόμοι δεν έχουν πλακοστρωθεί, ο φωτισμός είναι ελλιπής, όπως και η σήμανση, ενώ στην Παροικιά, προστίθεται και το ερειπωμένο Φραγκομονάστηρο. Ελπίζουμε σε μια θερμή ανταπόκριση, στο αίτημα που έγινε προ ολίγων μηνών, για τον ευπρεπισμό των περιβαλλόντων χώρων των Εκκλησιών. Τότε, η εικόνα που θα έχουν ντόπιοι και τουρίστες θα είναι σαφώς καλύτερη από την σημερινή.

Φραγκομονάστηρο: ιστορικό καθήκον, ποιμαντική ανάγκη

Το «Φραγκομονάστηρο» είναι μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Από το 1906 ανήκει στο Ίδρυμα της Εκατονταπυλιανής. Έκτοτε, παραμένει αναξιοποίητο, έρμαιο του χρόνου και της φθοράς. Η Καθολική Αρχιεπισκοπή Ναξου-Τήνου, μη έχοντας πια την κυριότητα, δεν μπορεί να το αξιοποιήσει.

Η κάθε ενορία έχει ανάγκη από βοηθητικούς χώρους για τις ποιμαντικές ανάγκες της. Μια αίθουσα για την κατήχηση των παιδιών, για τις συναντήσεις των ενοριτών και ένα ενοριακό γραφείο για τον εφημέριο. Πολλοί από τους ξένους επισκέπτες, απορούν και εκπλήσσονται με την έλλειψη τέτοιων χώρων. Οι ενορίτες, επειδή γνωρίζουν τις περιορισμένες δυνατότητες της Καθολικής Εκκλησίας της Πάρου, δεν εκπλήσσονται πλέον. Κατά το παρελθόν ο Σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Νάξου κ.κ. Νικόλαος είχε ζητήσει και από το Δήμο, και από το Ίδρυμα της Εκατονταπυλιανής, να παραχωρηθεί ένα τμήμα του Φραγκομονάστηρου στην Εκκλησία, αλλά η προσπάθεια τότε δεν απέδωσε καρπούς. Κανείς από τους δύο φορείς δεν ήταν σε θέση να δόσει μια απάντηση στο αίτημα του Αρχιεπισκόπου. Θα ήταν ευχής έργον, εφόσον για πάνω από 100 χρόνια δεν χρησιμοποιείται, να παραχωρηθεί πάλι στους παλαιούς ιδιοκτήτες του, την τοπική καθολική ενορία, ώστε να το χρησιμοποιήσει για να καλύψει τις ποιμαντικές ανάγκες της. Φαίνεται ότι η προθυμία και η καλή θέληση υπάρχουν και αυτό μας χαροποιεί και μας κάνει να ελπίζουμε.

Επίλογος

Η Καθολική Εκκλησία δεν είναι ξένη στην Πάρο. Υπάρχει και δραστηριοποιείται ανελλιπώς εδώ και πολλούς αιώνες, έχοντας προσφέρει πολλές υπηρεσίες στον τόπο αυτό. Σήμερα προσπαθεί με όποιον τρόπο μπορεί και με τις λιγοστές δυνατότητές της να συμβάλλει και αυτή στην ανάπτυξη του νησιού, σε όλους τους τομείς. Όμως, ως μειονότητα, χρειάζεται με τη σειρά της βοήθεια και υποστήριξη, κυρίως από εκείνους τους φορείς που μπορούν, αν όχι οφείλουν, να το πράξουν.

π. Γεώργιος Παλαμάρης

Εφημέριος Αγίου Αντωνίου Παροικιάς,

Αγίου Γεωργίου Νάουσας

Διαβάστε ακόμα