Ο Λόγος του Θεού από την Καθολική Εκκλησία

“Αυτό είναι το αίμα μου, που χύνεται για χάρη όλων”

  • Σάββατο, 13 Ιουνίου, 2015 - 10:38
  • /   Eνημέρωση: 13 Ιουν. 2015 - 18:12

Το τελευταίο δείπνο του Ιησού με τους μαθητές του, κατά τη διάρκεια του οποίου τους παρέδωσε την Θεία Ευχαριστία με τη μορφή του άρτου και του οίνου ως εγγύηση της παντοτινής παρουσίας του ανάμεσά τους, αφηγείται αυτή την Κυριακή ο Ευαγγελιστής Μάρκος.

“Την πρώτη μέρα της γιορτής των Αζύμων, τότε που θυσίαζαν τον αμνό του Πάσχα, λένε στον Ιησού οι μαθητές του: «Πού θέλεις να πάμε να σου ετοιμάσουμε να φας το πασχαλινό δείπνο;»
Στέλνει τότε δύο από τους μαθητές του και τους λέει: «Πηγαίνετε στην πόλη, και θα σας συναντήσει κάποιος που μεταφέρει ένα σταμνί με νερό· ακολουθήστε τον,
και στο σπίτι που θα μπει πείτε στον οικοδεσπότη ότι ο δάσκαλος ρωτάει: “πού είναι το δωμάτιο όπου θα φάω το πασχαλινό δείπνο με τους μαθητές μου;”
Αυτός θα σας δείξει ένα μεγάλο ανώγι, έτοιμο στρωμένο. Εκεί να κάνετε τις ετοιμασίες για μας».
Έφυγαν οι μαθητές και πήγαν στην πόλη· τα βρήκαν όπως τους είχε πει ο Ιησούς κι ετοίμασαν το πασχαλινό τραπέζι.
Κι ενώ έτρωγαν, πήρε ο Ιησούς το ψωμί, το ευλόγησε, το έκοψε κομμάτια και έδωσε στους μαθητές λέγοντας: «Λάβετε και φάγετε, αυτό είναι το σώμα μου».
Ύστερα πήρε το ποτήρι, κι αφού είπε ευχαριστήρια προσευχή, τους το έδωσε, και ήπιαν απ' αυτό όλοι.
Και τους είπε: «Αυτό είναι το αίμα μου, που επισφραγίζει τη νέα διαθήκη και χύνεται για χάρη όλων.
Σας βεβαιώνω πως δε θα ξαναπιώ από τον καρπό του αμπελιού ως την ημέρα εκείνη που θα το πίνω καινούριο στη βασιλεία του Θεού». 
Κι αφού έψαλαν τους καθιερωμένους ψαλμούς, βγήκαν έξω για να πάνε στο όρος των Ελαιών”.

Όπως υπογραμμίζει ο π. Γιάννης Μαραγκός, οι Χριστιανοί αντλούν τις γιορτές τους από τη ζωή του Ιησού Χριστού. Θυμούνται, κάνουν ανάμνηση και βιώνουν κάποιο περιστατικό της ζωής του Ιησού. Η σημερινή περικοπή μας περιγράφει σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή το τελευταίο δείπνο του Ιησού με τους μαθητές του και μας δίνει τόσες πολλές πληροφορίες, μέσα από τις οποίες τονίζεται η σημασία και η ιστορικότητα των όσων διαδραματίστηκαν.