Ερμούπολη 1826 – 2022

Όπως αναφέρουν οι παλαιοί ιστορικοί, η Ερμούπολη πήρε το όνομά της από τον αρχαίο θεό Ερμή. Όπως αναφέρουν κείμενα, που έχουν μεταφερθεί από πολλά παλαιών χρόνων βιβλία, έχουμε πληροφορίες (και φυσικά Ελληνική Μυθολογία) για τις πράξεις και τις δραστηριότητες του Ερμού. Κατά γενική παράδοση της εποχής, ο Ερμής γεννήθηκε στην Αρκαδία, επάνω στο όρος Κυλλήνη από την σχέση του θεού Δία, που που δημιούργησε σχέση για λίγο με την Μαία, που ήταν η κόρη του Άτλαντος. Όπως αναφέρεται σε πολύ παλιό κείμενο: “ Στον Δία, ακόμη η κόρη του Άτλαντα,η Μαία, γέννησε τον δοξασμένο Ερμή, τον αγγελιοφόρο των θεών ανεβαίνοντας σε ιερό κρεβάτι”. Ο Ερμής μεγαλώνοντας έγινε ο βοηθός του Απόλλωνα αλλά... ιδιαίτερα ο εφευρέτης της λύρας! Ο Ερμής είχε ανακαλύψει πολύ βαθιά σε μια σπηλιά ένα πολύ αγαπητό όργανο και φρόντισε να δημιουργήσει μουσική με ιδιαίτερη χαρά για όλους όσοι τον άκουγαν. Όταν άφησε κάτω, με λίγη δύναμη το όργανο που κρατούσε, έπεσε κάτω από τη γωνία του οργάνου μία λύρα...όπου μετά από πολλές φροντίδες που είχε και με άλλους δικούς του φίλους ανακαλύφθηκε ότι η λύρα ήταν ο πλούτος των θεών και των ανθρώπων. Έτσι ο Ερμής άρχισε να ταξιδεύει σε άλλες χώρες και θεωρήθηκε από όλους τους αρχαίους Έλληνες και άλλους, ότι ήταν ο θεός του εμπορίου, αλλά και της λογοτεχνίας και του πλούτου. Πιο ήταν το κυριότερο σύμβολο του Ερμή, που ως φαίνεται παρουσίαζε την αφθονία και τον πλούτο των ανθρώπων. Ανάμεσα στα διάφορα σύμβολα που είχε ο Ερμής, το σπουδαιότερο ήταν ( και είναι ακόμη, και στις εποχές μας), το Κηρύκειον. Στην αρχαιότητα το Κηρύκειον ήταν στην αρχή μία ράβδος χωρίς κανένα στολίδι. Αργότερα πήρε ένα καλλιτεχνικό σχήμα. Έγινε ένα φτερωτό ραβδί που στην πάνω άκρη του είχε σε σύνδεση δύο... σαν μικρά φτερά που συμβολίζουν τον πλούτο.

Μια νέα πόλη γεννιέται

ΕΡΜΟΥΠΟΛΗ

1821! Είναι ένα έτος που συμβολίζει και διακρίνεται όχι μόνο για την ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης, αλλά και για την ελευθερία της Ελλάδας, της χώρας που στο μακρινό παρελθόν είχε προσφέρει σε άλλες ελεύθερες χώρες τον δικό της πολιτισμό. Η Ελλάδα το 1453 κατακτήθηκε για τέσσερις αιώνες. Μετά το μεγάλο γεγονός της επανάστασης του 1821 η χώρα σε λίγο καιρό επανέκτησε την πολιτιστική της ταυτότητα και την εθνικότητά της. Η Σύρος δεν είχε κατακτηθεί, ήταν ελεύθερη. Αυτό το νησί, στα χρόνια πριν από τον Αγώνα της Ελλάδας ήταν αραιοκατοικημένη και όχι γνωστή. Οι κάτοικοί της, (περίπου 4.000 άνθρωποι) ζούσαν συγκεντρωμένοι στη μοναδική πόλη του νησιού, την Άνω Σύρο. Η Ελληνική όμως επανάσταση, “ως άλλη περιπλανώμενη και ωδίνουσα εγέννησε φιλοξενηθείσα εν Σύρω την Ερμούπολιν”, που η ίδρυση της έμελλε να αλλάξει ριζικά την τύχη του νησιού. Στα 1821 καταπλέουν στη Σύρο τα πρώτα πλοιάρια για να αποβιβάσουν στις ασφαλείς ακτές της τους διωγμένους και ανυπεράσπιστους Έλληνες. Σμυρναίοι και Κυδωνιείς ήταν οι πρώτοι οικιστές. Δύο δραματικά γεγονότα της Ελληνικής Επανάστασης, η καταστροφή της Χίου στα 1822 και των Ψαρών στα 1824 θα δώσουν τη μεγαλύτερη ζωή στο νησί. Ακολούθησαν και άλλοι πρόσφυγες, από την ύδρα, την Κρήτη, την Κάσσο, τη Χίο και άλλες περιοχές της χώρας. Το Αιγαίο δονήθηκε από κραυγές ξεριζωμένων ανθρώπων. Αυλακωνόταν από πλοία με ανθρώπους που αναζητούσαν μια νέα πατρίδα. Όλη η Ελλάδα ήταν γεμάτη ερείπια και φωτιά. Πολλοί από τους κατατρεγμένους αυτούς ανθρώπους (περίπου 40.000) έφθασαν αρχικά στην Τήνο. Επειδή όμως δεν υπήρχε, τότε, κατάλληλο και ασφαλές λιμάνι, μετοίκησαν στη Σύρο που ήταν το καλύτερο καταφύγιο. Η Σύρος όπως και τα περισσότερα Κυκλαδονήσια αναδύεται από τη θάλασσα με μορφή γυμνών και απότομων βράχων. Αυτοί οι άνθρωποι, οι πρώτοι οικιστές, φτιάχνουν πρόχειρες καλύβες στον βραχώδη και ακατοίκητο χώρο γύρω από το θαυμάσιο φυσικό λιμάνι. Αργότερα όμως οι καλύβες... έγιναν αρχοντικά. Σαν εργατικές μέλισσες αυτοί οι νέοι κάτοικοι ρίχνονται με πάθος στη δουλειά. Ενώ όλη η Ελλάδα ζει την περιπέτεια της επανάστασης, η Σύρος περνά την ειρηνική και δημιουργική της φάση. Η Ερμούπολη (η πόλη που βάφτισαν) έμελλε να παίξει πρωταρχικό ρόλο στην οικονομική και πολιτιστική ζωή της Ελλάδος, σε ολόκληρο τον 19ο αιώνα. Η Σύρος αυτό το “βραχώδες” καταφύγιο των νέων κατοίκων είχε να τους προσφέρει πολλά. Πρώτα απ’ όλα η θέση του στο κέντρο των Κυκλάδων και το φυσικό λιμάνι επέτρεπαν την ανάπτυξη του εμπορείου. Είχε εύκολη επικοινωνία με τις γειτονικές χώρες. Το κυριότερο όμως, επειδή οι αυτόχθονες κάτοικοι της Άνω σύρου προστατευόταν από τους Γάλλους, ήταν το γεγονός που εξασφάλιζε και την ανοχή των Τούρκων. Υπήρχε άλλωστε, η Γαλλική σημαία, στην Άνω Σύρο και ιδιαίτερα βοήθησε την απόλυτη ασφάλεια όλων των κατοίκων του νησιού.

Η οικονομική ανάπτυξη της Πόλης

Δεν ήταν τυχαία η οικονομική ανάπτυξη που ακολούθησε σε λίγο χρονικό διάστημα από την άφιξη των κατατρεγμένων ανθρώπων στο νησί της Σύρου. Η επιτυχία τους δεν οφειλόταν μόνο στη Γαλλική προστασία, που αναμφίβολα βοήθησε στη δραστηριότητα των νέων κατοίκων και στην εξέλιξη και δημιουργία της νέας πόλης, που στηριζόταν κυρίως στη σωστή οργάνωση, στην αγάπη για εργασία και στις ικανότητες των προσφύγων.

Συνεχίζεται.